🎥 دانلود سریال Peaky Blinders 2013 (پیکی بلایندرز) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

در دهه ۲۰ که گروه های گنگستری در شهر بیرمنگهام واقع در انگلستان بسیار زیاد شده است، یک گروه گنگستر سعی میکند خود را در این دهه به قدرت برساند...
روایتی جذاب از یک خانواده گنگستر ساکن بیرمنگام انگلیس در اوایل قرن بیستم با محوریت رییس خشن آنها تامی شلبی و...
درباره یک گروه خرابکار در بیرمنگام انگلستان است و در حال و هوای سال های پس از جنگ جهانی اول می گذرد.
در دهه 20 که گروه‌های گنگستری تو شهر بیرمنگهام زیاد شده، یه گروه گنگستر سعی می‌کنه خودش رو به قدرت برسونه...

جهت دانلود سریال Peaky Blinders 2013 (پیکی بلایندرز) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس چسبیده فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

قبل از دیدن این نمایش در نتفلیکس که هرگز نام این سریال را نشنیده بودم ، باید بگویم که کاملاً جذاب بودم. با یک نام نسبتاً غیرمعمول ، مانند انگشت شست دردناک در قسمت پیشنهادی من گیر کرده است. بعد از اتمام فصل اول ، بلافاصله دوباره هر 6 قسمت را تماشا کردم. اکنون که دو بار آن را به پایان رساندم ، به راحتی می توانم بگویم که این یکی از بهترین برنامه های تلویزیونی بریتانیا در حال حاضر است و با هر چیزی که HBO یا Showtime ارائه می دهد ، می توانید پا تا پا را تحمل کنید. "Peaky Blinders" قسمت نسبتاً ناشناخته و جذابی از تاریخ انگلیس را لمس می کند و توسط بهترین بازیگرانی که در تلویزیون دیده ام پشتیبانی می شود.

بگذارید با گفتن اینکه من آمریکایی هستم مقدمه این کار را بگذارم زندگی در غرب میانه ، بنابراین ماده اصلی این نمایش چیزی است که من هرگز نمی دانستم وجود داشته باشد. "Peaky Blinders" در پست WW1 بیرمنگام اتفاق می افتد ، که زمان و مکانی است که نمی توانم بگویم قبل از تماشای این نمایش با آنها بسیار آشنا بودم. به دنبال یک باند خیابانی که شرکت های مختلف راکت و قمار به نام Peaky Blinders را اداره می کند ، این نمایش در حالی آغاز می شود که یک کارآگاه ایرلندی شمالی (سام نیل) برای حل پرونده مسلسل های مسروقه به بیرمنگام می آید. اوضاع بلافاصله با سر و صدا شروع می شود و به ندرت در طول 6 ساعت نمایش خاموش می شود. سیلیان مورفی نقش تامی شلبی ، رهبر رواقی و تحسین برانگیز Peaky Blinders را بازی می کند و به راحتی یکی از محبوب ترین ضدقهرمانانی است که هم در تلویزیون و هم در فیلم دیده ام. شخصیت او باهوش ، باهوش و به همان اندازه بیرحم است و با همه این اوصاف ، شما می یابید که در طول نمایش برای او ریشه دوانده اید. این پدیده ای مشابه پدیده The Soprano's Tony Soprano است. یعنی ، هر چقدر این شخصیت ها کارهای وحشتناک انجام دهند ، ما همیشه می بینیم که آنها را قهرمان می کنیم و به موفقیت آنها امیدواریم. نایت یک کار خارق العاده انجام می دهد که این شخصیت های بزرگتر از زندگی را شبیه سازی می کند و باعث می شود آنها برای هر فرد روزانه قابل استفاده باشند.

در مرحله بعدی ، من به بازیگری می پردازم. سم نیل و سیلیان مورفی به راحتی نمایش را در اینجا می دزدند و تماشای هر دو شخصیت آنها را فوق العاده سرگرم کننده می کند. نیل کار خوبی با لهجه ایرلندی شمالی خود انجام می دهد ، و گرچه کاملاً عالی نیست ، اما کار را تمام می کند. از طرف دیگر ، سیلیان مورفی جعل هویت "Brummie" بسیار دشوار را از پارک بیرون می کشد. گرچه بی عیب و نقص نیست ، اما برای کسی که اهل میدلندز نیست قطعاً قابل باور است (اگرچه به طور جدی ، این پسر بهتر از تقریباً هر بازیگری که دیده ام می تواند لهجه ها را بیان کند). بازیگران نقش مکمل نیز عالی عمل می کنند و آرتور شلبی از پل اندرسون به راحتی دومین شخصیت محبوب من است. با افتخار به پلی شلبی از هلن مک کروی ، که برخی از عملگرایان بسیار مورد نیاز را به میز می آورد ، اضافه می شود.

علاوه بر نویسندگی خوب و بازیگری ، "Peaky Blinders" همچنین دارای مجموعه های صحنه ای بسیار باورنکردنی است. بیرمنگام به خوبی به عنوان یک غول صنعتی که بعد از جنگ بود به تصویر کشیده شده است و در طول نمایش مجموعه هایی از دوره را می بینید که ذهن شما را به باد می دهد. از خیابان های باریک و سنگفرش گرفته تا کارخانه های فولادی که به خیابان ها آتش می اندازند ، واقعاً حس می کنید که این زمان چگونه بوده است. از نظر من ، بیرمنگام از زمان جنگ جهانی دوم ، یا با بمب یا برنامه ریزی شهری ، تراز شده است ، بنابراین تفسیر هنری درباره چگونگی شکل گیری شهر وجود داشت. علی رغم این ، نمایش فوق العاده کار می کند تا شهر را از پایه بسازد و آن را باورپذیر جلوه دهد. برای من ، این دوره زمانی را زنده کرد و به من دیدی داد که شهر در سال 1919 چگونه بوده است. در "Peaky Blinders" ، بیرمنگام یک شخصیت است ، که زمینه بسیار جالبی را برای بازیگران اضافه می کند .

اگر از علاقه مندان به نمایش های جنایی هستید ، قطعاً باید به این نمایش تماشا کنید. بی سر و صدا به یکی از برنامه های تلویزیونی مورد علاقه من در همه زمان ها تبدیل شده است. تنها شکایت من این است که قسمتهای کافی در هر فصل وجود ندارد.

UPDATE: فصل 4 به تازگی در ایالت ها از Netflix منتشر شد و من لذت بردم که آن را طی دو روز تنظیم کنم. "Peaky Blinders" حتی با افت کمی در فصل 3 (به نظر من) هنوز یک نمایش خارق العاده است. فصل 4 بسیار قویتر بازگشت ، اما ، من به نایت اعتبار زیادی می دهم که این نمایش را در تمام این فصل های تیراندازی زنده و جالب نگه داشته است. بدون اینکه چیزی بدهم ، باید بگویم که Adrien Brody در فصل 4 به عنوان آنتاگونیست اصلی کار خارق العاده ای انجام داد ، چیزی که فکر کردم فصل 3 فاقد آن است. این نمایش همچنان درجه یک است و سیلیان مورفی با توانایی بازیگری خود به عنوان تامی شلبی شیطانی همچنان تحت تأثیر قرار می گیرد. اگر هنوز این نمایش را تماشا نکرده اید ، یا شاید کاملاً آن را دنبال نکرده اید ، این کار را "به دستور Peaky Blinders" انجام دهید.

با پیش فرض جالب و همه بررسی های درخشان اینجا ، به لطف هدیه کریسمس از اشتراک موقت Netflix ، تصمیم گرفتم این سریال را پر از تماشا کنم. من در اواسط فصل دو تماشا را متوقف کردم.

اجرای عالی سیلیان مورفی همیشه عالی نتوانست مانع علاقه مندی من به دلیل نوشتن جزئیات ، داستان های احمقانه به طور فزاینده ، و تجزیه و تحلیل عمدتا عمدی اما هنوز هم آزار دهنده باشد .

در جنگ بزرگ انگلیس ، خانواده مختلط ایرلندی / کولی "شلبی" به رهبری دو برادر کهنه سرباز جنگ ، "آرتور" (پل اندرسون) و "توماس" (مورفی) راکت های غیرقانونی مختلفی را اجرا می کنند از زاغه خود در بیرمنگام. توماس ، باهوش تر و بلند پرواز تر از این دو ، قصد دارد عملیات خود را به زمان بزرگ منتقل کند. این باند آنها ، Peaky Blinders را با باندهای رقیب ، IRA ، بلشویک ها و مقامات درگیر می کند. دومی توسط "بازرس کمپبل" (سام نیل) یک اولسترمن بی رحم داده می شود که کارت بلانچ داده شده تا دیگران را به اوج خود برساند.

تصویری از یک باند خیابانی انگلیس در حدود سال 1919 در یک شهر غیر لندن به رهبری به نظر دامپزشکان آسیب دیده WW1 ایده ای شسته رفته است. با این حال ، هرچه داستان بیشتر و بیشتر می شد ، علاقه ام را از دست دادم. (مقامات شیطانی ، شیطانی ، شیطانی هستند!) یا با تحریک سیاست نویسندگان روبرو شدند: IRA ، که در سال 1919 به حق برای استقلال می جنگید ، به عنوان هیولاهایی وحشتناک به تصویر کشیده می شود ، اما بلشویک های واقعا هیولا گمراه اما همچنان دلسوز به تصویر کشیده می شوند و قهرمانانه یا از شخصیت های ضعیف ساخته شده آزرده خاطر شوید. توماس ، که تصور می شود یک مغز متفکر مجرمانه ماکیاولیایی باشد ، به عنوان یک خبرساز کامل در برابر خبر پلیس در میان او به تصویر کشیده می شود. ("چگونه می توانید این را نبینید ، پیش بینی می کنید!؟!؟")

و سپس شما دارای تجزیه و تحلیل هستید. بیشتر آنها عمدی هستند. به نظر می رسد سازندگان تصمیم گرفتند که انگلستان سال 1920 به اندازه کافی "هیپ" نبود. بنابراین ، آنها تصمیم گرفتند به آن چند پانسمان مدرن بدهند تا احتمالاً آن را برای بینندگان قرن 21 خوش طعم کند. موسیقی متن فیلم با کسی که نوازندگان محبوب هیپستر است پر شده است: تام ویتس ، The White Stripes ، جانی کش ، پی جی هاروی و نیک کیو. شنیدن آهنگ هایی از این هنرمندان مدرن که در صحنه های دهه 1920 پخش می شوند ، عجیب و غریب است ، اما باعث می شود کمتر آزار دهنده نباشیم. گفتگوی قابل اجرا که به نظر می رسد توسط شخصی نوشته شده است که بارها "قاپ" را تماشا کرده است. همه شخصیت ها مثل قدم گذاشتن در فیلم گای ریچی صحبت می کنند و رفتار می کنند. هر جمله ای توسط آنچه پاتریک استار "تقویت کننده جمله های ادویه دار" می نامد ، علامت گذاری می شود. به عبارت دیگر ، آنها بمب f را بعد از هر کلمه دیگر می اندازند. حتی شخصیت های بانوی "شیک" این کار را می کنند. تلاش برای ایجاد دوباره چگونگی صحبت مردم در صد سال پیش ، هم برای نویسندگان و هم برای بازیگران کار سختی است و واضح است که نویسندگان "Peaky Blinders" نمی خواستند آن کار را انجام دهند. بنابراین ، ما یک درام جنایی قرن بیست و یکم انگلیس با لباس ها و مجموعه های 1920 به دست می آوریم.

و حتی تجردات بیشتر. آزار دهنده ترین شخصیت "گریس" (آنابل والیس) بود. ضعیف نوشته شده و بازیگری کرده است. با این حال ، آنچه بیش از همه من را آزار داد موهای او بود. برای نمایشی که بسیار تلاش کرد تا لباس ها و مدل موهای مردانه درست شود ، مدل موی گریس فریاد می کشد 2013. هیچ زنی در سال 1919 با موهای آویزان و شانه به حالت شانه در محیط عمومی راه نمی رفت. او خیلی بی جا به نظر می رسد. آیا دلیلی وجود دارد که او و دیگر بازیگران زن (هرچند والیس ظریف ترین است) مدل موهای مناسب دوره ای را نمی پوشند؟

بعد از آقای مورفی ، بهترین بازی بعدی توسط سام نیل با لهجه اولستر است . متأسفانه ، شخصیت های او وقتی داستان نویس ها را درک می کردند ، مسخره تر می شدند. یکی از پوچی ترین موارد اعلام احساسات عاشقانه او نسبت به شخصیتی بود که به اندازه کافی جوان دختر باشد. از کجا آمده است؟ شخصیت او من را به یاد شخصیتی می انداخت که مایکل شانون در "Boardwalk Empire" HBO بازی می کرد و او نیز به دلیل ضعف نوشتن از ریل خارج شد. و صحبت از سن ، بازرس کمپبل به دلیل اینکه در WW1 خدمت نکرده است ، مکرراً شرمنده است. آقای نیل در زمان فیلمبرداری فصل اول 66 ساله بود و احتمالاً شخصیت او هم سن است. همانطور که امپراتوری برای اجساد برای سنگرها ناامید بود ، مردان 60 ساله بیش از این که داوطلب شوند ، تحت تعقیب نبودند. ناآگاهی از روی قلم نویسندگان برای خلاف فکر کردن. یک شکایت کوچک ، اما فقط یکی از بسیاری از دلخوری ها که منجر به گفتن من شد ، "نه خیر!" به "Blinders Peaky".

BBC – PEAKY BLINDERS – 2013 – SERIES 1 & 2

Birmingham 1919. بریتانیا به تازگی از قصاب و کشتار جنگ جهانی اول خارج می شود و باید با سه مشکل اصلی روبرو شود: شورش یا تحول در ایرلند ، نارضایتی مردم پس از جنگ و گرایش آنها به مارکسیسم، کمونیسم و انقلاب خشونت آمیز. در نهایت انواع قاچاقچیانی که با رقابت بین گروه‌ها و خانواده‌ها یا بین گروه‌ها و خانواده‌ها، تلاش می‌کنند تا تجارتی را بر اساس فعالیت‌های کم و بیش، و نه کم‌تر، ایجاد کنند. پس از دزدیده شدن محموله مهم اسلحه و مهمات، یک پلیس فوق العاده از ایرلند به بیرمنگام منتقل می شود تا بشقاب را تمیز کند.

این سریال شرایط زندگی بد و وحشتناک طبقه کارگر و اعضای مستقیم آنها را توصیف می کند. که خدمات مختلفی مانند گردش مشروبات الکلی و تنباکو، دعواهای مختلف در رینگ های بوکس غیرقانونی یا نامنظم، شرط بندی روی اسب و چیزهای دیگر را با بنگاهداران سازماندهی می کنند. پلیس ها از خود راضی، بسیار فاسد یا مثلاً کور هستند و خواهان نوعی خدمات مسالمت آمیز هستند حتی اگر خشونت در همه جا وجود داشته باشد. پلیس جدیدی که از لندن فرستاده شده دقیقاً آن چیزی نیست که آنها آن را یک عنصر آرامش بخش می نامند.

سریال به خوبی انجام شده است، بازی بسیار خوب و کاملاً پر تعلیق است. این نشان می دهد که چگونه در میان خانواده هایی که از این وضعیت تیره و تار سوء استفاده می کنند، رقابت هایی وجود دارد که بیشتر جنگ طلبانه است تا بازی جوانمردانه. همه چیز برای به دست آوردن آنچه دیگران دارند، برای افزایش قلمرو و نفوذ خود با خلاص شدن از شر دیگران، از شر رقبا، خوب است. به عبارت دیگر رقابت همیشه تا سر حد مرگ است.

به عبارت دیگر هیچ جا اخلاقی وجود ندارد و حتی کمونیست هایی که از خود گذشتگی می کنند واقعاً بهتر نیستند زیرا هدف آنها این است که جامعه را به یک جهت وادار کنند. سری دوم با استفاده از نارضایتی بسیاری از افراد، آنها را به پیاده نظام غیرمسلح خود تبدیل می کند. سری دوم چارچوب جغرافیایی را گسترش می دهد و شلبی را به لندن می برد. ایرلندی‌ها قطعاً در خط مقدم هستند و وینستون چرچیل کاملاً آشکارا بازی خودش را در برابر «پلیس جدیدی که از ایرلند آمده» انجام می‌دهد و نمی‌تواند به غیر از IRA فکر کند. وینستون چرچیل باید فراتر از مشکل ایرلندی را ببیند و می‌دید که مشکل داخلی انگلیسی برای تاج و تخت خطرناک‌تر از شورش ایرلندی است که به هر حال در آن زمان تسلیم شدند.

این جایی است که به لندن می‌رویم و تلاش می‌کنیم شروع کنیم. یک تجارت صادراتی شلبی در تقابل کامل با دو باند تجاری مبهم و مبهم دیگر در این زمینه سرگرمی، الکل و تنباکو قرار گرفت. ایتالیایی ها و یهودی ها. ایتالیایی‌ها می‌خواهند بر همه چیره شوند، بنابراین شلبی‌هایی که به عنوان کولی‌ها شناخته می‌شوند، با یهودی‌ها در مقابل ایتالیایی‌هایی که خطر را می‌دیدند، اتحاد می‌بندند و سپس اتحاد جدیدی با یهودیان علیه کولی‌ها می‌بندند. سه گروهی که از نظر قومی، فرهنگی و مذهبی تعریف می‌شوند و سعی می‌کنند کنترل تجارت سرگرمی را در دست بگیرند با بازار عظیم ایالات متحده که در حال حاضر با ممنوعیت تکان خورده است و در عین حال در مجاورت کانادا است که نگران نیست، اما دروازه ورودی شگفت‌انگیزی است.

این سه گروه در نبردی هستند که بیشتر شبیه جنگ است، اما درک انگلستان مدرن ضروری است. انگلستان دارای منشور حقوق و سایر قوانین رایج تر از حقوق اولیه مدنی قانون اساسی بود، اما برای مدت طولانی محدود به پروتستان ها بود و کاتولیک ها مستثنی بودند. زمانی که مجبور شدند از این جداسازی دور شوند، (از آنجایی که ایتالیایی ها و کولی ها کاتولیک هستند و یهودیان دقیقاً پروتستان نیستند) تبعیض های دیگری را علیه سایر جوامع اساساً غیرانگلیسی تلقی می کردند. ایتالیایی‌ها واضح هستند، زیرا اصالتاً خارجی هستند و موسولینی به قدرت می‌رسد و تعداد پناهندگان ایتالیایی، عمدتاً کمونیست‌ها، افزایش می‌یابد. یهودیان کمتر آشکار هستند، اما احساسات ضدیهودی در انگلیس در گذشته همیشه بالا بوده است، شکسپیر نمونه خوبی در آنجا بود، یا دیکنز. و این یهودیان آداب و رسوم عجیبی دارند که برای انگلیسی ها به نوعی تکان دهنده است. در نهایت کولی ها همیشه نوعی دشمن اجتماعی و گروه حاشیه ای اجتماعی بوده اند که با شهرت فحشا، خرید و فروش مواد مخدر، شرط بندی های غیرقانونی و دعواهای غیرقانونی و بسیاری از کارهای ناپسند از این دست، همواره به تجارت سیاه مشغول بوده اند.

خطرناک ترین واقعیت این است که همه آنها از جنگ جهانی اول برگشته اند، جایی که یاد گرفتند چگونه از سلاح استفاده کنند و چگونه بجنگند و دیگر نمی خواهند تحت فشار قرار بگیرند.

در خطر واقعی این جامعه این است که کمونیست ها بر نفوذ گسترده ای مبتنی بر نارضایتی غلبه کنند. بنابراین بهترین راه این است که با برخی از گروه‌های پنهان کنار بیایید تا طبقات پایین را سرگرم کنند و از تبدیل شدن نارضایتی به بنگاه‌های خطرناک انقلابی یا ماجراجویی جلوگیری کنند. در این سری دوم، این خطر کمونیستی بیشتر به حاشیه می‌رود و وینستون چرچیل می‌خواهد کنترل تجارت سرگرمی را در دست بگیرد و کولی‌ها را کمترین خطر در این خط می‌داند.

بنابراین در حالی که "پلیس جدید" از ایرلند، که از نظر من به دلیل اینکه کار پلیس انجام نمی‌دهد، بلکه در حال انجام عملیات نظامی جنگ داخلی است، شایسته نامگذاری نیست، در حال برنامه‌ریزی خود برای خلاص شدن از شر یکی از افسران بالاتر نظامی است که به نوعی در ذهن "پلیس جدید" به آرمان های او در ایرلند خیانت کرد، و علاوه بر این، او با نقشه ثانویه خود برای استفاده از توماس شلبی برای تحقق اولین مورد، وینستون چرچیل قصد دارد توماس شلبی را از دست این "پلیس جدید ایرلندی" نجات دهد و نگه داشتن او برای هدفی که نمی توانیم بدانیم.[…]

من بارها در مورد این برنامه تلویزیونی شنیدم، و چند نفر آن را به من توصیه کردند، بنابراین وقتی فرصت پیدا کردم، آن را در نتفلیکس قبل از اینکه در بی‌بی‌سی که توسط استیون رایت (Dirty Pretty Things, کثیف، چیزهای زیبا، کثیف، کثیف) ساخته شده بود دنبالش کنم، شنیدم. وعده های شرقی). اساساً، داستان بیرمنگام انگلستان در اوایل قرن بیستم، بلافاصله پس از جنگ جهانی اول، به دنبال سوء استفاده از باند Peaky Blinders (که به خاطر این واقعیت است که تیغ‌های تیغ می‌دوختند) دنبال می‌شود. به طور خاص، خانواده جنایت شلبی به رهبری رئیس جاه طلب و بسیار حیله گر تامی شلبی (دوبار نامزد دریافت جایزه تلویزیون ملی کیلین مورفی) است. سایر اعضای خانواده عبارتند از: الیزابت "پلی" گری، خواهرزاده شلبی (هلن مک کروری)، خاله، آرتور شلبی جونیور (پل اندرسون)، بزرگ ترین خواهر و برادر شلبی، و جان شلبی (جو کول)، سومین برادر کوچک شلبی. . در طول سریال، خانواده توسط مقامات مختلف، از جمله سرگرد چستر کمپبل (سم نیل)، که سعی در افشای جنایات آنها دارند، مورد بررسی قرار می گیرند. آنها همچنین به جنگ با گانگسترها و جنایتکاران دیگر می روند. اما آنها می توانند از این تهدیدها فرار کنند و از طریق دولت ها و سیاستمداران فاسد به یکی از قدرتمندترین خانواده های جنایتکار تبدیل شوند. لحظات کلیدی اوایل قرن بیستم که پیکی بلایندرز با آن درگیر شد عبارتند از مسابقات Worchester، روز دربی 1922 در میدان مسابقه Epsom، اعتصاب عمومی ماه مه 1926 (تامی به عنوان نماینده مجلس در 1927 انتخاب شد) و سه شنبه سیاه. همچنین با بازی آنابل والیس در نقش گریس شلبی، همسر تامی، سوفی راندل در نقش آدا تورن، خواهرزاده شلبی، تنها خواهر برادران شلبی، ند دنهی در نقش چارلی استرانگ، بنجامین زفانیا در نقش جرمی عیسی، جیم اندی نایمن (سری 1)، ریچارد مک کیب (سری 2) و نیل ماسکل (سری 5) در نقش وینستون چرچیل، تامی فلانگان در نقش آرتور شلبی، پدر، تام هاردی در نقش آلفرد "الفی" سولومونز، رهبر یک یهودی باند در کمدن تاون، فین کول در نقش مایکل گری، پسر بیولوژیکی پولی، ناتاشا اوکیف در نقش لیزی استارک، نوح تیلور در نقش داربی سابینی، پدی کانسیداین در نقش پدر جان هیوز، ایمی-فیون ادواردز در نقش اسم شلبی، همسر لی، جانس آیدان گیلن در نقش آبراما گلد، آدرین برودی در نقش لو چانگرتا، کیت فیلیپس در نقش لیندا شلبی، همسر آرتور، آنیا تیلور جوی در نقش جینا گری، همسر آمریکایی مایکل گری، برایان گلیسون در نقش جیمی مک‌کاورن، سم هزلدین در نقش جورجی سیول، دونالد سامپتر در نقش آرتور بیگ و دومینیک کلمن در نقش کشیش. مورفی به‌عنوان رهبر باند جنایتکار بسیار باحال، عملکرد فوق‌العاده‌ای ارائه می‌کند، اندرسون اغلب به‌عنوان تهاجمی‌ترین برادران به طرز درخشانی رفتار می‌کند، و مک‌کروری به‌عنوان مردی بی‌سروصدا محاسبه‌گر و شرور فوق‌العاده است. قصد ندارم وانمود کنم که چیزهای زیادی در مورد مسائل سیاسی در طول نمایش می‌دانم، من درگیر سکانس‌هایی با شلیک اسلحه‌ها و خشونت‌های زیاد، تعاملات اغلب نزاع‌آمیز بین خانواده، و توجه فوق‌العاده به جزئیات هستم. پس‌زمینه‌های تاریک و لباس‌های خوش ساخت، ارزشمندترین درام جنایی تاریخی است. این سریال برنده جایزه بفتا برای بهترین سریال درام (همچنین نامزد شد)، و نامزد بهترین طراحی تولید (دو بار) شد و نامزد جایزه تلویزیون ملی برای محبوب ترین درام دوره شد. خیلی خوب!

وای! هیجان انگیز! یک درام جنایی جدید بسیار جذاب و جذاب. آیا این می‌تواند مرا از ایمیل‌های رضایت‌بخش و پاسخ‌های بی‌صدا به پست‌های خودجوش فیسبوک دور کند؟ آرام می شوم و با دقت به صفحه نمایش با وضوح بالا خیره می شوم. پرتاب به یک بیرمنگام کثیف، صنعتی، پس از جنگ جهانی اول. با تلاش برای فرصت‌ها، ویران‌شده از وحشت بحرانی‌ترین جنگ تاریخ و با آگاهی کامل از ثروت‌های سریعی که در شرارت به دست می‌آید، ثروت خانواده شلبی را دنبال می‌کنیم. بیرحم، باهوش و با کت و شلوارها و مدل‌های موی شگفت‌انگیز خوب، آیا مبارزه آنها می‌تواند خواسته‌های زندگی بی‌حوصله و منفعل من را برآورده کند؟ کمونیست‌ها، پلیس، نیروهای دولتی، باندهای رقیب، کلیسا، اشراف و برخی از روس‌های مرموز در میان دیگران، همگی در شبکه‌ای خشن و پیچیده از جنایت، اغوا، دروغ و قتل، زمزمه می‌کنند، فریاد می‌زنند، تیراندازی می‌کنند، دزدی می‌کنند و می‌کشند.

از نظر حسی و احساسی بمباران خواهید شد. شخصیت‌هایی که برای سالم بودن ساخته شده‌اند، بی‌رحمانه قصابی می‌شوند و زبان برومی شما را از گای ریچی شرلوک هلمز آشنای لندن به جمعیت شهری شلوغ و شلوغی می‌برد که به دنبال هویتی برای خود هستند. اجراهای قدرتمند شما را در چنگ خود نگه می دارد، به ویژه پل اندرسون در نقش آرتور آشفته. به طور مخربی با شیاطین خود مبارزه می کند و هرگز راهی برای نجات پیدا نمی کند.

مرگ‌های گاه بی‌رحمانه بی‌گناهان، ناگفته نماند مرگ‌های اغلب وحشیانه و شریرانه مجرمان، ابری تاریک بر روی تحولات ایجاد می‌کند. قتل، قتل نزدیک به قتل و ضرب و شتم به یک مکان رایج تبدیل می شود که اغلب به طور غیر الهام بخش به عنوان مکانیزم طرح مورد استفاده قرار می گیرد. شخصیت‌های اصلی، علی‌رغم آنچه که ما از میزان مشارکت آنها در آخرین نقشه شوم می‌دانیم، هیچ رها، خروجی یا انگیزه معنوی ندارند. هیچ یک از شخصیت ها قالب یک فرد شکنجه شده را نمی شکند. فلج شده یا به دلیل وظیفه یا ترس، مولی بی میل با یک معضل اخلاقی یا تصمیم گیرنده کلیدی که سیاست و تصویر بزرگتر را می سنجد. و بنابراین آنها زمزمه می‌کنند، صدا می‌زنند، فریاد می‌زنند، تیراندازی می‌کنند، دزدی می‌کنند و می‌کشند تا قبل از قطعنامه بزرگ، که رهبر شلبی، تامی (کیلیان مورفی) با همه امیدهای جمعی برای خوب کردن آن بارگذاری می‌شود.

چیست. من را آزار می دهد این است که از آنجایی که شخصیت های اصلی در مقیاس خاکستری عذاب آور هستند، توجیه سبک زندگی ماوراء خشونت آمیز، مکر و کاملاً غیراخلاقی که آنها انتخاب می کنند برایم سخت است. تامی شلبی به ازای هر زندگی جان های بی شماری را نجات می دهد، برخی از آنها را با وحشیگری حیوانی به دست خود می کشد. آرامش محسوسی که مخاطب در پایان هر نقطه اوج احساس می کند، شادی، امید یا پیروزی نیست. صرفاً از اینکه از یک فاجعه هولناک جلوگیری شده است و شخصیت‌هایی که به دنبال آنها بوده‌اید کمابیش دست نخورده هستند.

پیکی بلایندرز مرا سرگرم می‌کند، هرچند از نظر اخلاقی گیج شده است. با وجود سبک و بازی خوبش، احساس می کنم پاداشی ندارم. مطمئناً حواس من را از زندگی دور از کانال های شلبی پس از جنگ بزرگ بیرمنگام پرت کرد، اگرچه در نهایت من خوشحال تر یا مطلع نیستم و با تصاویر گرافیکی واضح از قتل و مرگ زخمی شدم.

احساس من نسبت به این سریال کمی پیچیده است. هر جنبه ای که در مورد آن دوست داشتم به نکات منفی نیز مرتبط است. من شروع به تماشای پیکی بلایندرز برای چهره عالی کیلیان مورفی کردم و در فصل اول گیرا ماندم، اگرچه بدون نقص نبود.

سازندگان و رهبر آنها یک قهرمان اصلی بسیار کاریزماتیک را زنده کرده اند. جذابیت و حضور سیاه و سفید را می توان از طریق صفحه احساس کرد و مورد علاقه زنان و مردان به دلایل اشتباه است. متأسفانه، همانطور که داستان پیش می رود، شخصیت تامی این کار را نمی کند. صحنه‌ای در فصل 3 وجود دارد (نگران نباشید، من چیزی را خراب نمی‌کنم) که در آن او سعی می‌کند ریچارد رامیرز/چارلز منسون دیوانه‌وار و سادیستی را به سمت خود بکشد، و اینجاست که او مرا از دست داد. راه‌های زیادی برای به تصویر کشیدن یک ضدقهرمان جذاب و بی‌رحم وجود دارد که قرار است انواع احساسات مبهم را در بیننده برانگیزد (و آنچه فکر می‌کنم هدف خلقت تامی شلبی بوده است) و... نه آن.

گذشته از آن، تعداد زیادی شخصیت اصلی و افراد معمولی دیگر وجود دارند که فاقد بُعد و عمق هستند، زیرا داستان‌های پس‌زمینه‌شان گفته نمی‌شود، به ویژه عشق خسته‌کننده تامی، گریس. آنها فقط آنجا هستند و کار خود را انجام می دهند، اما من نمی توانم به سرنوشت آنها ارتباط برقرار کنم یا به آنها اهمیت بدهم. خیلی مسطح هلن مک‌کروری بازیگری باورنکردنی است، و برای من، او، پل اندرسون و، البته، کیلیان مورفی، سریال را از طریق خط داستانی به‌طور پیوسته درهم و برهم و پره‌پیچش پیش می‌برند.

چیزی که در Breaking Bad دوست داشتم این بود که ساخت طرح آهسته، ضخیم و پیچیده در طول 62 قسمت آن و استفاده اقتصادی از چرخش های شگفت انگیز. من از BB نام می برم زیرا سریال دیگری است که داستان یک ضدقهرمان کامل را روایت می کند و به این دلیل که آنها آن را 100% درست متوجه شده اند. در پیکی بلایندرز، پرش‌ها و چرخش‌های بیشتری در یک قسمت وجود دارد، مثل برادر، هرگز نمی‌توان به کسی اعتماد کرد، همه به همه و بهترین دوست مادربزرگشان خیانت می‌کنند تا زمانی که هیچ عنصر غافلگیری وجود نداشته باشد، بنابراین هیچ تعلیقی باقی نمانده است، زیرا مخاطب از قبل می داند که خیانت در کار خواهد بود و به هیچ کلمه ای نمی توان اعتماد کرد.

موسیقی متن به شدت تحت تسلط نیک کیو و پی جی هاروی، دو تن از تحسین برانگیزترین هنرمندان من است، اما این باعث می شود تا بیش از حد از آهنگ های آنها استفاده شود. مکرر صحنه‌های ویدیویی موسیقی آرام هنری برای من کمی ناخوشایند است، زیرا موسیقی ارتباط قوی با زندگی و تجربیات من دارد، اما این یک مسئله کاملاً شخصی است. و با این حال، ای کاش آنها از پس‌زمینه موسیقی کم‌هوش‌تر و مؤثرتر استفاده می‌کردند.

این بیشتر از آنچه برنامه‌ریزی کرده بودم طولانی شد و من سریال را تمام نکرده‌ام. Td;lr: بازی Cillian Murphy به تنهایی باعث می شود که Peaky Blinders ارزش تماشا را داشته باشد، علیرغم طرح بسیار پرشتاب و به تصویر کشیدن شخصیت مسطح. امیدوارم S4 و S5 دوباره من را به دست آورند.

من فقط قبل از ستایش این سریال حرف هایم را کنار می گذارم... من در قلبم یک فمینیست هستم و وقتی به نظر می رسد که زنان فقط به عنوان علایق عشقی و یام یام برهنه برای مردانی که بر داستان ها تسلط دارند، اذیت می شوم. . تنها زنی که واقعاً توانستم آن را تحسین کنم، پولی (هلن مک‌کروری) است، اما حتی به نظر می‌رسید که او در بیشتر سریال 2 در خمیازه‌های عمومی مادرانه گم شده بود. فقط در آن لحظه بود که همه ما می‌خواستیم به «دان» بیاییم. t @!#% با Peaky Blinders" در فینال s2، که من گفتم، "خب...او هست...خوب است که 5 پشتش را داشته باشد." پولی چیزی کمتر از یک b@#$t شرور نیست، رهبر واقعی پیکی بلایندرز، کسی که تصمیمات نهایی را می گیرد. خواهش میکنم دیگه مامان مزخرف نیست؟!!

من هرگز نتوانستم به گریس (آنابل والیس) بچسبم، زیرا از همان ابتدا، او به عنوان یک عامل "نیمه دل" معرفی شد که مأمور نفوذ در باند شده بود. او به نظر خجالتی می آمد و البته خیلی راحت عاشق شد. انگیزه او از جاسوس شدن در وهله اول چه بود، جدای از آن بیت ناقص IRA؟ او حتی در S2 ناامید کننده تر بود. ممکن است نظرم عوض شود... آیا او تنها کسی است که تامی شلبی (کیلین مورفی) را به فکر دیگران وادار می کند؟ آیا این اوست که او را وادار می‌کند به این فکر کند که چگونه گرفتن همه چیزهایی که می‌توانید در طول روزهای محدودتان در این توپ گل بدبخت، لزوماً کلید رضایت نیست؟ اگر او واقعاً این شخص خاص باشد، در آینده او را بیشتر دوست خواهم داشت. در این میان، می می‌توانست تلنگر بسیار خوبی برای گریس باشد، اما او فقط یک علاقه عاشقانه دیگر است. واقعاً هیچ اتفاق خاصی با او نمی‌افتد.

داستان‌های جنایی، گانگستری و اوباش موضوع من نیست. من فکر می کنم این نوع مردان زباله های جامعه هستند که برای رسیدن به چیزهایی که فکر می کنند می خواهند کفش های خود را روی هر کسی که سر راهشان باشد پاک می کنند. تامی، آرتور (یک پل اندرسون بسیار سرگرم کننده)، جان و سایر بلایندرز مردان آسیب دیده هستند. آنها از خشونت هایی که فقط می توانیم تصور کنیم به خانه برگشتند. تجارب زندگی آنها آنها را ناامید کرده است. حالا آنها چیزی را می خواهند که می توانند ببرند. آنها از قانون متنفرند زیرا احساس می کنند به کشورشان خدمت کرده اند و چیزی به آنها بدهکار است. من آن را دریافت می کنم. اما استفاده از مردم، دروغ گفتن به مردم، لگدمال کردن همه مردم در راه رسیدن به قله؟ همه ما می دانیم که در بستر مرگ، آنها نه شادتر و نه رضایتمندتر از اکنون نخواهند بود. هرگز از شگفتی من باز نمی ماند. مردم فقط متوقف نمی شوند. هر طرف باید حرف آخر را بزند. این جنگ است و جنگ جهنم است.

به نظر می رسد از این نمایش متنفرم؟ اصلا. توانایی من برای تشویق پولی در حالی که می دانم او یک عوضی بی رحم است، سرگرمی است. مطمئناً آنها زباله های جامعه هستند. مطمئناً آنها نفرت انگیز هستند، اما چه بخواهیم چه نخواهیم قهرمانان ما هستند. دوست داشتن و همذات پنداری با پولی و تامی برای من بسیار آسان‌تر از فاضله سم نیل است که مأمور تاج و تخت است. او قرار است پسر خوبی باشد، اما او واقعاً لزج است. درود جناب نیل!!! بازیگرانی که عاشق هنر خود هستند می توانند در نقشی آنقدر خوب باشند که در نهایت از دل و جرات آنها متنفر می شوید.

نه، نمی توانم بگویم که آن را کمال می دانم، اما این یک سریال عالی است، با تمام نفرتش پرچین، بسیار زیبا بازی کرده و نوشته شده است. این فقط به زنان قوی تری نیاز دارد به غیر از پولی قدرتمند.

این بسیار بسیار خوب است اما مانند همه سرگرمی ها مشکلاتی در آن وجود دارد. اول از همه، بازیگری بهترین است که در هر برنامه تلویزیونی دیده ام و برای هر فصل ثابت می ماند. از آنجایی که یک هموطنان بریتانیایی بودم، فکر می‌کردم لهجه‌ها بسیار خوب هستند، گاهی اوقات درک آن‌ها کمی سخت است. تنها لهجه افرادی که باهاش مشکل دارم لیدر پسرهای بیلی است، اسمش را به خاطر نمی آورم، لهجه اش وحشتناک بود. اکنون، فصل یک و دو، جایی که مورد علاقه‌های شخصی من است، سرعت بازی بسیار عالی بود و می‌دانست که چه زمانی باید سرعت بگیرد و از اکشنی که بسیار وحشیانه بود و نمایش را به خوبی تعریف می‌کرد، استراحت کند. شخصیت ها هستند که نمایش می درخشد، تعاملی که بین یکدیگر دارند پسر جالب و سرگرم کننده است. دیالوگ هر فصل، علاوه بر فصل سوم که به آن خواهم رسید، بسیار رضایت بخش است. کار دوربین خیلی هیجان انگیز نیست، اما برای 1900 نفری که نمایش برگزار می شود، به خوبی کار می کند. همچنین، اوه من شرور بزرگ بود. تک تک اقداماتی که او انجام می داد بسیار وحشتناک بود و باعث می شد با تمام وجود از شخصیت متنفر باشم، چیزی که برای نمایشی مانند این می خواهید. همه اینها به خاطر اجرای باورنکردنی سم نیل است. به نوعی این نمایش باعث می شود به جای افسر پلیس ایرلندی، قاتلان گانگستر الکلی را ریشه یابی کنید، واقعاً دیدگاهی متفاوت از هر اثر تلویزیونی دیگر دارد. از طرف دیگر فصل سوم کمی ضعیف بود. نمایش سعی کرد خیلی سریع رشد کند، پیکی بلایدرها ناگهان با ده دشمن و صدها مشکل مختلف روبرو شدند و همه چیز به یک آشفتگی بزرگ تبدیل شد، گاهی اوقات دنبال کردن آن دشوار می شد. این نمایش همچنین به سمت امور تجاری بیشتر چرخید که من از آن لذت نمی بردم. علاوه بر همه اینها هنوز هم عالی بود. اوه بله، حضور تصادفی تام هاردی برای بخش کوچکی شگفت‌انگیز بود، او در این نمایش شگفت‌انگیز است، فقط کاش تعداد بیشتری از او وجود داشت. فصل چهارم آن را با یک داستان انتقام‌جویی ساده پشت سر می‌گذارد و عالی کار می‌کند. شخصیت شرور بسیار ساده است، با اجرای کلی ملایم و کلیشه ای از بازیگر اصلی آدرین برودی، هیچ چیز خیلی خاصی ندارد. فصل پنجم نیز بسیار خوب است، شروع فصل واقعاً قوی است و خانواده شلبی را درگیر می‌کند، اما سریال خیلی سریع این موضوع را فراموش می‌کند و به سراغ چیزهای خسته‌کننده‌تر دیگری می‌رود. پایان خیلی خوب است، هنوز هم باعث می شود که هر زمان که پخش شد، فصل یا فیلم بعدی را تماشا کنم. می‌دانم که در این نقد بسیار خشن بوده‌ام، اما نمایش واقعاً خوب است و الهام‌بخش بسیاری از نمایش‌های دیگر در آینده است و خواهد بود. فراموش کردم موسیقی متن فوق‌العاده‌ای را که هنرمندان مورد علاقه‌ام را به نمایش می‌گذارد، Radiohead که فوراً آن را بهتر می‌کند، ذکر کنم :)

#Series Review #PeakyBlinders #Season6 #TheFinalSeason #BBCiPlayerUK #SpoilerFree

شاید هیچ سریالی نتوانسته است در چند وقت اخیر ژانر گانگستری را به اندازه ای که تامی شلبی و دسته ای از استیون ها و مجری های نمایشی مبتکرانه مدیریت کرده اند، بازتعریف کند. برای ارائه یک فصل پایانی باشکوه، زمینه را برای فیلم بلند بلند اسپین آف اعلام شده آماده می کند. پیکی بلایندرز با تلطیف آثار مافیایی با فیلم‌برداری تخیلی، لباس‌های شگفت‌انگیز و استفاده مؤثر از بازیگران با استعداد خود، توانسته تخیل میلیون‌ها نفر را به خود جلب کند.

ما داستان باند ایرلندی-رومانی را دنبال می‌کنیم. "پیکی بلایندرز" (این نام از این واقعیت گرفته شده است که این باند تیغ های تیغ را در کلاه خود پنهان می کند و اغلب به دنبال چشم مخالفان خود می رود) و رشد آنها از کوچک تایمرها در خیابان های بیرمنگام تا رسیدن به مقامات سیاسی و برجستگی ملی این سریال کیلیان مورفی را به یک نام آشنا تبدیل کرد و اکنون به یک ستاره اصلی هالیوود تبدیل شده است، با این بازیگر با استعداد قرار است نقش رابرت اوپنهایمر را در کارگردانی آتی کریستوفر نولان "Oppenheimer" بازی کند.

در فصل آخر تامی شلبی (Cillian) حضور دارد. مورفی) با ظهور فاشیسم در داخل بریتانیا، همزمان با ظهور هیتلر در آلمان و همچنین ظهور دشمنان جدید چه در داخل و چه در خارج از آن، کنار آمد، زیرا او در تلاش است تا نقش خود را به عنوان عضوی متعادل کند. مجلس و به عنوان رئیس یک خانواده مافیایی. گناه زندگی‌هایی که او در به قدرت رسیدنش از بین برده است، او را سنگین می‌کند و ما در فصل پایانی بیشتر از هر زمان دیگری در مورد روان در حال فروپاشی و آشفتگی عاطفی او می‌فهمیم.

در حالی که انتظار می‌رود کیلیان مورفی در فیلم بدرخشد. نقشی که او جاودانه کرده است، ناتاشا اوکیف یک مکاشفه در نقش همسر همیشه رنج کشیده اش «لیزی» است. سم کلافلین و امبر اندرسون در نقش اسوالد موزلی و دایانا میتفورد نازی‌های انگلیسی واقعی می‌درخشند، در حالی که سوفی راندل در نقش آدا شلبی، فردی معقول در میان خواهر و برادر شلبی، درخشان است. درست مانند سوپراستارهای هالیوودی مانند تام هاردی و آدرین برودی که در فصول گذشته با غافلگیری معرفی شدند، مراقب یک ستاره بریتانیایی فوق العاده با استعداد در نقش شخصیت دوم باشید، مطمئناً پیامدهای بزرگتری در فیلم بعدی خواهد داشت.

«آرتور شلبی» پل اندرسون شاید پس از تامی خوش‌نویس‌ترین شخصیت این مجموعه باشد، و ما می‌توانیم طیف کامل این بازیگر را با مجری ترسناک سابق باند ببینیم که اکنون به یک شخصیت کاهش یافته است. سایه ای از خود سابقش که بر اثر سوءمصرف مواد مخدر و ازدواج شکسته سنگین شده بود. آنیا تیلور-جوی در نقش «جینا گری» همچنان شگفت‌انگیز است، در حالی که جیمز فرچویل در نقش رئیس جنایی بوستون، «جک نلسون» بازیگر تازه‌ای بود.

در حالی که فصل 6 زمان زیادی را صرف تنظیم می‌کند. چیزهایی که برای فیلم اسپین آف وجود دارد، از نظر پانچ روایی، اکشن بدون محدودیت، شیک بودن و زرق و برق خاص سریال و همچنین «دیالوگ-بازی» به اندازه کافی وجود دارد تا طرفداران سرسخت را راضی نگه دارد. به شدت توصیه می‌شود!

اگر این چیزی است که آنها در محدوده سقف هزینه‌های یک سریال تلویزیونی به آن می‌رسند، نمی‌توانم منتظر آنچه استیون نایت، کیلیان مورفی و همکارانش هستم باشم. با بودجه ای که برای فیلم در نظر گرفته شده است، بیایید! نمی توان منتظر فیلم اسپین آف بود!

اتفاقی که با سری سوم پیکی بلایندرز که این ماه اینجا در بریتانیا شروع شد و بعد از اینکه یکی از دوستان خوب پیکی بلایندرز را به من توصیه کرد، تصمیم گرفتم دو سری اول را ابتدا در نتفلیکس تماشا کنم و سپس وارد سری سوم شوم. پشیمان نشده ام سال‌هاست که صنعت فیلم و تلویزیون ایالات متحده در برنامه‌هایی مانند این اجرا می‌شود که اخیراً با The Sopranos، Breaking Bad، The Wire، Damages، Boardwalk Empire، Deadwood و چندین برنامه دیگر اجرا شده است. بله، سریال‌های درجه دومی وجود داشته‌اند که وانمود می‌کردند همه سبک‌ها هستند، اما در اولین مانع سقوط کردند - نوشتن ضعیف، کارگردانی ضعیف که آنها را به عنوان درجه دوم نشان می‌داد - اما در کل ایالات متحده به سادگی خیابان‌هایی جلوتر بود.

در مورد تلاش های بریتانیا، خوب هر چه کمتر گفته شود، بهتر است. این فقط این نبود که ایالات متحده صرفاً بودجه‌های بزرگ‌تری داشت - بودجه‌های بسیار بزرگ‌تری - بلکه به نظر می‌رسید که آنها منابع بیشتری از نظر فیلمنامه‌نویسان و کارگردانان هم دارند. من نمی خواهم بگویم که همه چیز تغییر کرده است، زیرا تغییر نکرده است. اما در Peaky Blinders بریتانیا چیزی را تولید کرده است که نه تنها در کنار بهترین تولیدات آمریکایی قرار دارد، بلکه از تعداد زیادی نیز فراتر رفته است. من دقیقاً نمی‌دانم چرا.

من گمان می‌کنم که از آنجایی که بازار تلویزیون در حال حاضر جهانی است، تولیدکنندگان پیکی بلایندرز توانسته‌اند پول بیشتری برای تطبیق با بودجه ایالات متحده و جذب استعدادها جمع‌آوری کنند. اما چیزهای بیشتری وجود دارد: چشم انداز استیون نایت و هر کسی که با او کار می کند بسیار عالی است. کارگردانی کارگردان های مختلف عالی است. و مهمتر از همه، فیلمبرداری Peaky Blinders را بسیار بالاتر از تلاش‌های مشابه داخلی قرار می‌دهد.

به‌جز یکی دو مورد استثنا، تعداد کمی از بازیگران وجود دارند، اما این فقط نشان می‌دهد که چه میزان از بازیگران خوب در بریتانیا وجود دارد. . به یک یا دو روش دیگر – استفاده از همان مجموعه خارجی یکی است – Peaky Blinders پیشینه نسبتاً ساده‌تر خود را نشان می‌دهد، اما این به مراتب بیشتر از هر تعداد برتری است، به ویژه بازیگری. برو، ناامید نخواهی شد.

مذاکره بسیار جزئی من به عنوان فردی که اهل بیرمنگام نیست، اما چندین سال در آنجا کار و زندگی کرده است، این است که لهجه ها در همه جا وجود دارد. مکان، از خود بیرمنگام تا کشور سیاه، که قطعاً بیرمنگام نیست (چون سولیهال، وست برومویچ و ساتون کولدفیلد نیز بیرمنگام نیستند، اما اغلب با تنبلی با بیرمنگام جمع می‌شوند)، اما 99 درصد از بین خواهد رفت. از بینندگان یک بار دیگر، آن را دنبال کنید، ناامید نخواهید شد.

من فقط به آن 9/10 می دهم زیرا هیچ چیز 10/10 نمی شود.