🎥 دانلود سریال Pretty Hard Cases 2021 (موارد بسیار سخت ) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

داستان سریال Pretty Hard Cases در خصوص دو کار آگاه با نام های سام وازوفسکی و کلی داف می‌باشد. این دو کارآگاه تفاوت های بسیاری زیادی با یکدیگر دارند و هر کدام از آن ها دارای شخصیتی منحصر به فرد و شیوه‌ی کار مخصوص به خود می‌باشند. سریال Pretty Hard Cases روایتگر ماجراها و پرونده‌هایی است که توسط آن ها حل و پشت سر گذاشته می‌شوند ....
کارآگاه اسلحه و باند سام وازوفسکی و کارآگاه تیم مواد مخدر کلی داف. دو کارآگاه زن کاملاً متفاوت در اوایل 40 سالگی که این سریال داستان پرونده های آنهارو دنبال میکند...
داستان دو کارآگاه زن متفاوت بنام های سم وازوسکی و کلی داف که در دهه 40 میلادی وجود داشتند ....

جهت دانلود سریال Pretty Hard Cases 2021 (موارد بسیار سخت ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس چسبیده فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

از ممیزی های منفی شگفت زده شده است. با هدایت دو شخصیت زن عجیب و غریب اصلی، با بازیگران فرعی شایان ستایش، تمام قسمت‌ها را در پایان هفته پخش کردم. کسی این نمایش را با Rizzoli و Isles مقایسه کرد، و من باید قبول کنم که انرژی مشابهی دارد، اما با قهرمان عملی. هیچ کدام از این خانم ها مدل نیستند، سینه هایی ندارند که توسط یک تاپ تنگ به سمت بالا له شده باشد، بدون دویدن با کفش های پاشنه 5 اینچی، بدون توانایی های جنون آمیز نینجا/کاراته (هرچند من مهارت پرتاب هاچ دیوانه سام را دوست داشتم... یک چیز کانادایی؟ ?)، هیچ موی کوتاه شده ایده آلی ندارند و به نظر می رسد که در برنامه ها/خانه های معمولی زندگی می کنند. آن‌ها مانند زنان شاغل معمولی به نظر می‌رسند و ادامه می‌دهند.

من دوست دارم که با ساختن یکی از قهرمان‌ها با تیپ «جین» بسیار آزاردهنده، ریسک کردند و او را با یک بانوی فعال و گستاخ آفریقایی آمریکایی تطبیق دادند. . زندگی محبت‌آمیز، معاشرت‌ها و خانواده‌های آن‌ها دارای نقاط بالا و پایین معمولی است. ناراحتی اصلی من مربوط به حسابرسی های منفی است. با هدایت دو زن تحلیلگر زن عجیب و غریب و با حمایت بازیگران شایان ستایش، دو فصل را در پایان هفته پخش کردم. تحلیلگر دیگری آن را با Rizzoli و Isles مقایسه کرد، و من باید قبول کنم که انرژی مشابهی دارد، اما با قهرمان عملی. هیچ کدام از این خانم‌ها مدل نیستند، سینه‌هایشان را با یک تاپ تنگ به سمت بالا له نمی‌کنند، بدون کفش‌های پاشنه‌دار 5 اینچی دیوانه‌وار، یا موهایی بی‌عیب و نقص ندارند. قسمت هایی وجود دارد که آنها واقعاً لباس های مشابه می پوشند. آن‌ها مانند زنان شاغل معمولی به نظر می‌رسند و رفتار می‌کنند.

من عاشق این هستم که با ساختن یکی از قهرمان‌ها با تیپ «جین» بسیار آزاردهنده، ریسک کردند و او را با یک بانوی فعال و مطمئن آفریقایی آمریکایی تطبیق دادند. زندگی محبت‌آمیز، معاشرت‌ها و خانواده‌های آنها شرایط عادی و قابل تصور خود را دارد. تنها یک مورد تحریک کننده، هرچند برای لذت نبردن کافی نیست، Det است. پسر سام... یک سرگرم کننده نوجوان بسیار خسته کننده و بی مزه که به طرز احمقانه ای درگیر مواد مخدر است. توانایی های بازیگری او افتضاح است تا جایی که توانایی های بازیگری یار او به نظر می رسد اسکار قابل ستایش نزدیک او باشد.

این سریال که توسط تاسی کامرون و شری وایت ساخته شده است، تحلیلگران سام وازوفسکی (مردیت مک نیل) و کلی داف (آدرین مور) را دنبال می‌کند که سلاح‌ها و بسته‌ها را در تورنتو پایین می‌آورند، مشارکت‌هایی ایجاد می‌کنند و نمایش زندگی را مدیریت می‌کنند. در حالی که من عنوان کاربردی آن Woman Dicks را بیشتر دوست داشتم، موارد کاملاً سخت در مقایسه با نمایشی که انتظارش را داشتم نمایشی غیرمنتظره است و در نهایت یک زمان واقعاً طاقت فرسا بود. بین عنوان کاری کمدی آن، عنوانی که با آن به پایان رسید، و با نگاه کردن به دو حالت کمدی منطقی، به این نتیجه رسیدم که طنز بیشتری وجود خواهد داشت و سریال درهم و برهم خواهد بود، تقریبا یک مورد دیگر در هر قسمت. نمایشی که ما با آن پایان دادیم، در حالی که مملو از موقعیت‌ها و سطرهای بی‌شکلی است که برای سرگرم‌کننده بودن نوشته شده‌اند، نمایشی خشک و کم عمق است که بارها و بارها از طنز شاد به رسیدگی به مسائل واقعی و سنگین می‌رود، به گونه‌ای که احساس محدودیت می‌کند و غیر معتبر آهنگسازی بسیار وحشتناک است، نمایشگاه ها همه داخل یا خارج هستند. ویروس کرونا به وضوح بر ضبط تأثیر گذاشت، اما با شخصیت‌های اصلی و ایجاد موقعیت‌ها کاملاً طبیعی‌تر بود، با این حال کمد لباس‌ها باورنکردنی نبود و لباس‌های همه به طور مداوم تند و دهانه‌دار بودند و داخل اتاق‌های زیر شیروانی به نظر می‌رسید مقوایی ایکیا باشد (حتی یک شوخی بود). در یک نقطه فصل دوم). موسیقی به همین ترتیب خارق‌العاده نبود، زیرا اکثر آنها غیر انحصاری‌ترین سوژه‌های آزاد بودند و تمام برنامه‌های مالی امتیازات ظاهراً به یک قطعه 40 آهنگ برتر انفرادی می‌رفتند که به مدت 30 ثانیه در b-roll تورنتو یک بار در هر قسمت پخش می‌شد. در حالی که بی نظمی و کیفیت را می توان به عنوان تقلید نادیده گرفت، به طرز غم انگیزی فکر نمی کنم اینطور باشد، نمایش زمانی که سعی می کند واقعاً دردسرساز باشد در وحشتناک ترین حالت خود قرار می گیرد. فصل دوم (فصل 3 فقط با نور سبز) توسط Amazon FreeVee (IMDBtv) به طور مشترک ارائه شد و من فکر می کنم پس از درگیر شدن آنها کیفیت تا حدودی بالا رفت اما فصل اصلی جالب تر (و غیرعادی تر) بود. طرح Aristocrat Von Sketch را برای Meredith MacNeill بیشتر پیشنهاد می کنم، بسیار سرگرم کننده است، اما با توجه به این موضوع تقریباً مطمئناً می توانید از آن عبور کنید.

من و دیگر مهمم دو قسمت ابتدایی را شب قبل تماشا کردیم. خدایا، آیا این نمایش خراب است؟ به دلیل نظرسنجی مثبت از کارشناس مورد علاقه ما، انتظارات زیادی داشتیم. منطقی است که بگوییم ما بیشتر مبهوت بودیم تا ناامید. این نمایشی است که ظاهراً نمی داند چیست. به طور مداوم لحن ها را تغییر می دهد و از تقلید مسخره آمیز تحریک کننده به تلاش های ضعیف در نمایش های جدی تبدیل می شود. نتیجه یک آشفتگی پر سر و صدا است.

من مردیث مک نیل را در Noble Von Sketch احترام می‌گذارم، اما او در اینجا به شدت نادرست است. شوک روان پریشی او فراتر از مضحک است و در این شرایط خاص آزاردهنده می شود. داستان‌ها و شخصیت‌های اشتباه متزلزل و سبک هستند و از کلیشه‌های نمایش پلیسی بی‌پایان نشأت می‌گیرند.

ما تقریباً بعد از اپیزود اول تماشای آن را متوقف کردیم، اما علاقه‌مند بودیم بررسی کنیم که آیا قایق خودش را اصلاح کرده است یا خیر. قسمت دوم احتمالاً تاسف بارتر است. در هر صورت، تا جایی که ممکن است به ما مربوط شود، معلوم شد که تا حدی به طرز وحشتناکی سرگرم کننده است که بسیار عالی است. این ویژگی نقطه‌ای بود که در آن رئیس خدمه با دو سر که یک نیش کوچک به سینه‌اش بسته شده بود، وارد جمع می‌شد. چه کسی می‌داند، شاید این به یک کلاسیک جناحی تبدیل شود.

و به "بازبینی‌کنندگان" بعدی که در مورد نظرسنجی‌های وحشتناک غر می‌زنند، دیگر مهم من این را مطرح کرد که بخشی از ممیزی‌ها در اینجا (همه به طور مسخره ای مطمئن) از افرادی هستند که به جز این نمایش هیچ چیز را بررسی نکرده اند. جی چیزی دور از انتظار در مورد آن فکر کن یک نیش کوچک به سینه‌ام می‌بندم و دو بازپرس حرفه‌ای‌ام را به کاوش می‌کشم.

من این را دوست داشتم و امیدوارم مدتی ادامه پیدا کند. بدون زبان افتضاح، بدون صحنه های فیزیکی بدون ابهام، سرگرم کننده است و در عین حال دارای زنان بد اخلاق واقعی است. من خسته نشدم با این حال، در آن مرحله، من نیازی به انفجار، تعقیب خودرو، CGI یا خشونت ندارم. این سریال ارزش تماشا کردن را دارد. بنشینید و لذت ببرید.

فقط فصل 2 را تحمل کردم. من دیگر نظرسنجی های زیادی نمی نویسم زیرا امروزه نمایش های وحشتناک بی شماری وجود دارد. بنابراین، من می بینم که قبلاً به یکی (به طور جدی) فکر کرده ام. من در حال رفتن به سراشیبی هستم و نورون‌هایم به جای ترکیدن در حال سقوط هستند.

این مجموعه ارزش یک بررسی دیگر را دارد که توسط من انجام شده است - اما به یاد داشته باشید که من مانده‌ام، در سال پرش به دنیا آورده‌ام، پیری و سر قرمز.

من اهمیتی نمی‌دهم که تقریباً هر چیزی که باعث می‌شود یک برنامه در واقع ستودنی باشد اتفاق بیفتد. من باید درگیر باشم و این یکی در دور دوم به طور قابل توجهی برتر است. نمایش، فشار، طنز (خنده ستودنی)، کمی احساسات، شوک و غیره وجود دارد. آیا طرح افتتاحیه وجود دارد؟ بدیهی است، همانطور که در اکثریت قریب به اتفاق همه برنامه ها (حتی اخبار) وجود دارد! شگفت‌انگیز است، گمان می‌کنم که آن را با زندگی سازگار می‌کند؟

من طیف وسیعی از انواع را دوست دارم (به استثنای موارد ترسناک و هرزه‌نگاری)، بنابراین در مورد آنچه که تماشا می‌کنم در حالی که تماشا نمی‌کنم، واقعاً آزاد هستم. پافشاری برای چیزی که در زمان من به دلیل پیر بودنم می سوزد. این سریال با سرگرمی‌ها، مقاله‌نویسان و مدیرانی که موفق می‌شوند، کاملاً عالی است.

چندین قسمت طول کشید تا انتخاب کنم آیا از شخصیت‌های این نمایش تقلید آمیز پلیس آمیگو لذت می‌برم یا نه. این یک نمایش کانادایی است، بنابراین در مقایسه با یک نمایش معمولی هالیوود یا پلیس نیویورک، طعمی غیرمنتظره دارد. همانطور که مشخص شد در فصل جدی‌تر است، شخصیت‌ها عمیق‌تر می‌شوند و نمایش بسیار جذاب و نمایش بسیار قانع‌کننده می‌شود.

آهنگسازی واقعاً در تمام طول نمایش وقتی حرکت می‌کنید حیله‌گر است. فراتر از داستان «منشأ» نامتعارف دو پلیس کاملاً متفاوت (پلیس تیره‌روی خیابان و پلیس «کارن» سفیدپوست) که در یک پرونده بزرگ همدست می‌شوند. خط داستانی عتیقه و شخصیت‌های روتین با این حال می‌فهمند که چگونه با گذشت فصل، آن را کم‌تر جلوه دهند. موقعیت‌ها به‌علاوه کاربردی‌تر و احمقانه‌تر نمی‌شوند و به نظر می‌رسد شخصیت‌ها بیشتر شبیه افراد واقعی هستند تا کلیشه‌های برنامه‌های تلویزیونی.

همه سرگرم‌کننده‌ها به‌طور مؤثر کار می‌کنند و تبادل به سرعت داستان را پیش می‌برد. وقتی به پایان رسید ناامید شدم و باید بیشتر ببینم.

من می‌خواهم فصل 2 را با فرض اینکه در IMDB باشد تماشا کنم.

در حالی که کانال‌ها را ورق می‌زنم، همانطور که معمولاً برای یافتن چیزی جذاب انجام می‌دهم، به طور تصادفی این نمایش را پیدا کردم. در وهله اول، من مانند (نال) «نمایش تحلیلگر دیگری» بودم، با این حال ترجیح دادم به آن 5 دقیقه اجازه بدهم. بلافاصله، من شخصیت مردیت و آدرین را ترجیح دادم. آنها به تجارت رسیدگی می کردند، در حالی که شوخ طبعی آنها آنها را دوست داشتنی و جذاب می کرد. در پایان قسمت اصلی (من تماشا کردم!) وقتی مرد جوان را با اسلحه دیدم اشک می ریختم. روزنامه‌نگاران به صراحت در مورد افراد رنگین‌پوست پلیس بیش از حد را مشخص می‌کردند، این مناسبت یک کودک بود. به جای اینکه ببینیم این یک بچه است، درک اینکه آنها چگونه برای قتل برنامه داشتند، دردناک بود، و روش شناسی بیش از حد افراطی بود. شخصیت آدرین به خوبی نشان داد که چگونه باید از این شرایط فعلی مراقبت می شد و ایده یک بچه تیره و همچنین هر بچه دیگر را نشان داد و او این کار را به خوبی انجام داد! به همین ترتیب، دیدن خانم‌ها در موقعیت‌های مشروع در زمینه‌ای که توسط مردان اداره می‌شد، احیاکننده بود و منادی چیزهایی بود که باید بیاید. من این نمایش را دوست دارم!

2 اپیزود ابتدایی کاملاً غیرمعمول هستند. زمانی که شخصیت‌ها ضربان خود را دنبال می‌کنند، نمایش در قسمت سوم توسعه می‌یابد. فرانکی دریک شروع ناخوشایند قابل مقایسه ای داشت.

علم بین شخصیت های اصلی با پیشرفت سریال در حال کار است. پچ پچ های مضحک فراتر از گیبر در خلبان آزاردهنده بود.

دانشمندان در نگارش فیلمنامه تنظیم شده تری در آخرین قسمت ها پیشرفت کرده اند.

شما باید به نمایش فرصت بدهید. . قضاوت در مورد هر برنامه ای از پایلوت آن سخت است. فصل 2 نسبت به فصل اول پیشرفت کرده است. دردسرسازها با شخصیت های معقول اضافی بهتر بازی می کنند. آنها تصمیم گرفتند که فرزندش را از نمایش خارج کنند. علاوه بر این، به Tig کمک می‌کند دیگر هرگز بخشی از این مجموعه نباشد.

جدا کردن بازیگران باعث پیشرفت بیشتر شخصیت و داستان شده است. تا این مرحله، به نظر می‌رسد که این سریال در فصل 2 قدم برداشته است.

این یک نمایش بسیار شایسته است. تا آنجا که ممکن است به من مربوط شود، این شبیه به نوع تلویزیونی The Intensity است، هر چند بیشتر درام و مبتنی بر تورنتو باشد. آن‌ها از آن چیز آزاردهنده دوری می‌کنند، تعداد زیادی از نمایش‌های CDN که بیش از حد بر شهر تأکید می‌کنند. بخش های سرگرم کننده خوبی وجود دارد و من واقعاً به شخصیت ها علاقه مند شدم. آیا این نمایش شماره 1 من در تمام دوران است؟ خیر. هر طور که باشد، نباید باشد. این نیاز به حفظ معقول علاقه مخاطب دارد و برای اکثریت ما، به طور موثر عمل می کند. من به همین ترتیب از درک بخشی از مناطق استفاده شده لذت بردم (به Wally's در Hwy10).

اشکال ندارد اگر برای شما زیاد نباشد، اما برای مفسران منفی احساس وحشتناکی دارم. متاسفم که نمایشی که ساختید مورد تایید قرار نگرفت، یا از طرف دیگر با این فرض که پیش‌بینی می‌کردید این باید نظریه انفجار کیهانی ماقبل تاریخ باشد یا هر چیز زباله‌ای که نمایش شماره 1 شما باشد. نگاه نکردن اشکالی ندارد، شما موظف نیستید.