🎥 دانلود سریال You're the Worst 2014 (تو بدترینی) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

دو معتاد , که مخرب خویش اند در تلاش اند که رابطه ایی عاشقانه با هم آغاز کنند و ...
جیمی نویسنده بریتانیایی جسور و بی پروایی است که به همراه دوستش ادگار در لس آنجلس زندگی می کند و برای نوشتن رمان جدیدش با مشکلات زیادی رو به رو است او که در گذشته زندگی مشترک ناموفقی را تجربه کرده است داشتن چنین روابطی را بی حاصل و فاجعه بار می داند با این حال حضور او درمراسم عروسی معشوقه سابقش و بیان نظراتش درباره او و زندگی مشترک نتایجی بیش از پرت شدن تحقیرآمیز به بیرون از جلسه را برایش به ارمغان می آورد چرا که بیان این سخنان باعث آشنایی او با گرچن می گردد. گرچن زن جوان بدبین لجباز و دو رویی است که در صنعت موسیقی مشغول به فعالیت است و از اینکه هرگز در هیچ رابطه جدی نبوده است کاملا راضی و خوشحال است.بدین ترتیب اخراج از مراسم عروسی باعث آغاز رابطه پیچیده و عجیبی بین جیمی و گرچن می گردد و... * آپدیت: قسمت 13 از فصل پنجم اضافه شد.
سریال درباره "جیمی"، نویسنده درونگرا، و "گرچن"، مدیر اجرایی روابط عمومی لس آنجلسی و فردی خود مخرب، است. این دو شخصیت سعی میکنند رابطه ای با یکدیگر شروع کنند...

جهت دانلود سریال You're the Worst 2014 (تو بدترینی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس چسبیده فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

خصومت FX با رامکام در مورد ارتباط بین یک خالق انگلیسی، جیمی شیو اگزوسیو (کریس گیر) و گرچن کاتلر (آیا مانی) نگاهی طنزآمیز به مشکل قرار ملاقات در عصر جدید است. فصل سوم شخصیت‌های فرعی خنده‌دار لیندسی جیلیان (Kether Donohue) و Edgar Quintero (Desmin Borges) را توسعه داد. لیندسی به پل (آلن مک‌لئود) وصل می‌شود و با تردید باردار می‌شود و تلاش می‌کند به یک زندگی معمولی برود. ادگار در حال بهبودی از PTSD است و با مربی کمدی خود دوروتی دوروود (کولت ولف) قرار می‌گیرد.

زوج دیگری که توجه محدودی داشتند، خواهر لیندسی و همسر سابق جیمی، بکا (جانت وارنی) و ورنون باربارا بودند. تاد رابرت اندرسون) که به همین ترتیب قصد داشت فرزندی داشته باشد. نقاط بالا و پایین رابطه با طنز آمیخته زیادی نشان داده می شود که می تواند افراد دارای استخوان خنده دار خاص را درگیر کند. من نمایش را به‌طور باورنکردنی سرگرم‌کننده می‌بینم.

بعد از فصل 4: پس از پایان تکان دهنده فصل سوم، جیمی شیو اگزسیوی (کریس گیر) و گرچن کاتلر (آیا مانی) برای فصل چهارم کمیک بازگشتند. جیمی گرچن را تنها پس از خواستگاری از او ترک کرد و در این فصل جیمی در یک منطقه محلی تریلر برای افراد مسن قرار می‌گیرد. گرچن از کانکس نزدیکترین همراهش لیندسی جیلیان (کتر دوناهو) خارج نشده است. در غیبت جیمی، ادگار کوینترو (دزمین بورخس) کنترل خانه‌اش را به دست گرفته و مرتب‌سازی می‌کند، چیزی که جیمی هرگز نمی‌توانست اجازه دهد که رخ دهد. لیندسی در حالی که ادگار در حال آهنگسازی برای یک نمایش شبکه تقلید است، در یک فروشگاه سبک پیشرفت کرده است. هر دوی آنها برای همدردی در مورد همراهان خود ملاقات می کنند و در نهایت در رختخواب با هم و در عین حال سخت به عنوان یک همراه به سر می برند. جیمی پس از دیدن وجود یک فرد مسن مهجور، تصمیم به بازگشت می‌گیرد، اما گرچن نمی‌خواهد او را به ارمغان بیاورد.

چیزی که به همین ترتیب جیمی را بازگرداند، پیشرفت کتاب عاشقانه‌اش، پهنای یک هلو بود، که او هنگام قرار ملاقات با گرچن ساخته بود. متأسفانه برای جیمی، این کتاب توسط توزیع کنندگان به عنوان شهوانی تبلیغ می شود. گرچن در تلاش برای نادیده گرفتن جیمی بیرون می‌آید و بون (کالین فرگوسن) را جمع می‌کند. او همچنین باید برای سام (براندون مایکل اسمیت) و گروهش بفهمد که چرا در طول تعطیلات سه ماهه خود در خانه لیندسی در یک کشور دیگر به دروغ گفته است. گرچن نیز می‌فهمد که نیازی به رها کردن جیمی ندارد و به این نتیجه می‌رسد که او واقعاً این امتیاز را دارد که در خانه او زندگی کند. او دوباره به داخل حرکت می کند و سعی می کند به شغل او حمله کند. لیندسی تاکید می کند که او هیچ همراه واقعی در محل کار ندارد و وقتی گرچن برای او جشن جدایی ترتیب می دهد، حتی یک نفر از آنها ظاهر نمی شود.

مقدار بیشتری از این نظرسنجی و موارد دیگر را در swiliky.com بررسی کنید

دو فصل بعد، من این نظرسنجی را نوشتم: - - - - - دلیل اساسی تو خیلی وحشتناک ترین هستی این است که دو فرد ترسناک، مشکل ساز و بدبین با هم ملاقات می کنند و یک رابطه خاردار و نامطمئن را تشکیل می دهند. این یک دلیل قوی است، و با ترکیب بازیگران مناسب و تیزبین و ترکیب فوق العاده جالب، نتیجه از قسمت اول نفس گیر بود.

آنچه در مورد این کمدی کمدی شگفت انگیز است، عمق آن است. برای نویسندگان، تنها نشان دادن وحشتناک بودن افراد وحشتناک کافی نیست. نمایش خیلی سریع شروع به فکر کردن به این می کند که چرا آنها اینقدر افتضاح رفتار می کنند، چه چیزی پشت آن است، چه معنایی برای ارتباطات آنها دارد، و اینکه آیا آنها واقعاً به همان اندازه که به نظر می رسند وحشتناک هستند یا نه. در فصل 2، در حالی که سریال بیشتر به تحقیقات مغزی شخصیت هایش می پردازد. در اواخر این سریال تفاوت چندان قابل تشخیصی بین طنزهای عجیب و موضوعات هیجان‌انگیز وجود داشت و خیلی خوب عمل کرد.

شخصیت‌های فرعی بخش‌های دایره‌ای داستانی خود را پرورش داده‌اند، و در واقع، در ابتدا به تصویر کشیدن کم عمق پرداخته‌اند. رویکردی به گسترش تفاوت‌های ظریف داده‌اند.

این ممکن است مجموعه را از بین ببرد. من می‌توانم درک کنم که چگونه قسمت‌های مربوط به غم و اندوه می‌تواند افرادی را که صرفاً به یک تقلید توهین‌آمیز نیاز داشتند (مانند شخصی که یک نظرسنجی بدبینانه تا حدی در اینجا پست کرده است که در آن تضمین می‌کند به یکی از 10 "مدرسه روانی برتر" رفته است را کنار بگذارد. عاشق شیوه‌ای که نمایش بر خلاف‌هایش می‌چنگد در حالی که بیشتر ظاهر می‌شود. من منتظر فصل بعدی هستم.

- - - - متأسفانه فصل سوم جایی بود که همه چیز خود ویران شد. این سریال در فصل دوم به طرز شگفت‌انگیزی بر لبه چاقوی طنز بالقوه توهین‌آمیز خود غلبه کرد، با این حال همه چیزهایی که ممکن بود در آن زمان بد از آب در می‌آمدند، اما سرانجام در آماده‌سازی سوم نشدند.

سریال بی‌وقفه نگران‌کننده بود و به هیچ وجه سرگرم کننده نیست. مثل این بود که روزنامه‌نگارها آنقدر مسحور تجربیات شخصیت‌هایشان به تدریج پاک‌تر شده بودند که اساساً به خاطر نمی‌آورند که باید یک کمدی باشد.

من چندین قسمت را قبل از پایان فصل 3 تسلیم کردم. همین الان ساختم با توجه به اینکه سریال زمانی چقدر عالی بوده است، اما وقتی فهمیدم که فصل 11 تلاش منصفانه ای برای انجام کاری است که سریال قبلا انجام می داد، که در واقع به سادگی قابل توجه نبود، فهمیدم که تمام شده است.

من هم شروع فصل 4 را تماشا کردم که وحشتناک بود. علاوه بر این، زمانی که احساس کردید سریال در حال از دست دادن آن است، راه اندازی کنید. برنمیگرده

هر نمایش به نوعی زمان بسیار سختی را تا شروع نمایش دارد. شما واقعاً نمی توانید تا زمانی که چند قسمت از آن سپری شده است، درباره آن قضاوت کنید. به عنوان مثال، با 30 Stone، برای حدود 5 قسمت کاملاً وحشتناک بود، و پس از آن بلافاصله حیرت انگیز شد. با You're the Most فوق‌العاده وحشتناک، حدود 3 تا 4 قسمت طول می‌کشد تا پخش شود و در این مدت با هر قسمت بهتر می‌شود. وقتی فصل اصلی به پایان رسید، یک کمدی بسیار نزدیک به خانه، جالب و «واقعی» از دل و جان را دیدید.

فصل 1: 9/10 چیزی که شگفت‌آور است این است که فصل 2 دچار ضعف می‌شود. 3-4 قسمت اولیه آن نیز. پس از آن تقریباً به ماهیت فصل 1 برای 6 قسمت می رسد قبل از اینکه دوباره برای 4 قسمت آخرش بجنگد (ارزیابی که بیشتر علاقه مندان سریال احتمالاً می توانند با توجه به ارزیابی های بالای دو قسمت آخر در تناقض باشند).

بنابراین، نمایش زمانی که خاموش نیست به چه چیزی شبیه است؟ طنز آن به‌طور اضافی تصفیه نشده و بی‌رحم است (که اساساً برای احترام به شوک ساخته شده است) در حالی که شخصیت‌های آن کاملاً غیرقابل دوست‌داشتن و تک‌نوت هستند. در حال حاضر، زمانی که نمایش در حال پایان است، هنوز طنز اصلاح نشده و بی‌هیجانی وجود دارد، اما چیزی که مهم است این است که طنز اصلی وجود ندارد. نمایش سرگرم کننده و حیله گر است، به خصوص با طنز موقعیتی و شخصیتی، و دراماتیزاسیون واقعاً به خوبی به این دلیل که شخصیت ها کمتر شبیه انیمیشن می شوند، به خوبی به آن ضربه می زند.

بخشی از مشکل فصل 2 این است که خریدهای شخصی که در فصل 1 ساخته شده است در شروع آن کاملاً پراکنده هستند که به نظر نمی رسد به این دلیل که ما ندیده ایم این خریدهای شخصی از هم جدا شده اند، خریداری شوند. بعداً، ما می‌بینیم که دستاوردهای شخصی خاص روی صفحه آشکار می‌شوند، اما اساساً بررسی نمی‌کنند که این اتفاق افتاده است.

تحسین زیادی برای Prepare 2 به‌دلیل نمایش منطقی آن از دلسردی بالینی صورت گرفته است. در یک رابطه این خط داستانی از این جهت عالی است که مسائل مربوط به رفتار ناکارآمد را آشکار می‌کند، آن را در مسیر بی‌اعتنایی می‌کند - یعنی تا آخرین قسمت از زمانی که فردی که غم و اندوه بالینی را پشت سر می‌گذارد، به سادگی بیدار می‌شود. علیرغم این واقعیت که ممکن است این اتفاق بیفتد، به نظر نمی رسد که این اتفاق بیفتد و به نظر من اهانت به بیماری روانی را که نمایش انجام داده بود، بی اعتبار می کند.

یکی از شگفت‌انگیزترین کمدی‌های تلویزیونی در سال 2014. این نمایش یک نتیجه مستقیم از روشی که دو نفر را که با وجود همه چیز و نابرابری‌هایشان با هم به پایان می‌رسند را به نمایش نمی‌گذارد، نیرو می‌بخشد. با این حال، به احتمال زیاد آنها به سادگی برای یکدیگر قابل دوام هستند. آنها شبیه عزیزترین همراهان هستند تا عزیزان. این باعث می شود که نمایش احساس واقعی کند و شما را در دام نگه می دارد. بازیگران اصلی (کریس گری و ایا مانی) شخصیت های غیرقابل پیش بینی (جیمی و گرچن) را با بی عیب و نقص ایفا می کنند. هر دو کاملاً در درون خود پر شده‌اند، به طور مداوم سعی می‌کنند یکی را روی دیگری انجام دهند، نسبتاً تحمل شکست را دارند (دراز کشیدن با یک سابق، کلید). به نظر می رسد تنگ نظری و تصور از خود آنها تعادل موجودیت هر فرد دیگری را که در راه است از بین می برد. زمانی که آنها کاری کاملاً عجیب و غریب انجام می‌دادند، برای هر یک از آنها یک چیز پیش پا افتاده بود، انگار که در RomCom بودند (جیمی تصمیم گرفت که با پاسخ بکا و گرتچن به حلقه دراز نکشد) با این حال می‌توانید آنها را به خاطر آن عذرخواهی کنید زیرا آنها با هوشمندی تکمیل شدند. دقایق. همراهان ادگار با بازی دسمین بورخس و لیندسی توسط کتر دونوهو نقطه داغ دقایق معمولی سرگرم کننده هستند. به هر حال، شما واقعاً در صحنه‌های خاصی از ادگار و لیندسی عصبانی می‌شوید (حدس می‌زنم این سریال به چند پرکننده نیاز دارد، بنابراین نمی‌توانید تا حد زیادی آنها را مقصر بدانید). به طور کلی، فصل 1 فوق‌العاده است، پیش‌بینی می‌کنیم که چگونه در فصل آینده پیش می‌رود.

یک تجدید کننده کاملاً مورد نیاز در نوع کمدی کمدی که اکنون اخیراً احیا شده است. من به سرعت با این نمایش ارتباط برقرار کردم و با آن ارتباط برقرار کردم، تریلر من را جذب کرد و نمایش واقعی من را مجذوب خود کرد.

طنز فوق‌العاده منحصربفرد، تند و هوشمندانه‌ای است که در حالت ایده‌آلیستی خود فقط شخصیت‌های بسیار باشکوهی را به تصویر می‌کشد که در رابطه‌ای احمقانه و شوخ‌آمیز هستند که عجیب است، و متعاقباً آن را جدید و تماشا کردنی می‌کند.

برای مدتی به نظر می رسید که نوع کمدی کمدی قدرت خاصی برای هیچکدام ندارد، (تئوری منشا جهان هستی، اما هنوز در حال اجرا صادقانه پوسته ای از آن است. خود قبلی) با این حال دیگر هرگز نمی‌توانم بگویم که از آنجایی که در یک فرصت خاص، نمایش ایده‌آل را برای خود پیدا کردم، چیزی که به تدریج در دنیای تلویزیون غیرمعمول است.
> بازیگران یک انتظار انحصاری هستند و مهمتر از آن این است که من برای تماشای بازیگران اصلی و همچنین بازیگران همبازی احساس آمادگی می کنم.

در مجموع نمایشی که قطعات را به شکلی خارق العاده جمع می کند و یک کمدی بهشتی را در ساعت نیاز منتقل می کند. من فقط به دنبال مداخله الهی هستم که معلوم شود استانداردتر است، ارزیابی های بالایی داشته باشد و برای چند فصل پیش رو داشته باشد، اما تا اطلاع ثانوی خوشحال و خوشحالم که این جواهر کوچک یک نمایش را ردیابی کردم.

واقعاً باعث خوشحالی من است که می بینم نمایشی از این نوع به درستی انجام شده است. احتمالاً 10 سال است که هر چیز دیگری تا حدودی به این درجه از آهنگسازی و هم افزایی رسیده است. چند موضوع در حال تألیف، یا به طور کلی همزیستی با نوع بشر. او با نزدیکترین همراهش ادگار (دزمین بورخس) که به وضوح دامپزشک مبتلا به PTSD است زندگی می کند. هر دوی آن‌ها بی‌پایان در چندین موقعیت ادامه می‌دهند تا اینکه جیمی با گرچن (آیا مانی) که به همان اندازه او از افراد دلخور است و همراهش لیندزی (کتر دونوهو) که ظاهراً یک شیطان جنسی است، ملاقات می‌کند. علاوه بر این، به ذهن خلاق شما اجازه می‌دهم آن را از آنجا ببرد.

اساساً آنها یک بازیگر قوی و آهنگسازی باورنکردنی را کنار هم قرار دادند و نمایشی ساختند که به پیشرفت خود ادامه خواهد داد. لطفاً این مقاله‌نویسان را تغییر ندهید، آن‌ها کسانی نیستند که از زبان انگلیسی تا حد امکان استفاده می‌کنند.

به‌روزرسانی: بنابراین فصل اول فوق‌العاده بود و در فصل دوم به نظر می‌رسد نویسنده راه خود را از هم جدا کرده و در حال حاضر در حال ساختن تعداد زیادی زباله دلسرد کننده است که نه سرگرم کننده و نه جذاب است. اگر او آهنگسازی را مانند فصل ابتدایی شروع نکند، واقعاً می تواند وحشتناک ترین نمایش باشد. ترتیبش بده مرد!

اگر شما یک مقاله نویس برای این نمایش هستید و دوست دارید که دفعه بعد که به هاوایی سفر می کنید، اگر مشکل زیادی ندارد، کسی برای شما دسته هایی از مشروب تهیه کند، به من اطلاع دهید. فقط لطفاً درخواست نکنید که برای شما دارو بخرم. در واقع، شما را می شناسم، شما نویسنده ها!

اما واقعاً، من طنز را عجیب می‌دانم، این طنز سعی می‌کند در میان هیجینکس و حقه‌های پریشان، نفوذ کند. این یکی از آن اقتباس‌های هالیوود است که به نظر می‌رسد هیچ‌کس آنقدر کار نمی‌کند، با این حال شخصیت‌های اصلی، سفیدپوستان در هر حال، در آپارتمان‌هایی در سراشیبی زندگی می‌کنند. با این حال، من را اشتباه نفهمید، خوشحالم که کسی از این سرگرم کننده ها یا اگر هیچ چیز دیگری از برخی از آنها استفاده می کند، با توجه به این واقعیت که در غیر این صورت ممکن است بیش از حد در یک بولپاکی دوتایی گریندکور بازی کنند.

به‌طور کلی، دلسوزی زیادی نسبت به شخصیت‌ها وجود دارد... شخصیت‌های همکار بسیار جذاب هستند و نسبت به سختی‌های واقعی مردان آمریکایی واکنش نشان می‌دهند. همدستان زن وحشتناک آنها محدودیت‌ها بسیار ترسیم شده‌اند، هیچ خطوط مبهمی در اینجا وجود ندارد، جهان بسیار آفریده شده است، زیرا مقاله‌نویس فرد اساسی است، بدیهی است، اما آیا این جهان با پایان‌های شاد برای نمایش روزمره این زوج جذاب و مهیج است؟ ما زندگی می کنیم، می گذریم، رام-کام می سازیم...

خدا را شکر که ویل آرنت در این نمایش نیست!

خوب، من تقریباً بعد از دو یا سه قسمت اصلی این برنامه را رها کردم، با این حال چند احتمال دیگر به آن دادم (مکان نادرست ها). هر چه بیشتر شروع به یافتن شغل برای شخصیت ها و داستان هایی کردم که آنها ساخته بودند، باعث شد این نمایش را به میزان روزافزونی دوست داشته باشم. مطمئناً دیدگاه‌های خشمگینی که هر شخصیت قبل از هر چیز ربوده بود، من را نادیده می‌گرفت، اما وقتی دیدم که آنها معیوب/گم شده‌اند... شروع به دیدن یک داستان بسیار تماسی بین دو فرد و همراهانشان کردم که همه چیز را به هم پیوند می‌دهد. در صورتی که قسمت 3 را در آن تماشا کنید، شروع به دیدن تصویر خواهید کرد و با EP9 خواهید دید که همه اینها مونتاژ شده اند و چقدر گم شده اند. من واقعاً این را بعد از EP10 تماشا می کنم که تا این لحظه بهترین بود. این اپیزود باعث شد به من نیاز بیشتری داشته باشم و این تمایل را برای من به وجود آورد که باید این افراد را بشناسم و آنها به طور کلی از آنجا به کجا می روند.

من می خواهم که این نمایش از اکثریت متمایز باشد و فقط انتظار دارم که آنها بسازند. یک تفاوت بزرگ برای این رفتار تا حدودی تازه. محتوای کلی و ضرب آهنگ بسیار تجاری است و عکاسی LA عالی است. اگر به طنز کسل کننده و یک داستان عاشقانه منحصر به فرد علاقه دارید، این نمایش را تماشا کنید.

راه‌های تاسف‌آورتری برای گذراندن یک عصر وجود دارد. شما ممکن است در حال کوبیدن ناخن به پیشانی خود باشید یا از سوی دیگر فرض کنید که به اندازه کافی خوش شانس بوده اید و به شقیقه شخص دیگری وارد شده اید، با این فرض که شما آنقدر از آنها متنفر هستید. این نمایش به سادگی به شما قطب‌نمای اخلاقی برای انجام این کار را می‌دهد. این مشروعیت می بخشد که چگونه دو فرد، بسیار غیرعادی در مورد زندگی خود، ناامیدی های آنها بسیار افسانه ای، ضعف های آنها کاملا شگفت انگیز است، در عین حال این گزینه را دارند که در قسمت اول روز (بعضی اوقات) از خواب بیدار شوند، که با هم باشکوه هستند. . با در نظر گرفتن همه چیز، این احساس شگفت انگیز است که هیچ کس زندگی را بیش از یک بدبین که از هر فردی که از کلمه بدبین استفاده می کند متنفر است، تحقیر نمی کند. زندگی بد است و پس از آن شما به مدیریت سوراخ ها محل نمایش است. به استثنای اینکه ما به اندازه کافی خوش شانس هستیم که برای سواری آمده ایم. همراهان آنها بسیار منفورتر از آنها هستند، آیا هیچ چیز در مورد کسی قابل بازخرید نیست و تماشای نمایش شیتشو از هر طرف فوق‌العاده فوق‌العاده است.

این را تماشا کنید فقط به این دلیل که از نظر اخلاقی بی‌رقیب باشید و بعد از آن مبهوت شوید. در نهایت چقدر سریع می خواهید در سطح آنها باشید.

با گذشت کند و دردناک تقلید تلویزیونی سازمان، در نهایت به ما بستگی دارد که بیشتر به خارج از کشور نگاه کنیم. خوب به دلیل FX، طنز ایده آل برای دهه 2010 اینجاست. «تو بدترین هستی» کاملاً سرگرم‌کننده‌ترین چیزی است که در اکثریت قاطع، چندین سال، در تلویزیون دیده‌ام. در حالی که مرزهای مناسب روی صفحه نمایش را دراز می کند، کمدی سبکی را ارائه می دهد. این سرگرم کننده، منصفانه و تحریک آمیز به عنوان لعنت است. شخصیت‌هایی که باید غیرقابل دوست‌داشتن باشند، در نهایت کاملاً جذاب و شایان ستایش می‌شوند، زیرا در عین حال به گفتن و انجام چیزهای وحشتناک (هرچند منحرف کننده) در زندگی آنها می‌پردازیم. این دو سرنخ، افشاگری هستند با کریس گیر، تلاقی دیوانه‌کننده‌ای بین جایزه هیو جوان و پل بتانی و ایا مانی باشکوه که به چیزهای بسیار قابل توجه‌تری (در دنیای ایده‌آل) وابسته است. نمایش باید عظیم باشد. آن را امتحان کنید. مطمئنم در پایان قسمت سوم، شما غرق در اشتیاق برای آن خواهید شد. به هر حال، اگر از علاقه مندان به نوع طنز تلویزیونی «همه ریموند را دوست دارند» هستید، بهتر است دوری کنید. مطمئناً NSFW است.