🎥 دانلود سریال Buffy the Vampire Slayer 1997 دوبله فارسی بدون سانسور 📥

داستان سریال تلویزیونی «بوفی خون‌آشام قاتل» سرگذشت «بوفی سامرز» (Buffy Summers) یک زن جوان و آخرین بازمانده از نسل خون‌آشام‌هایی است که به «خون‌آشام‌های قاتل» یا به اختصار «قاتل» مشهورند. در داستان، «قاتلین» برای نبرد با «خون‌آشام‌ها»، «دیوها» و دیگر نیروهای تاریکی فراخوانده می‌شوند. همانند قاتلین پیشین، «بوفی» از سوی یک «ناظر» (Watcher) پشتیبانی می‌شود. «ناظر»، بوفی را راهنمایی می‌کند، به او آموزش‌های لازم را فرا می‌دهد و او را برای مقابله با دشمنانش آماده می‌کند. «بوفی» بر خلاف اجداد پیشین خود را در احاطه حلقه‌ای از دوستان وفادار که با عنوان «دسته اسکوبی» (Scooby Gang) شناخته می‌شوند، می‌بیند...

جهت دانلود سریال Buffy the Vampire Slayer 1997 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس چسبیده فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

به افرادی که این مجموعه را دیده اند نیازی به گفتن نیست که خوب است یا نه ، بنابراین این بررسی فقط مختص افراد ناآگاه است ، یعنی کسی که می خواهد تصمیم بگیرد که آیا این زمان را در یک سریال هفت فصل سرمایه گذاری می کند. در اینجا مواردی را باید در نظر گرفت.

این در حالی که در ابتدا پخش می شد ، به عنوان برنامه تلویزیونی TV-14 رتبه بندی می شد ، اما فاصله زیادی با روند معمول YA شما ندارد. طی هفت فصل قوس خود طیف کاملی از محتوای احساسی ، خشن و جنسی را پوشش داد. با نادیده گرفتن جنسیت ، و فقط با در نظر گرفتن تعداد بدن انسان (غیر "موجود") ، من از آنچه مجریان برنامه توانستند در طول این سریال پخش شود متعجب هستم. در انتها ، محتوای "شدید" زیادی در طول سریال وجود دارد و در فصول اخیر بسیار بیشتر گرافیک می شود.

هر سری فانتزی ، ماورایی یا SciFi در "باورپذیری" خود شکست می خورد یا موفق می شود . منظور من از طرح ها نیست ، اما در عوض ، اینکه آیا شخصیت ها یک باورپذیری را ارائه می دهند. اگر "کار کند" ، از ترکیبی از اپیزودهای خوب فیلم نامه ای ناشی می شود ، اما بسیار مهم تر ، بازیگری است که شخصیت های آنها را خریداری می کند و به طور کامل "می فروشد" (110٪). BtVS همه اینها را به صورت بیل داشت. خواه این شوخ طبعی های شوخ طبعانه آنها باشد ، یا انبوهی از صحنه های عمیقاً احساسی ، یا قوس های بزرگتر داستان در فصل ها و یا به طور کلی مجموعه کلی ، این شخصیت ها از نظر تعهد به داستان ها "همه در" هستند گفته می شود ، در "جهان خارق العاده" آنها.

در طول مجموعه ، همیشه چندین قوس داستانی (همزمان) در بازی وجود دارد. بعضی از آنها ، به خصوص در انتها ، حتی چند فصلی هستند. مطمئناً ، صرفاً به دلیل اپیزودی بودن آن ، احساس "هیولا (یا مسئله) هفته" در طول سریال وجود دارد ، اما این داستان ها به طور کلی منحصر به فرد و جالب هستند و بسیاری از آنها بزرگتر (و مهم تر) بازی می کنند قوس های داستان.

در سه فصل اول ، شخصیت ها در دبیرستان هستند و بسیاری از طرح ها پیرامون آن محیط هستند (اما همیشه با پیچ و تاب مبتنی بر فانتزی) ، در حالی که چهار فصل آخر حرکت می کند به دنیای بزرگسالان ما اصولاً شاهد بزرگ شدن این شخصیت ها در طول قوس کامل سریال هستیم و همانطور که قبلاً نیز اشاره شد ، با جلوتر رفتن از مجموعه ، داستان ها "خام / شدید" می شوند.

مهمترین چیز این است که حتی از فصل اول به راحتی می توان به مجموعه اصلی شخصیت ها رسید. و ، وقتی فصل دو مجموعه ای از شخصیت های اصلی را که تا حدودی پایدار به نظر می رسد ، می گیرد و وضعیت آنها را "روی سر خود" قرار می دهد ، می فهمید که نمی توانید روی "پایدار" بودن هر چیزی حساب کنید و در نتیجه ، واقعاً نمی توانید پیش بینی کنید ممکن است در اپیزودهای بعدی اتفاق بیفتد (که بدیهی است از نظر روایت داستان "اتفاق خوبی" است).

برخی از قوس های داستان بعدی (به ویژه فصل 5 و 6) قلب را آزار می دهند ، و به راحتی برخی از بهترین "درام های تلویزیونی" که تاکنون پخش شده است. برخی از قسمت ها همچنین خنده دارترین قسمت هایی است که تاکنون پخش شده است. این مجموعه ترکیبی ثابت از ژانرهای مختلف داستانی است که اتفاقاً در "Buffyverse" (مبتنی بر فانتزی) وجود دارد. برخلاف بعضی از سریال هایی که در اواخر سال پایان کار خود را از دست دادند (یا به سادگی لغو شدند) ، این سریال در سه فصل آخر خود ، فقط به طور مداوم "بالا بردن قبل" ، تا پایان حماسه ، به اوج خود رسید. من خودم سریال را در اختیار دارم و (تقریباً) هر دو یا سه سال یکبار دیسک ها را می کشم و همه چیز را دوباره پر می کنم ، به دلیل "برداشت بافی". همیشه (بعد دوباره) تماشای بازی کردن آن ، بیش از هفت سال قوس شخصیت ، احساس خوبی است.

BtVS "عالی نیست". برخی از قسمت ها (IMHO) خسته کننده هستند ("آبجو" به ذهن می رسد) ، و حداقل یک قوس داستانی وجود دارد که من فکر کردم کمی احمقانه است ، اما "به عنوان یک کل" ، این به راحتی یکی از بهترین سریال های تلویزیونی ، و شما را در دامنه احساسی کامل هدایت می کند.

در انتها ، با این فرض که شما در وهله اول فرضیه / SciFi را "بپذیرید" (همانطور که با "پیشتازان ستاره ای" می پذیرید ، "Fringe" یا هر سری مشابه دیگر) ، پس BtVS واقعاً یک سریال عالی است (برای افراد در هر سنی ... و من "وقتی که این را می نویسم" "60 ساله هستم") ، و معتقدم که ارزش شما را دارد سرمایه گذاری در زمان.

یک احتیاط مهم: دو قسمت اول فصل 5 "لحظه WTF" اصلی است. در طول پخش اصلی آن ، برخی از بینندگان (به معنای واقعی کلمه) پس از دیدن آن قسمت ها ، تماشای سریال را متوقف کردند ، و همچنین در مورد ناامیدی خود از آنچه اتفاق می افتد به صورت آنلاین رایتز نوشتند (برای جلوگیری از اسپویلر از خواندن خلاصه داستان قسمت جلوگیری کنید). این قسمت ها قطعاً از شما می پرسند که "WTF" را بپرسید ، اما من به سادگی می گویم که شما باید ایمان داشته باشید ، و "به راهنمای تور خود اعتماد کنید" (یعنی فیلمنامه نویسان) ، و به "سواری" فصل 5 بسنده کنید ، همانطور که من در بالا اشاره شده است ، یک غلتک عاطفی احساسی ، با یک فینال فصل "غیرمنتظره" که یک فصل مشابه 6 را تنظیم می کند.

یک یادداشت نهایی ، بسته به اینکه از کجا رسانه تهیه می کنید و / یا از کجا شما آن را پخش جریانی می کنید ، فصل های 4-7 ممکن است صفحه نمایش گسترده داشته باشند یا نداشته باشند. فصول آخر با 35 میلی متر ، در حالی که سه تای اول با 16 میلی متر شلیک شدند. حتی اگر کل سریال با نسبت ابعاد قدیمی (باریک) 1: 1.33 (تلویزیون اصلی NTSC) پخش می شود و حتی اگر جاس ویدون استدلال می کند که کل سریال باید به این شکل دیده شود ، من با احترام مخالفم. من همیشه از رسیدن به فصل 4 لذت می برم ، جایی که (با نسخه های DVD من در انگلستان) کل مجموعه باز می شود و صفحه نمایش عریض 16x9 (مدرن) را پر می کند. صحنه ها و "افراد" که می توانستند تا حدی در قالب باریک "بریده شوند" (یا جابجا شوند) ، به سادگی "کامل" دیده می شوند.

بنابراین ، امیدوارم برخی از موارد فوق مفید باشد ، اگر سریال را در نظر دارید. این قطعاً یک تجربه بی نظیر است.

صادقانه می توانم ساعتها درباره Buffy The Vampire Slayer صحبت کنم - سریالی که با یکی از بازدارنده ترین نامهای تاریخ اما بهترین نویسندگی ، بازیگری و شوخ طبعی در تلویزیون شبکه ، پایه و اساس تلویزیون را برای من تشکیل داد.

فصل 1 با احساس بزرگ دهه 90 و حساسیت زیاد به آن شروع می شود. خوشبختانه برای مخاطبان ، فصل طولانی نمی شود (به طور دقیق سیزده قسمت) و در پایان شما قطعاً می توانید این شخصیت ها را دوست داشته باشید و به سادگی نمی توانید از فصل 2 که یک نیروگاه اصلی یک فصل است ، دور شوید. در فصل 2 ، ما شخصیت های اصلی جدید را ملاقات می کنیم ، شکوفه های عشق جدیدی را می بینیم و احتمالاً بهترین قهرمان شروری را که در تلویزیون دیده ایم در قالب اسپایک به تصویر کشیده شده توسط جیمز مارستر باورنکردنی - البته یک شرور برای مدتی هنوز دیوید بوریناز استعدادهای خود را به نمایش می گذارد که در حال حاضر فرشته چند بعدی و چند شخصیتی است که پس از خوابیدن با بافی به طور نمادین شر را تنظیم می کند.

فصل 3 بسیار سرگرم کننده است. شهردار ، ریچارد ویلکینز ، به عنوان یک شرور شوخ طبع کاملاً درخشان است که به خاطر تمام دلایل غلطی که مخاطبان ، به ویژه بینندگان مرد ، نمی توانند در برابر آنها مقاومت کنند ، ایمانی سرکش را که در آن سکسی ، جذاب و سرکش است پناه می دهد. این یک زیبایی واقعی است ، به خصوص در نبرد آخر فصل با برخی از قاتلان CGI ، با توجه به اینکه هنوز در دهه 90 در تلویزیون های کم هزینه و دنیاهای دور از آخرین فیلم های پرطرفدار سینما حضور داریم.

فصل 4 برای من کاملاً مربوط به تغییر است و بدون هیچ زحمتی در بهبود شخصیت بافی و روابط او با اطرافیان کار می کند زیرا چالش هایی از راه دور ، تنهایی ، ترس های جدید و دوست پسر جدید است (با تشکر از این تغییر چرخشی تقریباً به همان اندازه حیرت انگیز "فرشته" را بدست می آوریم). به شخصه ، من شخصیت شرور "آدم" را خیلی جذاب نمی دانم اما این فصل به عنوان یکی از شخصیت هایی که می بینند در حال آماده شدن حرکتی جسورانه هستند که فقط چهار سال روی آنتن می رود و در اوایل فصل 5 پخش می شود ، کار می کند.

این تغییر در فصل 5 شامل کاراکتر جدیدی است ، خواهر بافی ، سحر که به اعتقاد تماشاگران ، از فصل اول در این نمایش حضور داشته است. بچه جدیدی که در این بلوک قرار دارد برای شخصیت هایی که حتی اگر سه ماه قبل بافی تنها فرزند بود و اکنون یک خواهر و برادر چهارده ساله دارد ، چندان جدید نیستند. این معما به عنوان یک خدای جهنم در قالب یک باشکوه دوست داشتنی ، یا همانطور که او بیشتر مشهور است جلال می یابد ، به دنبال پیدا کردن کلید یک پورتال بعدی است که اساساً خانه او را به بعد جهنم خود می رساند در حالی که دنیای بافی را نابود می کند. . به نظر می رسد Dawn این کلید است ، که در زندگی بوفی توسط راهبان کاشته شده است ، اما داستان واقعی اینجا فداکاری برای یک عزیز است و اینکه ما تا چه حد به عنوان انسان برای نجات آنهایی که گنج می کنیم ، خواهیم رفت. در یک حرکت پیش بینی نشده ، بافی در پایان این فصل می میرد - شات نهایی که نشان می دهد یک سنگ قبر برای یک انتخاب شده مانند یک آگهی ترحیم عمل می کند که دیگر وجود ندارد.

فصل 6 با نگرش و احساس جدیدی برمی گردد همانطور که دوستان بافی به رهبری ویلو ، جادوگری که به طور فزاینده ای قدرتمند است ، او را از قبر بلند می کنند. این عواقب بی نتیجه ای نیست ، زیرا گروه تلاش می کند تا اصلاحات را متوجه شود که آنها واقعاً بوفی را از یک "مکان خوشحال" مشابه "بهشت" بیرون کشیده اند. این در تقابل با اعتقاد آنها است که بافی پس از مرگ در ابعادی جهنمی گرفتار شده است. یک قسمت موسیقی همه اینها را از طریق آهنگ (یکی از ساعتهای محبوب تلویزیون من) نشان می دهد و از آن زمان این سریال به مکانی بسیار تاریک منتقل می شود که در نهایت بافی به طور منظم با اسپایک مخفی می شود (و تقریبا مورد تجاوز قرار می گیرد) وی) ، بید پس از از دست دادن کنترل قدرت جادوگری خود و تبدیل شدن دوباره آنیا به یک "دیو انتقام" پس از آنکه Xander او را در یک ازدواج تغییر داد ، تقریباً جهان را نابود کرد. این فصل واقعاً در مورد بلوغ هر شخصیت است تا شخصیت های او را فراتر از حد انتظار پیش ببرد و واقعاً این ایده را تقویت کند که دبیرستان مدت هاست از بین رفته است ، حفظ معصومیت و خوشبختی اکنون بسیار دشوارتر است و در دنیای واقعی ، مرز بین خوب و بد است اغلب تار می شود.

در فصل 7 ، اسپایک روح دارد و پایان آن نزدیک است. این یک فصل جمع بندی کاملاً قابل توجه است زیرا از ابتدا تا انتها واقعاً یک احساس دایره کامل پیدا می کنید. این سریال با یک یادداشت فوق العاده با از بین رفتن Sunnydale و یک دوره از زندگی بافی تمام نشده ، اما کامل می شود. سرانجام ، بافی منحصر به فرد نیست بلکه یکی از بسیاری از افراد است ، زیرا او با کمک Willow توانست هزاران قاتل بالقوه جوان را توانمند سازد تا مانند او ، به اندازه او قدرتمند باشند و به عنوان ارتش خوب و پیروزمندانه به جنگ خوب بپردازند.

در پایان ، من 10/10 به این می دهم زیرا گرچه می توان از آن ایراد گرفت ، اما نمی توانم تأثیر آن را به عنوان یک شخص انکار کنم ، اما این درخشش به عنوان یک ایده اصلی است که راه را برای بسیاری از نمایش ها و فیلم هایی که باید دنبال شوند ، و شخصیت های الهام بخش و داستان سرایی آن که هر زمان که تماشا می کنم من را شگفت زده می کند و آن را بارها و بارها انجام داده ام و ادامه خواهم داد.

بافی یک خانم جوان شانزده ساله است. در زمانی که پانزده ساله بود، بر چیزی بسیار وحشتناک تسلط یافت. دنیا در نهایت مملو از حیوانات منفور مختلف، شبیه خون آشام ها، گرگینه ها، جادوگران و بسیاری دیگر می شود. جمعیت کلی بشر به سختی بینشی در مورد آنها دارند، با این حال افراد برگزیده ای وجود دارند که این کار را انجام می دهند، و یک نفر تصمیم به مبارزه با جانوران دارد. آن یک فرد، یک بانوی جوان انسانی است که از قدرت واقعی باورنکردنی برخوردار است، شما هرگز نمی توانید با نگاه کردن به او متوجه شوید، و به همین ترتیب ناظر او به عنوان مربی مشغول به کار است. او تجربه و اطلاعات دارد، و او کسی است که کاوش را انجام می دهد، اگرچه قاتل جنگ را انجام می دهد. بافی در اینجا، به وضوح، قاتل است. قاتل اتفاقاً یک واحد غیر ضروری است. آنها معمولاً طولانی زندگی می کنند، و آیا این ایده خوبی است که یک خانم جوان دیگر در جایی قرار بگیرد، بنابراین به عنوان یک قاتل جدید آغاز شده است. علاوه بر این، این خط به سادگی بی انتها به جلو ادامه می یابد. این موقعیت تخیلی یک یا دو موضوع را مطرح می کند.

چرا فقط یک فرد و چرا یک خانم جوان؟ آیا یک همکار عضلانی برای نبرد بهتر نیست؟ حتی بهتر از آن، در مورد مجموعه عظیمی از چنین افرادی چه می شود؟ روشی برای پاسخگویی به این موضوع وجود دارد. سازنده نمایش، جاس ویدون، بدیهی است که از یک عتیقه خاص خون و گور خسته شده بود. فیلم‌های هیجان‌انگیز اغلب برای خانم‌های جوان خوش‌تیپ احترام قائل نمی‌شوند و آن‌ها را به‌عنوان بی‌معنا و بلافاصله کشته‌شده به تصویر می‌کشند. بنابراین Whedon تصمیم گرفت که با آن کار کند. علاوه بر این، زمینه های جدی قدرت برای شخصی که بافی است از این رو ساخته شده است. در هر صورت بررسی میشه؟ به شیوه ای جذاب، این کار را می کند. سریال بزرگ، مفصل و غنی است، و اگر شما، صرف نظر از تعداد قسمت‌ها و فصل‌های گذشته، هنوز نمی‌توانید چیزی را مرتب کنید، یک قسمت خاص که «انتخاب» است، خود بافی چیزی حیاتی ارائه می‌دهد. زندگی او، زندگی قاتل، دیوانگی است. دیوانگی انتخاب صحیح سبک زندگی نیست، این طور نیست که همه چیز باید باشد، قاتل یا فرد عادی. چیزی که در این دنیا خراب است همان چیزی است که نمایش باید آن را بگوید. چیزی در واقعیت ما خراب است. نباید اینطور باشد.

از قاتل انتظار نمی رود که همراهان یا زندگی خصوصی داشته باشد، تا آنجا که به آن مربوط می شود. این استاندارد است. در هر صورت، بافی فردی عالی و قابل قبول است و افراد اغلب سعی می کنند با او صحبت کنند. علاوه بر این، او تلاش می کند تا همراهانی داشته باشد، و بیشتر از همراهان. او نیاز دارد که یک موجود انسانی معمولی داشته باشد اما نمی تواند. چیزی که او هست یک مشکل بزرگ برای آن ایجاد می کند. قاتل بودن وظیفه ای نیست که بتوانید آن را متوقف کنید، شما برای همیشه در آن هستید، فقط با آن کار را تمام کرده اید و پس از کشته شدن از آن رهایی یافته اید. علاوه بر این، شخصیت شما باید محرمانه باشد، اما حفظ این راز ساده نیست، همچنین اینکه قاتل در طول زندگی روزمره تا چه حد از حداقل واقعیت فردی برخوردار است. این زندگی نیست با توجه به این واقعیت که قاتل برای مراقبت از کسب و کار خود غرامتی دریافت نمی کند، دیوانگی است، و علاوه بر آن انقیاد. یکی که دائماً زندگی‌اش را به خطر می‌اندازد، یکی که از تعداد زیادی افراد آرام محافظت می‌کند، اتفاقاً از تمام دنیا جلوگیری می‌کند.

واضح است که بافی چه نوع فردی است، روشن است که چه نیازی دارد، و موانع سر راه او نیز روشن است. علاوه بر این، او آنها را مدیریت می کند. علاوه بر این، آنها به آمدن خود ادامه می دهند. این نشان می دهد که تماشای بافی بسیار جذاب است. او برای یک فرد دارای قدرت است، در عین حال واقعاً قابل قبول است. همچنین اصحاب و خانواده و مطرودان او. تعداد قابل توجهی از آنها وجود دارد که برخی مرد و برخی دیگر زن هستند و مدیریت آنها دشوار است. همچنین، تعداد کمی از شخصیت‌ها از قهرمان شدن به مشکل‌ساز یا برعکس تبدیل می‌شوند، و همه این‌ها، به وضوح، همه چیز را جذاب می‌کند. سپس، در آن نقطه، علاوه بر این، بسته نرم افزاری کل این داستان وجود دارد. گریم خون‌آشام با فیلم‌هایی مانند دراکولای کاپولا، تجسم‌های خاص، صدا، فیلم‌برداری، بازیگری و همگی خوب خواهد بود. بدیهی است که به پایان رسیدن نمایش ممکن است بیشتر پایه و اساس بوده باشد، و این یک یا بیشتر نیست، اما به همین ترتیب یک مسئله اصلی نیست. نمایش می تواند شما را مثل همیشه مشتاق و مضطرب کند، می تواند شما را پوزخندتر کند، می تواند شما را ترساند و می تواند شما را به گریه بیاندازد. این یک کار شگفت انگیز است.

من این ممیزی را با گفتن اینکه Buffy the Vampire Slayer احتمالاً بهترین قسمت‌های تلویزیونی را که در هر مقطعی دیده‌ام، معرفی می‌کنم. هر دو "Hush" و "A New Man" به دلایل کاملاً متفاوت، در کتاب من جلوه‌های آشکاری دارند. این نمایش وقتی از تلاش برای ایجاد خمیدگی‌های داستانی شخصیت‌ها دست می‌کشد، واقعاً می‌درخشد و به سادگی حول آن اپیزودهای منحصر به فرد با حساب‌هایی که کاملاً از خط داستانی بزرگ‌تر جدا شده‌اند، متمرکز می‌شود. معادله اسرارآمیز برای یک قسمت افسانه‌ای به‌طور کلی این است: اتفاق عجیبی رخ داده است، بافی و همراهان باید فوراً آن را متوقف کنند و پس از چند بدبختی، این کار را انجام می‌دهند.

اما در کنار آن قسمت‌های مستقل، آهنگسازی در این نمایش واقعاً از دادن آنچه به تماشاگر تقریباً دائماً نیاز دارد غفلت می کند. عملاً هر فرد موافقی پس از انجام یک کار افتضاح برای شخص دیگری مرده می شود یا از او تخفیف می گیرد. نویسندگان واقعاً اساساً هیچ توجهی در آن جبهه نداشتند. دومی که شروع به کشیدن برای کسی می کنید که برایش تمام شده است و این به منظور عملکرد بیش از حد و شوکه کردن است: برای مثال تلاش برای پرتنش بودن یا خیره کننده بودن و احساس ترکیب عالی آن. آهنگسازی عالی زمینه‌های قدرتی برای ایجاد و اجازه یادگیری، شکست دادن نبردها و تبدیل شدن به برجسته‌ترین اجرای آنها خواهد بود. این هرگز در Buffy the Vampire Slayer اتفاق نمی افتد. چند نمونه:

کوردلیا به سرگرمی دوستانه تبدیل می‌شود و پس از آن به یک گودال می‌افتد و به یک میله فلزی کمک می‌کند که از شکمش عبور کند. به طور خلاصه باعث می‌شوند فکر کنید او مرده است، زیرا بعداً در مراسم یادبود نامنظمی شرکت می‌کنند (یک بار دیگر آهنگسازی متواضعانه انجام می‌شود) و پس از آن کوردلیا آخرین وداع با زاندر را می‌گوید و مدت کوتاهی پس از پایان نمایش، نمایش را برای همیشه ترک می‌کند.

اوز عالی بود. تضعیف بید و پس از آن برگ. تیم کاری عالی.

ویلو بالاخره به یک جادوگر/ویکا تبدیل می‌شود. برخلاف اینکه او را به یک شریک حیاتی در سریال تبدیل کنند، او را به آن وابسته می‌کنند، بنابراین او باید از انجام جادو کردن دست بکشد. خبر حیرت انگیز.

تارا واقعا دوست داشتنی است. بید با او بدرفتاری خواهد کرد. هر چند که ممکن است، استرس نداشته باشید آنها با زمان بندی عالی برای تارا که شانسی در سینه داشته باشد و بمیرد، دوباره متحد می شوند.

گیلز (شاید بهترین فرد در کل نمایش) تلاش می کند تا تقریباً هر فصل بافی را ترک کنید، زیرا او احساس می کند نیازی به او نیست. بارها و بارها او می گوید که به لندن بازمی گردد، و در نهایت به لندن برمی گردد و شما بقیه را می دانید. در اینجا یک نکته وجود دارد: اگر هر کسی فردی را گرامی می‌دارد، آن شخصیت را مفید بسازید.

درگذشت جویس بیش از حد بود و کاملاً محدود بود. با این حال، آنها توانستند اپیزود دوست داشتنی "The Body" را پس از مرگ او بسازند. با این حال، واقعاً، کاملاً منطقی خواهد بود که آنها منحصراً با او در تماس باشند تا بتوانند در هر صورت این قسمت را بسازند. این در پرتو این واقعیت است که آنها نمی دانند چگونه خم شخصیت های طولانی مدت را بسازند. همانطور که قبلاً گفتم، آنها در نوشتن داستان های کوتاه بسیار بهتر هستند.

داستان اسپایک به طور بالقوه وحشتناک است. چندی پیش که نمایش ها ارزیابی داشتند، ارزیابی های این نمایش با اسپایک در سراسر آنها وارد شد. فقط برای اینکه اسپایک عالی شود و با بافی کنار بیاید به افراد نیاز داریم. روزنامه‌نگاران تا حدودی/تا حدودی آنچه را که نیاز دارند به افراد می‌دهند، چرا که به طرز وحشتناکی اعدام شده‌اند که حتی نباید تلاش می‌کردند. TLDR: بافی از اسپایک استفاده می کند و متوجه می شود که دیوانه وار شیفته او شده است و پس از آن به او توصیه می کند که از او دور شود و به راهش ادامه دهد. با توجه به اینکه این مقاله‌نویسان نمی‌توانند کاری را درست انجام دهند، داستان آن‌ها به میدان اول با صحنه‌ای واقع‌گرایانه تجاوز به عنف ختم می‌شود.

من می‌توانم ادامه دهم، اما نیازی نیست. نمایش را تماشا کنید، چنین قسمت های باورنکردنی بی شماری وجود دارد. به هر حال، احساس نکنید که واقعاً می خواهید سریال را کامل کنید، زیرا خیلی بیشتر از اینکه راضی باشید، عصبانی خواهید شد.

من این نمایش را ارائه می دهم. 6 از 10 به طور کلی. با این حال، من تعداد قابل توجهی از قسمت های منفرد 9 و 10 را در کل روز خواهم داد.

در زمانی که جوان‌تر بودم، احتمالاً BTVS را 9 از 10 ارزیابی می‌کردم، اما به وضوح برای جمعیت جوان‌تر (غیر از فصل 6) نسبت به پیام‌رسان Heavenly (که مطمئناً چنین است) مجهز است. بیشتر با موضوع بزرگسالان). بنابراین همانطور که در سال‌ها پیشرفت کرده‌ام، در حال حاضر فکر می‌کنم که پیام‌رسان آسمانی نمایش بهتری است، با این حال BTVS هنوز هم عالی است. رتبه بندی فصل من، از بهترین تا بسیار وحشتناک ترین، عبارتند از:

1. فصل 4: این فصل بالاترین فصل ارزیابی شده توسط اکثریت نیست، و اصل منتفی بهترین نیست. با این حال شماره یک من است. من فکر می‌کنم فصل 4 با اختلاف زیادی بهترین قسمت‌های «مستقل» را دارد (The Brutal Light of Day، Dread Itself، Brew Terrible، Aches، Something Blue، Quiet، Who Are You، و Genius همگی جزو اپیزودهای شماره 1 من هستند. و فصل پایانی - فرتفول، اصلی‌ترین قسمت دوست‌داشتنی من از کل سریال است. علاوه بر این، فکر می‌کنم فصل 4 به‌عنوان باهوش‌ترین فصل است.

2. فصل 3: یک اشتباه اساسی بزرگ، ارائه از Confidence، چند اپیزود مستقل خوب (Band Treats، The Wish، Vulnerable، Dopplegangland). برای من این یک اپیزود بسیار نزدیک است، با این حال چند قسمت وجود داشت (عالی و هیولاها، شیرینی زنجفیلی، The Zeppo) که من انجام دادم. دوست ندارم به همان اندازه عالی؛ که این فصل را به شماره 2 من کاهش می دهد.

3. فصل 2: یک فصل عالی دیگر - Angelus، Spike، Drusilla - هر آدم بد باورنکردنی. همچنین چند قسمت مناسب ( هالووین، شوک، مراحل، شور و شوق، تبدیل شدن). خیلی احمقانه (به همین دلیل است که به آن امتیاز کمتری نسبت به فصل 3 می دهم). هیچ فرد عاقلی با قید و شرطی مانند آن فحش نمی دهد که می تواند تلاش کند و ناخواسته شکسته شود. اگر آنها تمایلی به گرفتن روح فرشته داشتند، احتمالاً ممکن بود یک بدجنس دیگر (مانند دروسیلا) بفهمند که چگونه به سادگی آن را بگیرند (مانند رئیس شهر که در آماده سازی 3 تلاش کرد).

4. فصل 1: اینجا جایی است که آنها شروع به گرفتن یک قطعه بلاه می کنند - هیچ چیز واقعاً در این فصل اشتباه نیست، با این حال می توانید تصور کنید که این فصل برنامه مالی بسیار پایین تری نسبت به هر یک از فصل های حاصل داشت. علاوه بر این، بسیاری از اپیزودها در حال حاضر واقعاً به نظر می‌رسند که قطعه‌ای نامرتب/تاریخ هستند.

5. فصل 6: این فصل در بیشتر موارد برای من بیش از حد تیره/دلسرد کننده بود. من متوجه شدم که گفتم من پیام رسان مقدس را به دلیل اینکه به طور کلی نمایشی با مضمون بزرگ تر است، ترجیح می دهم. با این حال، فکر نمی‌کنم در هیچ نقطه‌ای بیش از حد کم‌رنگ شد - این بار BTVS اینطور شد. کل رابطه بافی/اسپایک در این فصل به سادگی مسموم بود، غم بافی که کل فصل را تحمل کرد، تثبیت جادوگری ویلو، و کشتن تارا - همه به طور همزمان اتفاق افتادند. این مانند چهار بار داستان کم نور است که معمولاً در یک فصل بسته بندی می شوند. به همین ترتیب، سه نفری به عنوان شرور تا حدودی احمقانه بود. با این حال، در هر صورت، فصل 6 دارای دو قسمت است که من واقعاً دوست دارم - با Feeling و Clean Slate دو انتخاب برتر من هستند. بنابراین آنها به تنهایی این فصل را از قرار گرفتن در موقعیت پایین تر نجات می دهند.

6. فصل 5: اینطور نیست که فصل 5 وحشتناک باشد، با این حال من فکر نمی کردم که به همان اندازه عالی باشد. Mediation و The Gift در واقع اپیزودهای اصلی کل فصل هستند که من از آنها لذت بردم. همه چیزهای دیگر فقط ظاهر شد. علاوه بر این، تعطیلات روز در اکثریت قریب به اتفاق این فصل بی‌پایان (6 تا پایان) بسیار آزاردهنده/جوان‌کننده بود.

7. فصل 7: همان پاسخ با توجه به آماده کردن 5. وحشتناک نیست، مه. تماس گرفته شده ممکن است قسمت اصلی کل فصل باشد که من آن را عالی ارزیابی می کنم. فینال خوب است، با این حال فکر نمی کنم چیز منحصر به فردی باشد (فینال فصل پنجم که در ابتدا فینال سریال بود، بهتر بود). به همین ترتیب، به نظر می‌رسید که اندرو تقریباً در کل فصل از زمان نمایشگر سوء استفاده کرده است. نکته اصلی علاوه بر من در این فصل این است که آنها بالاخره Sunrise را به طور قابل توجهی توسعه دادند و واقعاً به گردهمایی کمک کردند (که باید در اواخر فصل 5 یا اوایل فصل 6 به پایان می رسید).

جاس ویدون با انگیزه‌ی کلمه‌ی وحشتناک، جایی که یک بلوند نیمه‌هوش حرکت احمقانه‌ای انجام می‌دهد یا به ساق پایش آسیب می‌زند و توسط یک مرد بد/جانور دستگیر/کشته می‌شود، جاس ویدون تصمیم می‌گیرد وضعیت را برعکس کند و در فیلم 1992 " Buffy the Vampire Slayer،" مروج کم عمق تیم به فردی منتخب الهی تبدیل می شود، یک جنگجوی انفرادی علیه خون آشام ها و شیاطین، که سرنوشتش نجات جهان است. پس از پنج سال، داستان در سریالی با نام مشابه که هفت فصل پخش شد و جایگاه دینی پیدا کرد ادامه یافت و هفته به هفته Diversion آن را به عنوان دهمین سریال برتر تمام دوران معرفی کرد.

"در هر عصری، شخصی مورد علاقه خاص وجود دارد. او به تنهایی در برابر خون آشام ها، ارواح شیطانی، و قدرت تیرگی باقی می ماند. او قاتل است."

این مجموعه یک مدرسه متوسطه را تثبیت می کند. درام با مولفه‌های نمایش، طنز و هول‌انگیز، و مقدار بیشتری ادای احترام است تا مسخره‌ای برای دفع فیلم‌های B دهه هشتاد. علیرغم این واقعیت که واقعاً به طرز وحشتناکی منسوخ شده است، و آرایش و لباس‌ها دراماتیک هستند، از یک منظر، این دقیقاً چیزی است که امروزه جذابیت قانع‌کننده‌ای به آن می‌دهد، که به طور مؤثر بر ما نوستالژیک‌ها غالب است، و از سوی دیگر، به تصویر کشیدن و پیشرفت کاراکترها و ارتباطات آنها و همچنین گستره نکاتی که در بر می گیرد، به طور فوق العاده ای تمام کاستی های تخصصی را جبران می کند.

ارزیابی من این است که افرادی که این سریال را آشغال می نامند، یا نه. از قسمت های اولیه فراتر رفته اند و موقعیت را کاملاً درک نمی کنند، یا فقط کلاس را دوست ندارند. در این دو مورد، آنها مهارتی برای قضاوت ندارند. و پس از آن یک بار دیگر، من احساس می کنم که دیگران، که آن را در راس موفقیت های واقعی تلویزیون قرار می دهند، در طرف مقابل به اشتباه معرفی می کنند و هیچ توجیه واقعی برای چنین رتبه بالایی وجود ندارد.

من واقعاً دوست دارم سبک B-revulsions، و من به همین ترتیب فیلم های جوان را دوست دارم. من در رابطه با دهه هشتاد به شدت نوستالژیک هستم، از تنوع گسترده نکات زندگی که سریال پوشش می دهد و نحوه پیوستن آن به مسائل فلسفی با جریان اصلی جامعه، نمایش و جنجال با طنز و فعالیت متواضعانه، حرکات شرم آور نابسامان را دوست دارم. احساس قانونی من نظرات هوشمندانه و تمسخر در مورد فرهنگ کنونی (مدل در بیانیه عنوان)، و همچنین ارجاعات تقریباً واضح به شخصیت ها و دستاوردهای بسیاری از کلاسی را که پوشش می دهد دوست دارم.

این سریال در مدرسه مشابهی ضبط شده است. به عنوان دسته "برلی اسلوپس، 90210". آرم پلیس Sunnydale معادل در موسسه "Police Academy" است. خون آشام پیر، که یکی از محکومان اصلی است، از نظر محتوا دارای موهای بلند و پرمو است، اما در سریال این موضوع کنار گذاشته شد و ظاهر او در حال حاضر ستایش نوسفراتو از سال 1922 است. به همین ترتیب، نام اصلی اسپایک، ویلیام پرت ، نام واقعی بوریس کارلوف باورنکردنی است.

شکایت مهم من از سریال "بافی قاتل خون آشام" تصمیم سرگرم کننده اصلی است. علیرغم اینکه او منظره نسبتاً مغناطیسی و بی‌تردید زیبایی دارد، و علیرغم اینکه من مطمئناً از طریق 144 قسمت با شخصیت بافی ارتباط برقرار کردم، حقیقت ماجرا این است که سارا میشل گلار قطعاً شایسته نیست. سرگرم کننده کل نمایشگاه بازیگری او به چند نگاه خلاصه می‌شود که او به اطراف و اطرافش می‌چرخد و خیلی وقت‌ها به نظر می‌رسد که چهره می‌سازد و بسیار آزاردهنده است.

اما تعداد زیادی از آنها وجود دارد. سرگرمی‌های مختلفی که نمایشگاه‌هایشان قابل توجه‌تر است (ژولیت لاندو، الیزا دوشکو) و شخصیت‌هایشان در طول هفت فصل برای من مانند یک خانواده دوم شده‌اند (آلیسون هانیگان، آنتونی هد، جیمز ماستررز، اما پورتیج، موکسی کرافتسمن) و من خواهم کرد. دل تنگ آنها هستم. اصولا تا زمانی که برای بار سوم به این سریال برگردم، به فرض زمان و فرصت.

به ندرت نمایشی دریافت می کنید که شروع ضعیف و پس از آن بیشتر و بیشتر پایه ریزی شود. اغلب اوقات، زمان اولیه نمایش فوق‌العاده است و پس از آن صرفاً انرژی آن تمام می‌شود و در نهایت وقتی تماشاگران آن را ترک می‌کنند، از بین می‌رود.

بافی واقعاً برای هر فصل بی‌نهایت بهتر می‌شود. توجیه اصلی برای این شخصیت ها هستند. فکر نمی‌کنم نمایش‌های زیادی وجود داشته باشد که این همه پیشرفت افراد را داشته باشد. ترکیب بندی در این نمایش شگفت انگیز است. آنها به شیوه ای که به تصویر می کشند و پس از آن انتقال می دهند، آن را به نمایشی تبدیل می کند که ارزش بارها و بارها دیدن را داشته باشد. در واقع من با انرژی پیشنهاد می کنم که آخرین ذره آن را مشاهده کنید و بعد برگردید و همه چیزهایی را که از دست داده اید تماشا کنید.

دلیل دوم، سرگرمی ها هستند. برخی از آنها در فصل اولیه سبز هستند. بخشی از گفتمان در فصل ابتدایی بسیار تلخ بود و هر چند وقت یکبار انتقال آن دقیقاً آسمانی نیست. علاوه بر این، برخی مانند رسول مقدس وجود دارد که در وهله اول بسیار مشخص نبود. با این حال، به من اعتماد کنید، شخصیت او بعداً به طور قابل توجهی مرتب می شود. خیلی چیزها.

این نمایش یکی از معدود نمایش‌های استثنایی است که واقعاً فهمیدند چگونه زمان آن را به دست آورند. بسیار بالغ، یکپارچهسازی با سیستمعامل نوستالژیک و کثیف است. علاوه بر این، به طور همزمان: عمیقاً مهم، نشاط آور، علمی، صمیمانه و پر شور. با بازگشت به دهه 90، ما با این برنامه‌های شبکه بی‌هوده MTV "gen-x" رگبار شدیم. علاوه بر این، اکثریت قریب به اتفاق آنها افتضاح بودند. بافی عناصری را دارد که به سادگی یک نمایش نوجوان وحشتناک دیگر باشد. با این حال، اینطور نیست. به طرز مسخره ای اینطور نیست. همانطور که فصل ها می گذرد معلوم می شود که بسیار بالغ است. خیلی عمیق خیلی مهمه افراد بیشماری از این سوی کره زمین تا آن سوی کره زمین وجود دارند که به خاطر همین شخصیت ها و به خاطر نویسندگان، خود را در این نمایش یافتند. من نمی فهمم چگونه آنها متوجه شدند که چگونه نمایشی را بسازند که همزمان سرگرم کننده، بدبختانه، ناخوشایند، آشفته، دراماتیزاسیون و فعالیت باشد. با فرض اینکه زاندر اسکیت بازی می کند، صحبت های خرید در دره و فکر نادرست "قاتل خون آشام" شما را خاموش می کند. به آن فرصتی دیگر بدهید. از آنجایی که به من اعتماد کنید، بسیار بهتر خواهد شد. اپیزودهایی مانند "بدن" تقریباً مدتی قبل پخش شد. به یکی از طرفداران Buffy توجه کنید و در هر صورت آنها را نابود خواهند کرد. نمایش فقط حدود 25 سال سن دارد که در واقع ادامه دارد. هنوز هیچ چیز بهتری در مقایسه با این ساخته نشده است.

این زمانی اتفاق می‌افتد که رهبران نمایش را مداخله نمی‌کنند و اجازه نمی‌دهند که به طور طبیعی توسعه یابد و مطابق با ترجیحات شخصی خود توسعه یابد. افراد، این هرگز از این به بعد رخ نخواهد داد. این روزها هر نمایش 20 نویسنده، 10 رئیس، 10 سازنده، 20 رهبر و همکار دارد و همه چیز با تجمع مراکز و دنبال کردن توییتر تغییر می کند. این نمایش قبل از وب بود و نشان می دهد. به نوعی باقی مانده از نوع خود است، و به طرق مختلف جایگزین: این تنها در نوع خود است.

هیچ برنامه شبکه ای ساخته نشده است که هر چه بیشتر تماشا می کنید به شما بیننده را جبران کند. . در واقع. چند اپیزود شما را شگفت‌زده نمی‌کند، و حتی ممکن است به فردی تبدیل شوید که دوست‌داشتنی‌ترین فصل را دارد. با این حال، من به شما قول می دهم که در نهایت ارزش تلاش را دارد. همچنین، چیزی که در طول سال‌ها دریافتم این است که ارزش تلاش دوباره و دوباره را دارد. این پنجمین بار است که کل سریال را دوباره می بینم. من واقعا آن را دوست دارم.