🎥 دانلود فیلم The Green Inferno 2013 (دوزخ سبز) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

گروهی از دانشجویان فعال به آمازون سفر میکنند تا از جنگلی انبوه محافظت کنند اما چندی بعد متوجه می شوند که تنها نیستند ,و هیچ کار خوبی با مجازات نمی رود ...
یک گروه از دانش آموزان فعال در زمینه محیط زیست ، به جنگل ” رین ” از جنگلهای آمازون میروند تا محیط زیست آنجا را نجات دهند . ولی خیلی زود متوجه میشوند که در آن محل تنها نیستند و نیرویی پلید ، در تعقیب آنها است …
گروهی دانشجوی ماجراجو به آمازون می روند تا در آنجا جنگل‌ های باران خیز را نجات دهند. اما طولی نمی‌کشد که متوجه می‌شوند آنها در آنجا تنها نیستند و عده ای آنها را زیر نظر دارند و…

جهت دانلود فیلم The Green Inferno 2013 (دوزخ سبز) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

به اولین باری که روی یک غلتک کوچک بزرگ و جدید سوار شدید فکر کنید. همانطور که در صف منتظر می مانید و آنچه در پیش رو دارید فکر می کنید ، قلب شما شروع به تند شدن می کند. هنگامی که صندلی خود را اشغال کردید ، و تصویر در مقابل شما شروع به حرکت کرد ، خود را در تعجب دیدید که خود را درگیر چه چیزی کرده اید. در همان لحظه رسیدن به لحظه واقعاً ترسناک ، در برابر اصرار برای بستن چشمان خود مقاومت می کردید ، حتی وقتی اطرافیانتان با فرو بردن بازوان خود به هوا از هیجان لذت می بردند. از آن زمان ، همه چیز یک فریاد فریاد و فریاد ، فراز و نشیب بود که با لحظاتی کوتاه از سکون نسبی نقطه گذاری می شود. سپس ، ناگهان ، سواری به پایان رسید. تعجب کردید که چقدر زود گذشت و اگرچه کمی احساس آرامش کردید ، اما از داشتن این تجربه خوشحال بودید. حتی ممکن است شما اظهار نظر کرده باشید که این امر آنچنان که فکر می کردید اتفاق بدی نبوده و به نوعی از آن لذت برده اید ، همگی در حالی که منتظر آن چالش ناراحت کننده بعدی هستید. شما فقط سوار یک زیر لیوانی ترسناک شده اید ، اما ممکن است هیجان ناخوشایند یک فیلم جدید الی روث را تجربه کنید - مثلاً "جهنم سبز" (R ، 1:40).

احساسات شخصی درباره فیلم های خشن گرافیکی مانند امتیازات "اره" یا فیلم های "هاستل" ساخته خود راث به کنار ، فیلم "جهنم سبز" راث تاریخ پر رنگی دارد. دوزخ سبز ریشه در فیلم The Green Inferno های با موضوع آدم خوار دارد که در دهه های 1970 و 80 در ایتالیا ساخته شده است. احیای این زیر سبک ژانر بحث برانگیز روت در سال 2015 مستقیماً از فیلم "هولوکاست آدمخوار" در سال 1980 ناشی می شود ، فیلمی به قدری واقع گرایانه که روگرو دوداتو کارگردان فیلم را به جرم قتل برخی از بازیگران فیلم دستگیر و محاکمه کرد. (دوداتو تنها پس از تبرئه بعد از اینکه همه بازیگرانش را برای حضور در یک نمایش تلویزیونی دور هم جمع کرد و سپس جلوه های ویژه ای که برای ایجاد "مرگ" بازیگران به کار رفته بود را در دادگاه نشان داد.) عنوان فعال آن فیلم "جهنم سبز" بود ، عنوانی که سرانجام برای هولناک ترین صحنه های "هولوکاست آدم خواری" اعمال شد ، به ویژه فیلم درون فیلم که قصد دارد فیلم هایی از یک فیلم مستند گمشده را نشان دهد. (این اولین استفاده از دستگاه "فیلم های پیدا شده" یا "مستند شبه" بود که در سال 1999 توسط "پروژه جادوگر بلر" در آمریکا رواج یافت.) بعدا عنوان "جهنم سبز" نیز به عنوان جایگزین مورد استفاده قرار گرفت. عنوان دنباله سال 1988 "Cannibal Holocaust II". الی روث در سال 2012 "جهنم سبز" را در جنگل های پرو فیلمبرداری کرد. فیلم او در جشنواره بین المللی فیلم تورنتو 2013 افتتاح شد. قرار بود در سپتامبر 2014 در ایالات متحده اکران شود ، اما مشکلات مالی در شرکت تولید کننده فیلم منجر به کشیدن فیلم شد. Blumhouse Productions وارد عمل شد و بازوی انتشار چند پلتفرم شرکت ، BH Tilt ، "The Green Inferno" را در 25 سپتامبر 2015 منتشر کرد.

پس از یک صحنه کوتاه از بولدوزرها که یک جنگل بارانی را در آمازون صاف می کنند ، روایت فیلم آدمخوار راث بی گناه در خیابان های شهر نیویورک آغاز می شود. جاستین تازه کار دانشکده (لورنزا ایزو) و هم اتاقی اش ، کیسی (ترانه سرا ، خواننده و ترانه سرا اسکای فریرا) ، از اعتراض فعالان دانشجویی در بیرون پنجره آنها ناراحت می شوند ، اما جاستین نیز شیفته این موضوع است. وی در یکی از جلسات گروه شرکت می کند که در آن رهبر دانش آموز کاریزماتیک آنها ، الخاندرو (آریل لوی) ، در مورد برنامه خود برای نجات یک روستا در پرو از بولدوزرها که زمینه را برای یک عملیات استخراج گاز طبیعی فراهم می کند ، بحث می کند. دانش آموزان قصد دارند لباس کارگری بپوشند ، خود را به درختان و بولدوزرها ببندند ، سپس از تلفن های همراه خود فیلم را به صورت زنده پخش کنند تا توجه جهانیان را به خود جلب کنند - و خود را از تیراندازی توسط مزدوران مسلح محافظت می کنند. پدر جاستین (ریچارد بورگی) ، وکیل دادگستری در سازمان ملل ، اظهارات خود را ابراز می دارد ، اما جاستین کاری را ادامه می دهد که ساده لوحانه او می گوید یک سفر آخر هفته برای نجات یک قبیله بومی از نابودی است.

پس از فرود در پرو ، همه چیز طبق برنامه پیش می رود تا اینکه هواپیمای کوچک آنها در جنگل آمازون سقوط می کند. چندین نفر از دانشجویان در این سانحه جان خود را از دست می دهند ، اما بازماندگان توسط قبیله ای که گروه برای نجات در آنجا بود ، اسیر می شوند. قبیله ای که انگلیسی صحبت نمی کند و یا تجربه مثبتی با افراد خارجی نداشته است ، اسیران خود را دشمن و شام خود می داند. یکی از دانش آموزان توسط پیر / کشیش اعظم روستا (آنتونیتا پاری) به طور تشریفاتی کشته می شود و سپس سریعاً تکه تکه شده ، پخته و خورده می شود. دوستانش با وحشت از پشت میله های چوبی که در آن محبوس هستند ، تماشا می کنند. آنچه در زیر می آید ، بیشتر کشتارها ، مهمانی های بیشتر و تلاش های مختلف دانش آموزان برای فرار قبل از اینکه بومیان آنها را تمام کنند ، چه برای غذا ، چه مجازات و چه به دلیل اعمال وحشیانه مذهبی آنها.

"جهنم سبز" "یک فیلم خانوادگی فوق العاده است. (هنوز می خوانید؟ فقط بررسی می کنید.) در واقع ، فیلم خویشتن داری بیش از حد انتظار من است. برهنگی بسیار کمتری نسبت به فیلم های قبلی الی روث وجود دارد و با توجه به آنچه در صفحه نمایش اتفاق می افتد ، هر چقدر ناراحت کننده باشد ، بسیار گرافیکی تر بوده است. بیشتر مواردی که نشان داده شده برابر با کلیک های معمولی اسلشر است. حتی ممکن است بگویید این یک فیلم آدم خوار نسبتاً خوش ذوق است. داستان خوب ، بازیگری کاملاً مناسب این ژانر است و فیلم به عنوان یک فیلم ترسناک ، هیجان انگیز ، تفسیر سیاسی و حتی یک کمدی تاریک کار می کند. برخی این نوع فیلم ها را "پورنو شکنجه" می نامند. من فکر می کنم این یک کشش است ، اما صحنه های گرافیکی تر ، به سختی می توان دوزخ سبز را "سرگرم کننده" خواند بدون اینکه واژه ای واجد شرایط شود. من فیلم ها را بر اساس میزان سرگرمی و خوب بودن هرکدام از اهداف شخصی خود قضاوت می کنم. بر اساس این اقدامات ، باید بگویم که ، دقیقاً مانند آن غلتك بزرگ و جدید ، دوزخ سبز برای همه مناسب نیست ، اما بسیاری از آنها می دانند كه این كار خونین است. "B +"

توجه: در آخرین پاراگراف دوم ، اسپویلر ناچیزی ، که در زیر به ترتیب ذکر شده است.

من همیشه فیلم های الی روث را به عنوان کیسه های مخلوط پیدا کرده ام. GREEN INFERNO بهترین تصویر او است ، اما مانند اکثر فیلم های دیگر ، محدودیت های او به عنوان یک نویسنده گفتگو اغلب پیش زمینه می شود ، البته خوشبختانه در هیچ کجای محدوده ای که در پروژه غرورآفرینی RZA "مرد با مشت های آهن" بود. با این حال ، مهارت های توسعه شخصیت او علائم غیر منتظره ای از پالایش را در مدت شش سال غیبت از صندلی مدیر نشان می دهد.

به ویژه ، راث از فعالان محیط زیست استفاده می کند - همه شخصیت های اصلی Green Inferno خودشان هستند جدی ، نوشیدن مشروبات الکلی "صرفه جویی در جنگل باران" از دانشگاه های دانشگاهی که در یک عملیات شفاف در اعماق جنگل آمازون نفوذ می کنند و خود را به ماشین آلات ورود به سیستم می رسانند تا از طریق ارتباط ماهواره ای با تلفن های هوشمند خود به "طمع شرکت" اعتراض کنند - برش ها عمیقاً برای یک فیلمساز عموماً مورد انتقاد اجتماعی قرار نمی گیرد.

اکثر انتقادهایی که می توان به گفتگو و زیر متن فیلم وارد کرد ، بی ربط است زیرا کارت نقاشی برای علاقه مندان به فیلم ترسناک بدون هیچ گونه سوال عجیب و غریب خواهد بود ، مکان "خطرناک" (که به گفته روت داستانهای کافی برای چندین دنباله ناخوشایند را نوید می دهد) ، و صحنه های فراوان شکنجه ، تکه تکه شدن و آدم خواری که هنگام هواپیمای شخصیت های اصلی اتفاق می افتد - احتمالاً به دلیل خرابکاری بعداً ضمنی است - هنگام بازگشت به خانه به جنگل سقوط می کند (مأموریت اعتراضی افتتاحیه کاملاً خودمختار است و در واقع موفق است ، یا در ابتدا به نظر می رسد). بومیان را وارد کنید - گفته می شود یک قبیله اصیل شیلی آنها را بازی می کنند ، البته یکی از آنها تمایل به غذا خوردن با گوشت انسان را ندارد - و ضیافت آغاز می شود.

جلوه های ناخوشایند آرایش توسط تیمی به رهبری افسانه های گرگوری نیکوترو انجام می شود و هوارد برگر (که از زمان نوشتن در IMDb به آنها اعتبار داده نمی شود ، اما در تیتراژ ابتدایی فیلم ذکر شده است) ، و مطمئناً آنها را به ویژه تکه تکه کردن ، جیغ و تکه تکه کردن توپ را بهم می ریزد. تا آنجا که فیلم های آدمخوار پیش می روند ، جلوه های ویژه در GREEN INFERNO مطمئناً مفصل ترین جلوه های تاکنون هستند ، اما با توجه به قابل توجه ترین (و بدنام ترین) اجرای این ژانر سی سال پیش ، این احتمالاً ناگفته نماند.

ارکسترال کامل مانوئل ریویرو به فیلم احساسی شنی نسبتاً مهم - به ویژه هنگامی که همراه با عکسهای گسترده هوایی از جنگل متراکم باشد - به فیلم می بخشد و احساس وسعت و وارداتی را که این واقعیت را انکار می کند GREEN INFERNO در واقع یک عقب گرد / ولنتاین است ، می دهد. تقریباً به نامه های Ruggerio Deodato و Umberto Lenzi ، به ویژه CANNIBAL FEROX (با نام مستعار آنها را به آرامی بمیرد). با صحبت از این دو ، فیلم راث در واقع به دئوداتو اختصاص دارد و اعتبارات بیشتر اگر نه همه فیلم های این زیر ژانر که احتمالاً باید دید یا حداقل از رفتن یا بیرون آمدن از آن آگاه است ، در لیست قرار گرفته است. در TIFF ، راث ادعا كرد كه این لیست (همراه با تعداد زیادی دستگیره در توییتر در رول پایانی) به سادگی راهی عالی برای درج برخی از جادوهای بازاریابی به طور مستقیم در خود فیلم است ، اما همچنین می توان آن را به عنوان یك اعتصاب پیشگیرانه علیه منتقدان (و طرفداران) خواند. که ممکن است بفهمد که چقدر بی شرمانه با این نمایش زمین آشنایی را قدم می گذارد و سعی می کند برای آن امتیازات ایجاد کند. توجه داشته باشید ، اگر تعداد کافی مخاطبان آینده هیچ یک از تصاویر آدمخوار ایتالیایی اواخر دهه 70 یا اوایل دهه 80 را ندیده اند - و بگذارید واقعیت را بپذیریم ، احتمالاً یک یا دو نسل کاملاً جدید از وجود آنها اطلاع ندارند - این ممکن است خوشبختانه باشد برای این تصویر ، به ویژه از طریق DVD / جریان ، زیرا چیزی شبیه تجربه یک فیلم آدمخوار اختصاصی برای اولین بار ، و با شکم قوی وجود ندارد. همچنین اکنون بسیار محتمل است که به لطف وجود دوزخ سبز ، برخی از پیشینیان GREEN INFERNO مجدداً نسخه های Blu-ray جدید و جذاب داشته باشند. بنابراین این مورد وجود دارد.

در مورد پوست رایگان ، همیشه جز a مواد اصلی - Roth به ما بیشتر از آشغال های داریل سبارا را می دهد تا اینکه بیشتر بینندگان احتمالاً فکر می کردند برای دیدن چه چیزی این ارزش دارد ، در حالی که برای این جمعیت که احتمالاً مردانه از این نوع تصاویر است ، Loranna Izzo بخش عادلانه ای از عمل نهایی را با عبور از جنگل باران در یک بیکینی کوچک جنگلی ماسلین (و - SPOILER AHEAD) صرف می کند !! - در طول صحنه "آماده سازی" FGM او بسیار کوتاه ظاهر می شود) ، در حالی که او و چند بازیگر زن دیگر لحظاتی زودگذر و بدون شلوار دارند که توسط دکتر جادوگر ساکن مروارید پوست پوست و زردی "معاینه" می شوند و متخصص زنان به همین ترتیب ، ضریب پوست - درصورتی که خرد نشده و خرد نشده و حداقل پخته و خورده نشود - کم و بیش با فیلم های اصلی برابر است. خوشبختانه راث و شرکت به طور کلی از صحنه های ظلم به حیوانات (حتی جعلی) اجتناب می کنند ، بنابراین کسانی که چنین ناخوشایندی را از فیلم های Deodato / Lenzi بیاد می آورند ، راحت باشند. فقط این انسانها هستند که این بار بیرون خورده می شوند.

سرانجام ، یک زیرمجموعه آویز که شامل یک شخصیت باشد بدون شک به عنوان پایه دنباله ای که اخیراً اعلام شده است عمل می کند ، که بنا به گزارشات تولید تقریباً بلافاصله آغاز می شود. صادقانه بگویم ، من تقریباً این شخصیت را تا زمان رانندگی به خانه فراموش کرده بودم ، که احتمالاً نکته در کل این بود.

جاستین دانشجوی کالج نیویورک، دختر یک وکیل، با یک فعال دانشجویی به نام الخاندرو ملاقات می کند، زمانی که او به نمایندگی از سرایدارانی که دستمزد کمتری دارند دست به اعتصاب غذا می زند.

جاستین می پذیرد که به الخاندرو در انجام پروژه بعدی خود کمک کند: نجات آمازون.

او به زودی یاد می گیرد که از تصمیم خود پشیمان شود وقتی هواپیمای آنها در جنگل پرو سقوط می کند و او و بقیه گروهشان توسط قبیله ای از آدم خواران گرسنه اسیر می شوند.....

وقتی فیلمی به دلایلی که کاملاً نامشخص است متوقف می شود، تبلیغات زیادی برای تحقق آن وجود دارد. مهم‌ترین فیلم‌هایی که در چند سال گذشته برایشان اتفاق افتاده، بازسازی خدایی سپیده سرخ و قطعاً ناامیدکننده کابین در جنگل بودند. اما من همیشه به این فکر می‌کنم که آیا این دومی ناامیدکننده بود زیرا من تقریباً سه سال منتظر فیلم بودم؟

این تقریباً همان مشکل را دارد، من بسیار بزرگ هستم. راث که طرفدار ترسناک و همه ژانرهای فرعی آن است، و با وجود تمام کاستی‌هایش، می‌تواند چشم‌انداز مناسبی برای ترس از بدن داشته باشد، بعد از اینکه مرد زیر ژانر معروف به "Gorenography" را ایجاد کرد، و بعد از ناامید کننده Knock Knock، من مشتاقانه منتظر ادای احترام او به "هولوکاست آدمخوار" و بازگشت او به اصول اولیه بودم. برای سگ های گور، این یک امر ضروری است. اعمال واقعاً نفرت انگیزی روی پرده نمایش داده می شود و این واقعیت که ارتباط بین قهرمانان و آنتاگونیست ها قطع می شود، تنها بر تنش فیلم در موقعیت های عجیب و غریب می افزاید.

اما چه فیلم فاقد طنز بسیار از دست رفته ای است که تب کابین و هاستل داشتند، و ساختار کاملاً خوب که در قسمت های اول و دوم دیده می شود، توسط یک بازی پوچ نهایی که کاملاً با روایت فیلم ناهماهنگ است، ناامید می شود.

br/> از نظر بازیگران، چیزی برای فریاد زدن وجود ندارد، گروه کوچک ما از فعالان، فیلم را با ترس و ناامیدی سپری می‌کنند، و خیلی کم، در حالی که بومی‌های فیلم دقیقاً همان چیزی را که هستند، به نظر می‌رسند.

اما در فیلم The Green Inferno جرقه هایی از نبوغ وجود دارد، صحنه ای که شامل یک جسد و تعدادی «ویرجینیای طلایی ویژه» است، یک صحنه کلاسیک است، و عنوان نیز بسیار نابغه است.

اما برای مدت زمانی که علاقه مندان به ترسناک منتظر یک بازگشت بالقوه برای شکل گیری نویسنده بودند، این یک کمی ضد اوج است.

اما اگر شما یک سگ شکاری هستید ارزش دیدن را دارد.

دوزخ سبز یکی دیگر از فیلم های پورن شکنجه الی راث است، با این تفاوت که دوزخ سبز به آدم خواری می پردازد، که قرار است به یکی از جنجالی ترین فیلم های تمام دوران، هولوکاست آدم خوار، ادای احترام کند. و فیلم به طرز شایسته‌ای ماهیت هولناک این محیط را نشان می‌دهد، اما رسیدن به ویژگی موجود خیلی طول می‌کشد، و زمانی که به آنجا رسید، ارزش شوک فرضی آنقدر قانع‌کننده نیست که تبدیل به یک پورن شکنجه رضایت‌بخش شود. و داستان سپس به چیزی می‌پیچد که قرار است معنایی داشته باشد، اما در نهایت به احساسی عجیب و غریب می‌رسد. این می توانست فقط یک فیلم استثماری ساده باشد.

دوزخ سبز یک نمایشگاه افتتاحیه نسبتا طولانی دارد، درباره زن جوانی که توسط گروهی از فعالان دعوت شده بود که می خواستند جنگل های آمازون را با ترتیب دادن یک رسوایی نجات دهند. به لاگرها برای آگاهی آنلاین. اما این چیدمان آنقدر طولانی است که باید «دنیای» خود را ایجاد کند، حتی اگر به ندرت ربطی به داستان اصلی داشته باشد، ما فقط با این شخصیت‌های نوشته‌شده کمپینگ قدم می‌زنیم که اغلب مراقبت از آنها سخت است، زیرا آنها کاریکاتورهای معمولی در آغوش کشیدن درخت یا کلیشه ای دیگر از شخصیت های فیلم ترسناک هستند. اگر منصف باشیم، حس طنز عجیب فیلم این صحنه ها را سرگرم کننده می کند، اما در نهایت، این افراد چندان جذاب نیستند. ما گاهی می‌خواستیم برخی از آن‌ها قبلاً توسط یک دسته آدم‌خوار غافلگیر شوند.

و زمانی که به تهدید واقعی داستان می‌رسند، ممکن است فقط یک بار کار کند. اولین شمارش بدن، به‌ویژه از این آنتاگونیست‌های اصلی، واقعاً بسیار عجیب است، زیرا این کشتار چقدر به‌طور مؤثری به تصویر کشیده شده است. من متخصص خشونت واقع گرایانه نیستم، مقدار خون مطمئناً نهایی است، اما شما واقعاً می توانید وحشت را در تصاویر و لحن این صحنه احساس کنید. و وحشت در عواقب پس از آن متوقف نشد و فقط نشان داد که چگونه این جسد را جشن می گیرند تا زمانی که غذای باقیمانده را به حیوانات و غیره می دهند. اما همه چیز مسخره شد. مطمئناً، هنوز جراحات و خون بیشتری در سراسر بدن وجود دارد، اما آنها در مقایسه با اولین کشتار، از اعتبار وحشت در آدمخواری فاصله دارند. این اساساً برای به دست آوردن "شوک" بیشتر، یک گور احمقانه است.

نکته این است که آنقدرها هم قانع کننده نیست. شکایت کردن در لحظه های بیش از حد می تواند نقطه عطش کارگردان را در کار خودش از دست بدهد، اما به نوعی واقعاً تمام نبوغ این وحشت را تحت تأثیر قرار می دهد. اما حتی اگر فقط بر اساس مقدار خون در کل قضاوت کنیم، باز هم آنقدرها احساس نمی شود. باز هم، یک صحنه مرگ عجیب و غریب هیچ رضایتی از خونخواهی در کل فیلم ندارد. اکنون ساخت فیلم، برای یک فیلم ترسناک B به اندازه کافی متوسط است. اگرچه، دوربین به اندازه کافی از عجیب بودن این فرهنگ و اعضای بدنی که آنها برای قبیله خود تزئین می کنند به نمایش می گذارد. بازی خوب است، با لورنزا ایزو به اندازه کافی به عنوان قهرمان داستان که ما فقط می‌توانیم به طور قانونی در آن نقش کنیم. بقیه در مقایسه با این کاتر کوکی‌ها اساساً برش کوکی‌ها هستند.

دوزخ سبز می‌تواند برای یک صحنه ارزشمند باشد. فقط یک صحنه و آن صحنه شوکی را که فیلم انتظارش را دارد ارائه می‌کند، اما برای ذهن بیمار مانند من، فیلم به آن نیاز بیشتری دارد. تماشای آن غم انگیز است، اما خطر واقعی بیشتری را برای افرادی که قرار است از آنها فرار کنند ایجاد می کند. همه چیزهای دیگر فقط به نوعی تعلیق را از بین می‌برند، و اجازه می‌دهند که حماقت حاکم شود تا زمانی که خود فیلم به یک شوخی تبدیل شود. و من با حس شوخ طبعی آن مخالف نیستم، زیرا آنها کار می کنند، در حالی که برخی از آنها صرفاً به قصد زشت هستند، به ویژه زمانی که شامل چیز دیگری غیر از غر زدن باشد. خوب، نمی توان انکار کرد که هنوز چقدر خشونت آمیز است، اما به نوعی فراموش شدنی است. شخصیت ها حتی بیشتر از این هستند، اما چه کسی در یک فیلم ترسناک به آنها اهمیت می دهد؟ اما اگر دوزخ سبز انتظار دارد همان ارزش یا جنجالی را داشته باشد که فیلمی که از آن الهام گرفته شده است، یا حداقل به صورت حاشیه ای، پس می توانست سخت تر از این کار کند.

الی راث مرا در وب خود گرفتار کرده است. مخصوصاً فیلم‌های او را چندان قابل قبول نمی‌دانم، با این حال هر یک از آنها را وقتی ظاهر می‌شوند، پایین می‌کشم و تماشا می‌کنم. من می پذیرم که این مرد از طرف برخی از طرفداران وحشیگری، با توجه به این واقعیت که صادقانه بگویم، به طور موثری شایستگی آن را نداشته است، از سوی برخی از طرفداران وحشیگری، تبلیغ و اعتبار دریافت می کند. او مطمئناً به عنوان لعنت متوجه فیلم های خون و غم خود می شود، اما بدون شک. با این حال، او چه چیزی به ما داده است؟ Claustrophobia و Inn دو فیلم برجسته او هستند، آنها منصفانه و بهترین سناریو هستند. با این حال، بارها متوجه می شوم که او چگونه کلاس را نجات می دهد. خوب او نداشته و نخواهد داشت.

دورتر از دو بخش گذشته او نگاه نکنید. تامپ، خنک‌کننده ستون فقرات فریبنده که کیانو ریوز را در نقش همسری کلاهبردار بازی می‌کند که توسط همدستان جنسی‌اش شکنجه می‌شود و آتش جهنم سبز، ادای احترام راث به نوع وحشی. آیا نوع وحشی برای احترام به آن نیاز به فیلم داشت؟ رد کردن آن آسان است، شبیه به ماهیت این فیلم. جهنم سبز واقعاً مدتی قبل شلیک شد، اما از آن نقطه به بعد در برزخ تخلیه گیر کرده است. بالاخره آمد و برای همه مقاصد با هر فیلمی که پایین نگه داشته شده است، انتظارات همه را برآورده نمی کند.

آیا وحشتناک است؟ در واقع. آیا شرورانه است؟ در واقع. آیا فیلم شایسته ای است؟ نه در واقع. من واقعاً نمی‌توانم آن را روی Roth بچسبانم، با این حال، کلاس واقعی چیزی نیست که بتوان به آن دست داد. او متوجه می‌شود که چگونه مانند فیلم‌های مختلف، در اطراف نت‌های شهر غوغا کند. آنها به سادگی تخلیه شده و خسته کننده به نظر می رسند. او حتی آن فیلم‌ها را در تیتراژ می‌شناسد، بنابراین پیشنهاد می‌کنم آن فیلم‌ها را با هم برابر ببینیم.

شخصیت های ما در جایی در بیابان در یک سانحه هوایی هستند. بازماندگان بلافاصله توسط یک قبیله از بربرها دستگیر می شوند و تا زمانی که قبیله بخواهد غذا بخورد، در قفل نگه داشته می شوند. شخصیت‌های ما به‌طور هولناکی شکست می‌خورند، یا با خورده شدن یا کشته شدن در هنگام تلاش برای فرار. به هر شکلی، برای کسی عالی به نظر نمی رسد. همچنین برای جمعیت عالی به نظر نمی رسد زیرا آنها باید یک ساعت فریادهای کسل کننده، اعدام و استراحت شروع کننده دارت را تحمل کنند. برای فیلمی که عمدتاً درباره کشتن افراد و خوردن آنهاست، این یک امر معمولی است.

بازیگران شخصیت‌ها از قابل قبول تا پایین بسیار آزاردهنده هستند. دو شخصیتی که فرض می‌کنیم دوست داریم، قابل قبول هستند. یکی از آنها همسر راث بود که به همین ترتیب یکی از شکنجه گران فریبنده تامپ بود. در اینجا او نابود و غیرانسانی شده است. علاوه بر این، به نظر می رسد که راث ظاهر بدن برهنه همسرش را برای افراد زیادی که محتاط باشد، دوست دارد. در نقطه مقابل محدوده، مخالف سرب تحریک‌کننده پایین سمت راست، که اسرار دارد...اووووووووووووووووووووووووو. در واقع، حتی با وجود گذشتن، مرد در واقع می فهمد که چگونه از وحشی ها حقیرتر باشد. چیزی که تشدید می کند این است که ما مجاز نیستیم از هیچ عذابی که به او داده شده است بچشیم. منطقی نمی‌دانم، با این حال به نظر نمی‌رسد که فیلم به هیچ وجه مایل به تحمل این شخص نیست، این هر فرد دیگری است که باید آن را تحمل کند.

با معافیت از کشتن و خوردن اولیه، دوزخ سبز به طرز تکان دهنده ای قابل قبول بود. من از این که چگونه فیلم باعث تهوعم نشد بیشتر از تظاهراتی که به تصویر کشیده شده حیرت زده ام. زمانی که یک نفر توسط طایفه خورده می‌شود، اساساً یک شات از روز مردگان است. این فکر در پشت آنچه اتفاق می‌افتد، آشکارا وحشتناک‌تر از آن چیزی است که راث می‌تواند به آن فکر کند، با این حال او در واقع تلاش می‌کند ما را یکی کند. درنهایت حل نمی‌شود و فیلم‌های وحشی‌تری مانند Ferox یا Holocaust غافلگیرکننده‌تر از آنچه The Green Fire Fire می‌تواند ارائه دهد، هستند.

شعله آتشین سبز برای من چیزی است که از دست می‌دهم، با وجود اینکه به طور کامل سقوط می‌کند. مطابق با آنچه که برای انجام آن برنامه ریزی کرده است. اوه ... و من واقعاً عنوان فیلم را دوست دارم. نمی دانم چرا. این بهترین چیز در مورد فیلم است.

دو پرس و جو: آیا "هولوکاست آدم خوار" را دیده اید؟ و "آیا از الی راث خبر داشتی؟" در واقع، «هولوکاست آدم خوار» یک فیلم عملی خیره‌کننده است که بسیاری از افراد عملاً بدون هیچ کمکی از آن غفلت می‌کنند. این دو را تنظیم کنید و یک حمام خون ناخوشایند شگفت انگیز دریافت خواهید کرد! به این ترتیب، مانند «هولوکاست آدم‌خوار»، جمعی از جوانان در یکی از آن بیابان‌ها در این نقطه به پایان می‌رسد که در عصر استفاده از آیفون ما نادیده گرفته شده است. در «هولوکاست آدم خواری» آنها در حال ساختن یک روایت بودند (در نتیجه دیدگاه «فیلم یافت شده»)، اگرچه در اینجا برای انگیزه‌های اجتماعی ارزشمند می‌جنگند و هواپیمای خود را سقوط می‌دهند. زمانی که در این وحش ناشناخته زندگی می‌کنند، افراد محلی زیادی را تجربه می‌کنند که واقعاً برای راضی کردن تلاش می‌کنند، به عنوان مثال تصور می‌کنند این جوانان با مقداری باقلا و یک چیانتی مناسب به نظر می‌رسند. به این ترتیب، افسانه‌های نگون بخت ما به سرعت در یک تیغه و چنگال غیرقابل قبول قرار می‌گیرند و باید روشی را برای فرار پیش از سرو در میان وعده‌ها مشخص کنند.

اکنون، الی راث با توجه به فیلم‌هایش، تا حدودی حرفه‌ای «لکه‌دار» داشته است. علاوه بر این، وقتی می‌گویم «لکه‌دار» اساساً منظورم این است که او یک فیلم باشکوه ساخت که همه آن را دوست داشتند («تب کابین») و از آن نقطه به بعد تقریباً همه فیلم‌های او با درجه خاصی از تبعیض مواجه شده‌اند. به عنوان یک علاقه مند به نفرت، من واقعاً به طور کلی هر فیلمی را که نام او روی آن است، تماشا می کنم، زیرا مطمئن هستم که روزی او جادوی قبلی خود را بازیابی می کند و نشان می دهد که به سادگی یک شگفتی یک ضربه ای نبوده است.

این به ندرت یک طرح انگیزشی است، اما در آن نقطه از شانسی که شما در حال مطالعه تا این حد هستید، احتمالاً در واقع به بهبود عمیق و قابل توجه افراد یا بخش‌های دایره‌ای طرح با ایده بالا نیستید. شما باید با خشونت آشنا باشید. به من اعتماد کنید - شما نباید در آنجا ناامید شوید. منطقی است که بگوییم این یک اسپویلر خیلی قابل توجه نیست که بگوییم همه شخصیت ها پس از ترک بیابان به زندگی طولانی و شاد ادامه نمی دهند و وقتی می روند، سبک می شوند (و منظور من از «سبک» است. بالقوه ترین شیوه وحشتناک غیرقابل بیان). شما شخصیت‌های عالی، شخصیت‌های وحشتناک و شخصیت‌های ترسناک را دارید، با این حال - در نهایت - هر یک از شخصیت‌ها یک ویژگی مشترک دارند - احتمالاً شما واقعاً نام هیچ یک از آنها را به خاطر نمی‌آورید. در صورتی که بیش از چندین فیلم هیجان انگیز دیده باشید، فکر بسیار هوشمندانه ای خواهید داشت که کدام یک طولانی ترین مدت را تجربه خواهند کرد. بیشتر آنها فقط برای پایان دادن به یک چنگال غیرقابل قبول اینجا هستند! در مجموع، آیا «جهنم سبز» فیلمی است که این کار را انجام می دهد؟ در واقع نه، نه در واقع. «تب کابین» هوشمندانه، منحصر به فرد و - بدیهی است - آدمکشی بود. این یک نمونه دافعه است که در واقع با این روز مواجه است. "دوزخ سبز" ساده است، به طرز دلپذیری وحشتناک، اما چیزی که قبلاً واقعاً تمام نشده باشد. من تا حدودی از آن لذت می‌برم (این در مورد من چه می‌گوید؟!) زیرا یکی از آن فیلم‌هایی است که در صورت وارد شدن به موضوع، 90 دقیقه شما را درگیر می‌کند. به سختی قرار است از این به بعد یادآوری شود (مانند «هولوکاست آدم خوار») یا استانداردهای جدیدی برای گور تعیین شود، با این حال وحشتناک است - ساده - و اگر از نوع فیلم ردیابی شده یا آن فیلم های فانتوم ژاپنی خسته شده اید. که به نظر می رسد این روزها در کلاس ازدحام زیادی برخوردار است، تغییری دوست داشتنی (اگر قاتل) نسبت به چیزهای دیگری ایجاد می کند. شاید راث تنها یک شگفتی یک ضربه ای بود، با این حال او در هر صورت می تواند یک قطعه را نیز درگیر کند.

دوزخ سبز بیشتر شما را از تحقیر بازیافتی دور می کند تا صحنه های تکان دهنده. من درک می کنم که قرار نیست این یک خنک کننده ستون فقرات هیجان انگیز باشد، اما در نهایت مطمئن نبودم که فرض کنم این فقط یک قطعه طعنه آمیز است که قصد دارد بیست تا سی ساله ها و SJW ها را مسخره کند. یا از طرف دیگر با فرض اینکه آنها واقعاً احساس کنند که بچه های مدرسه امروزی اینگونه هستند.

من با انرژی وارد آتش جهنم سبز شدم به این دلیل که فکر یک اثر هنری است و چیزی است که واقعاً می توان با آن بازی کرد و آزمایش کرد. بسیاری از بچه‌های گل، دانش‌آموزان ثروتمند بدون تجربه واقعی در مرکز آمازون بدون انگیزه‌های استقامتی رها می‌شوند و سپس گرفتار آدم‌خواران پیچ‌خورده می‌شوند؟ این چیزی است که شما می توانید واقعاً وحشتناک کنید. با این حال، متأسفانه، واقعاً هرگز وحشتناک نیست. من بیشتر از هر چیزی در کل دوزخ سبز از «صحنه» در 13 انگیزه پشت چرایی آشفته شدم.

بیشتر سرگرمی ها کاملاً وحشتناک هستند. شما با لورنزا به عنوان جاستین شروع کردید که خوب بود. بعد با کیسی آشنا شدی...خوب لطف کردی وحشتناک بود. در حالی که تماشا می‌کردم، به این فکر می‌کردم، اساساً غیرممکن است که این خانم جبران 20 دقیقه غر زدن و بی‌علاقگی به نظر برسد. سپس من به سرگرم کننده نگاه کردم و واقعاً در آن زمان آن را بررسی کردم. اسکای فریرا. او اهل سرگرمی نیست او یک خواننده بسیار شایسته است، با این حال او در دوزخ سبز جایی نداشت، صرف نظر از اینکه فقط برای بخشی از فیلم باشد. تماشای جونی از بازی SpyKids به عنوان سنگربان، کل فیلم واقعاً خنده دار بود. در هر صورت، هر فرد دیگری زیبا نبود. این بسیار گویای این است که افراد شهر بهترین سرگرمی‌کنندگان بودند، چون کاملاً از یک شهر کوچک ثبت نام کرده بودند و حتی فیلمی ندیده بودند.

چند چیز مفید: فیلمبرداری و همچنین نورپردازی بسیار عالی بود. فکر می‌کردم عکس‌ها در زمان‌های خاص عالی بودند. من فکر کردم که پیام واقعاً جذاب بود. من مطمئن هستم که تعداد زیادی از جوانان وجود دارند که از دلایلی محافظت می کنند که قطعاً هیچ سرنخی در مورد آنچه که به آن اشاره می کنند ندارند. من ترجیح دادم که آنها احتمالاً به چند نفر ختنه زنان نشان دهند. هیچ چیز دیگری برای آن وجود ندارد.

مجموعه ای از چیزهای وحشتناک: بدون پیچیدگی با شخصیت ها، "زبان هزاره" عجیب و غریب در سراسر فیلم پراکنده شده است ("بنابراین تلنگر" تقریبا باعث شد فیلم را خاموش کنم)، صحنه هایی بدون دلیل مثبت (جونی در حال ادرار کردن در صحنه جنگل)، روشی که آنها به نفع خود نیاز داشتند تا چهره شخصی جاستین را مخدوش کنند ... با در نظر گرفتن اینکه او "احساس شدیدی" در مورد ختنه جنسی دارد (علیرغم اینکه یک روز قبل از آن متوجه شده بود) به این ترتیب که کل قبیله از علف های هرز بدن امی بالا رفتند و سپس به خوردن غذا ادامه دادند. قصابی هم این سود را نداشت. زمانی که پیچ به سر کارا اصابت کرد، من به معنای واقعی از خنده غرش کردم، زیرا ظاهر بسیار وحشتناکی بود و حالتی که به نظر می رسید دنیل تا حدودی مجروح شده بود و بزرگ شده بود و سپس به خس خس کردن ادامه داد "مرا بکش" نیز سرگرم کننده بود. . تکمیل گیج کننده و احمقانه است. آنها فقط به دلایلی نیاز داشتند که یک زنگ خطر جهشی به سمت انتها بزنند؟

من می‌توانم ادامه دهم، اما به طور قابل‌توجهی طولانی‌تر از آنچه در حال حاضر بوده است، خواهد بود.

به طور کلی، این فیلمی است که باید به عنوان یک طنز در نظر گرفته شود، در مقابل یک سواری هیجان انگیز یا تلنگر خون و غرور. هیچ چیز برجسته ای وجود ندارد به محض اینکه فیلم های عالی را دوست دارید، آن را تماشا نکنید.

باید بگویم، من انتظار دیدن دوزخ سبز را داشتم که در یک گردهمایی وحشتناک به آن اشاره کرد و گفت که دوزخ سبز چقدر واضح و خیره کننده است. همه چیز را در نظر گرفت، ناامید شدم. با داشتن پتانسیل، من فکر کردم که این یک جشن گور در مقیاس کامل است... منظورم این است که این یک قبیله بربر برای اهداف مسیح است! در هر صورت، صریح بودن، قصابی درجه اول نبود. علیرغم این واقعیت که مرگ اصلی باعث شد من احساس ناراحتی کنم (حتی به اندازه فیلم "هولوکاست آدم خواری" ناراحت کننده نبود) زیرا بسیار خشن و "نوعی" در اطراف خوب بود، بقیه فقط باعث شد احساس کنم. بی حوصله... نه فقط این، بلکه به نظر می رسید که قصابی بسیار احمقانه بود و بیشتر طنز در قسمت های خاصی قرار داشت. می‌دانم که فیلم چند مولفه‌ی تقلید آمیز داشت و من هیچ چیزی در برابر آن با ترس بیمار ندارم، به جز اینکه برخی از آن‌ها به سادگی غیرعادی بودند. من در حال بحث در مورد صحنه بیهوده لعنتی NOT Required توسط شخص تحریک کننده هستم که به نظرم پوچ بود. در شرایطی که همه آنها درگیر بودند چگونه می توانست این کار را شروع کند؟ مگر اینکه همه چیز او را تحریک کرده باشد یا یک روان پریش کاملاً... چه کسی می داند؟ علاوه بر این، از مشخص کردن صحنه شل شدن روده که یکی از خانم های جوان به دلیل احساس ناخوشی خودسرانه انجام داد، غافل نشد. علیرغم اینکه در جمع اخیراً یکی از همراهانشان در حال بیرون آمدن دیده شده بود، اما ظاهراً همسفرانشان که روده هایشان شل شده بود، آنها را بیشتر مریض می کرد؟ به نظر می‌رسید که برای این کار مزاحمت بیشتری نشان می‌دهند و فرد بیش از هر چیزی که در فیلم The Green Inferno رخ داده است بیهوش می‌شود؟ چگونه به نظر می رسد که با هر وسعتی از تخیل، این امر مشروع است؟! علیرغم این واقعیت که آنها دیده بودند که همراهانشان یکی یکی گرد و غبار را گاز می گیرند... باشه.

در کل، بازی وحشتناکی بود. من گاهی اوقات به این فکر می‌کردم که آنها باید از بین بروند، اما فقط یک فقدان شخصیت در هر یک از آنها وجود داشت که شما را واقعاً بی‌خبر کرد. به همین ترتیب وقتی شخصیت اصلی (توجه کنید که نام هیچ یک از شخصیت‌ها را به خاطر نمی‌آورم؟ این‌طور بی‌نقص هستند) به خانه آمد و درباره تجربه‌اش صحبت می‌کرد و بعد از آن اساساً از قبیله وحشی دفاع می‌کرد، ناامید شدم. این کار را انجام داده بود، با کشتن تمام جمع/همراهانش به شکل افتضاحی و خوردن آنها قبل از خود، به نظر می رسید که به طور قابل توجهی روش فکری او را نسبت به آنها تحت تأثیر قرار داده است. با فرض اینکه شما در آن موقعیت بوده اید، آیا می توانید از این قبیله دفاع کنید؟ اصلا شانسی نیست فقط یک جوان از قبیله بود که او را به جایی امن و مطمئن هدایت کرد، به سختی انگیزه ای برای تغییر ملاحظات شما بعد از تمام آنچه که تجربه کرده بود. فرد.

نمی خواهم از اشاره به هشدار وحشتناک و فقط جهشی به سوی پایان غافل شوم که آشکارا افتضاح و با طعم ناگوار بود. من فکر می کنم امتیاز دادن به این 3 از 10 بعد از اینکه فیلم را دوباره تکرار کردم، امتیاز فوق العاده ای برای آن بود. من لیبرال هستم، با دیدن آن مشکلی نداشته باشید، مگر اینکه شما فیلمی بودید که به نوعی از خون و خراشیدگی حساسیت زدایی می کردید تا با همراهان آن را تماشا کنید و شاید آن را محکوم کنید.

دوزخ سبز یک تریلر سبک قدیمی "قبیله آدمخوار" است. این بهترین نوع خود نیست اما می تواند استقامت کند. بصری عالی بود. تمایز بین رنگ بدنه قرمز و پوشش گیاهی سبز برای چشم خوب بود. نمایشگاه های بازیگری متناقض بودند، اما هیچ چیزی که بیانگر لحظه حقیقت یک فیلم باشد.

قانع کننده ترین چیزی که در مورد فیلم ترجیح دادم، صحنه بود. خیلی قابل باور بود به خصوص قبل از هر چیز دیگری. امروزه در اکثر دانشگاه‌ها، فعالیت‌های زیرمجموعه به شدت انرژی گرفته است. به‌علاوه به‌عنوان دنباله‌ای مناسب برای بخش اصلی داستان پر شد.

داستان سرایی- زیرکانه چند چیز بود که من دوست نداشتم. یکی از آنها سرریز «شخصیت های عام» بود. در نقطه ای که دانش آموختگان به سفر خود رفتند، اولین چیزی که من معتقد بودم این بود که "خب، این یک گروه نسبتاً عظیم است". این که بخش بزرگی از آنها به سبک ایده آل "کشته شدند" غیرمنتظره نیست. یکی دیگر از عوامل روایی سرریز ضرب المثل ها بود. مثل صحنه ای که یکی از قهرمانان در جریان می افتد. من تقریباً مطمئن هستم که می توانید بلافاصله به اتفاقی که افتاد فکر کنید ... این یکی از پرمخاطب ترین واژه های فیلم در تمام دوران است. به هر حال واضح‌ترین شکل گفتار در فیلم The Green Inferno، چیزی است که من در اینجا مشخص نمی‌کنم زیرا این یک "اسپویل سنگین" خواهد بود (اگر برای شما مفید باشد در آخرین قسمت به آن خواهم پرداخت).

به طور کلی، به نظر من فیلم بسیار خوبی بود. بزرگترین مطالعه ای که من انجام دادم نبود صحنه های واقعا حیاتی بود. اکثر فیلم‌های هیجان‌انگیز اغلب صحنه‌های گذرا خاص خود را دارند. در دوزخ سبز به هر حال اکثر گذرها در خارج از صفحه نمایش اتفاق می‌افتد که تا حدودی ترسناک است (برای یک فیلم هیجان‌انگیز). در صورتی که فیلم را دیده اید، به سادگی از خود بپرسید؛ "به یاد ماندنی ترین صحنه کدام بود؟" و سپس آن را با یک _"چقدر خارق العاده بود؟" دنبال کنید. شما فوراً صحت ادعاهای من را درک خواهید کرد.

یک نکته جالب توجه: صحنه با حشرات زیرزمینی، اگرچه به طرز حیله‌ای به صحبت در ابتدای کار پیوسته بود، یک متن فرعی احمقانه داشت زیرا نزدیکی آن با صحنه بدنام "شکنجه/زنبور" از "مرد حصیری". بنابراین در واقع، من دیدم که آنها در آنجا چه کردند، من فقط اعدام را زیر سوال می‌برم.

(سلب مسئولیت: اسپویلر سنگین در پیش است)

نگران‌کننده‌ترین موضوع این فیلم، ادعا شده است برگزیده"- شکل گفتار. دقیقاً در ابتدای فیلم کاملاً واضح است که یک قهرمان "خاص" است. همانطور که در او خواهد بود یکی از اصلی برای زنده ماندن از فیلم. این خیلی بدیهی است، فیلم حتی سعی نمی کند آن را پنهان کند. بسیار خلاف هنجار. همه چیز با سفارش باکرگی و رنگ بدنه منحصر به فرد به سادگی این شک را بیشتر تأیید می کند.

تصمیم نهایی: قابل تماشا است اما مقداری پیتزا از دست داده است

از آنجایی که الی راث، نویسنده/رئیس/سازنده/سرگرم کننده، جمعیت را وادار کرد تا با ادامه فیلم وحشیانه غیرقابل توجه و در عین حال معروف خود به هم بپیچند. در سال 2007، شگفتی که زمانی ترسناک بود، مورد توجه قرار نگرفت. برای بازگشت بزرگ خود، او برای انگیزه به سراغ یک زیرمجموعه مرده رفت - تلنگر مرد خوار. این تصاویر متحرک خون پراکنده و آزاردهنده موجود در ایتالیا که در طول دهه 1970 و اواسط دهه 80 در ایتالیا تولید شد، آشکارا فیلم هایی هستند که راث صادقانه نگه می دارد، به ویژه هولوکاست وحشی (1980). در هر صورت، نگرانی اصلی در مورد گرفتن انگیزه های سنگین بر اساس آن چیزها، در کل فیلم های تکان دهنده هستند - کار بزرگ روگرو دئوداتو در کنار آن - این است که شما با یک فیلم هولناک دیگر روبه رو خواهید شد.

br/> جاستین (لورنزا ایزو)، یک تازه کار در کالج کلمبیا، پس از جلب توجه آلخاندرو (آریل دیوتی)، پیشگام گروه، شروع به مشارکت در فعالیت‌های دوستانه نزدیک می‌کند. خیلی زود، جاستین، آلخاندرو و بقیه افراد نتراشیده و کروی با تیپ‌های شیک پوش که این گردهمایی را تشکیل می‌دهند، به جنگل‌های آمازون می‌روند تا شرکت منفور را که در حال نابود کردن بخش‌هایی از منطقه حفاظت شده کشورهای متحد و سلاخی است، به نمایش بگذارند و در حالت ایده‌آل متوقف کنند. قبایل محلی به طور همزمان هنگامی که هواپیمای آنها سقوط می کند و دارت های آسیب دیده شروع به پرواز در گردن آنها می کند، جمع متوجه می شود که قبیله محله ترجیح می دهند بافت آنها را ببلعد یا اندام تناسلی آنها را ویران کنند.

از نظر بصری، آتش جهنم سبز تا حدودی به نظر می رسد. نفس گیر با فیلمبردار آنتونیو کوئرسیا که به طرز دلپذیری غنا و بی رحمی منظم آمازون را به تصویر می کشد. علاوه بر این، چندین اثر بسیار متقاعد کننده در طول مکان‌های برچیده‌کردن و چشم‌اندازی انجام می‌شود، که کارهای زیادی برای برآورده کردن سگ‌ها وجود دارد. با این حال، در کنار زوایای تخصصی، چیز مثبت دیگری برای گفتن در مورد فیلم وجود ندارد. ایزو به ویژه کسی بود که مرا متقاعد کرد که او یک سرگرم کننده خبره است، با بقیه گوسفندان بسیار آزاردهنده برای قصاب، که با فیلمنامه ای غیرمعمول مبارزه می کنند. در حالی که من واقعاً از فیلم‌های بی‌قراری (2002) یا فیلم مسافرخانه‌ها خوشم نمی‌آمد، به اندازه‌ای بود که راث را به عنوان یک تهیه‌کننده تعهد معرفی کنم. در اینجا، به نظر می رسد که او خودش را گم کرده است، با یک صحنه خون شروع می شود و سپس به صحنه بعدی می پردازد و در می یابد که چگونه می تواند همزمان با همه احساس منطقی مخالفت کند. جایی که هولوکاست بربر زیر پوست شما قرار گرفت، آتش جهنم سبز به سادگی شما را دیوانه می کند.

گردهمایی از فعالان مدعی آزاردهنده دوره لیسانس به ماجراجویی در بیابان های پرو می پردازند تا از جنگل زدایی جلوگیری کنند و با بستن خود به تراکتورها و پخش آن در وب از افراد ظریف محلی محافظت کنند. این استانداردهای معادل دانش‌آموزان وگان مدارس زمانی که تصادفات هواپیما و جمعی از وحشی‌ها گرفتارشان می‌شود، امتحان می‌شوند و هدفشان خوردن روح حساس لیبرال آنهاست. راث با «تب کابین» به شهرت رسید، فیلمی اسلشری که به جای اسلشیر، عفونت داشت. او همه چیز را با «هاستل» که به طور غیرقابل توجیهی به عنوان پورنوگرافی عذاب آور غیرضروری توجیه می شد، به هم زد، اما واقعاً تفسیر زیرکانه ای از فیلم وحشتناک ظالمانه جهانی است و تصاویری از فیلم آمریکایی را که در آن زمان از آن استفاده می کرد، به آن اضافه کرد. در مقابل فرضیات جمعیت بازی کنید (اگر فیلم را دیده باشید، می‌دانید که در مورد چه چیزی صحبت می‌کنم، هنوز چیزی را نادیده نمی‌گیرید). راث تقریباً همه چیزهایی را که درباره فیلم نفرت‌انگیز باید بدانیم می‌داند، بنابراین مشتاق بودم تفسیر او را از نوع بدنام وحشیانه فرعی دهه‌های 70 و 80 ببینم (مثلاً «هولوکاست آدم‌خوار»، «Cannibal Ferox»، «The Heap» از خدای انسان خوار» و غیره.). متأسفانه، با «جهنم سبز» او نامه محبت آمیزی ساخته که به منبع آن اختصاص دارد، اما از اینکه یک خیره کننده بسیار قابل توجه باشد، غفلت می کند و به طور شگفت انگیزی، ناامید کننده تر از بازی در برابر تاپ های مهربان و فرضیات جمعیت غفلت می کند، این همان کاری است که او انجام داده است. خوب در فیلم The Green Inferno های گذشته اش فیلم شوک های زیادی ایجاد نمی کند، که مایوس کننده قابل توجهی بود. فیلم قبلی او احساس می کرد که هر چیزی ممکن است رخ دهد و اصول منظم فیلم استاندارد تفاوتی ایجاد نکرد. من حدس می‌زنم فیلم‌های آدم‌خوار به طور کلی از مفروضات استاندارد فیلم پیروی نمی‌کنند، اما برای هر کسی که چند فیلم وحشی را دیده است، دوزخ سبز هیچ شوکی ایجاد نمی‌کند. خون واقعاً وحشتناک است (با تکیه بر سلیقه شما خوش شانس یا تاسف است) و فیلم به استفاده افراد معتبر محلی می بالد که به خودی خود نسبتاً بحث برانگیز است (ظاهراً راث "هولوکاست آدم خواری" روگرو دئوداتو را به آنها نشان داد تا بفهمد که چه چیزی می سازد. با این حال، علیرغم این واقعیت که «دوزخ سبز» در واقع یک فیلم هیجان انگیز خلق شده است، هیچ مکانی به اندازه فیلم های قبلی راث منحصر به فرد نیست (که به همین ترتیب من به فیلم بعدی او، یعنی تغییر قابل کنترل او نگاه کردم. "آرزوی مرگ").

دوزخ سبز به وضوح بر پایه هولوکاست وحشی و فروکس انسان خوار، دو فیلم بربری ایتالیایی بنا شده است. در هر صورت، هر دو هولوکاست انسان خوار و فروکس، همان طور که من می خواهم فکر کنم، فیلم های قصابی و داستانی بسیار بهتری بودند. دوزخ سبز خوب بود با این وجود، در زمان‌های خاصی یک قطعه تکراری می‌شود.

تفکر دوزخ سبز این است که به شما نشان دهد که در بدی بزرگ است و در بزرگی شر است. بولدوگرها برای رفتن به دنبال وحشی ها نفرت دارند، با این حال آنها زندگی آن زن را نجات می دهند. در مورد بربرها نیز به نظر می رسد "صلح آمیز" هستند، تا زمانی که تبدیل به وحشی می شوند، زمانی که مرد آمریکایی از خط آنها عبور می کند.

هولوکاست بربری این مرجع فیلم، با صحنه ای که افراد در یک صحنه قرار می گیرند. چوب بلند، بسیار شبیه صحنه رسوای هولوکاست، خانم‌های مردخواری که چوب بلندی را روی آن گذاشته بودند، فکر می‌کردند لب به دهانش می‌رسد.

در مورد ساویج فروکس، شخصی که رئیس مخالفان است نیز همین‌طور است. ، به وضوح بر اساس مایک لوگان و آلن یتس از هولوکاست بربر است، زیرا او هیچ آتشگاهی برای هیچ چیز ندارد. به همین ترتیب، صحنه ای وجود دارد که فرد اصلی فلوت او را می گیرد و آن را برای یک بچه وحشی می نوازد، که علاوه بر این توسط صحنه Savage Ferox، که در آن دو خانم برای انسان خواران آواز می خوانند تا تخته سنگ بین آنها را پاک کنند، پیش رفت.

همچنین، پایان یافتن شعله آتشین سبز، وابسته به باربری فروکس است، اساساً در این دو فیلم، زنی که بازمانده اصلی آن است، در مورد موقعیت هایی که در جنگل رخ داده است، مورد ارزیابی قرار می گیرد.

با این حال، فکر می‌کنم تأثیرات Carnage دقیقاً غافلگیرکننده نبود، این به احتمال زیاد وجود دارد، زیرا من از این که یک دوست فیلم‌های دوگانه و موندو باشم حساسیت‌زدایی شده‌ام، که منطقی است. به احتمال زیاد شما فردی مثل من هستید که تعداد زیادی فیلم ظالمانه را تماشا کرده اید، از ساختگی مانند دوزخ سبز گرفته تا فیلم های واقعی مانند Countenances of Death، در آن زمان، کاملاً چالش برانگیز است که یک تماشاگر "معمول" شوک ظالمانه را مبهوت کنید. سینما.

من عاشق Savage Holocaust و Barbarian Ferox هستم، و دوزخ سبز می‌توانست قطعه بهتری باشد، با فرض اینکه تا حدودی ریتم سریع‌تری داشته باشد، تا حدودی احساس کردم که دوزخ سبز تا حدودی به تأخیر افتاده است. به مناسبت، و تا حدودی احساس می کنید که شخصیت های ما باید عمق کمی به آنها اضافه می کردند.

دوزخ سبز را تماشا کنید، اما ابتدا هولوکاست انسان خوار را تماشا کنید تا این دو را با هم مقایسه کنید، و مرجع منصوب شده باشید. کدام یک را بیشتر قدر می دانید

شعله آتش سبز سبز به دنبال تجمع فعالان جوانی است که توسط یک قبیله "وحشی" از انسان خواران در بیابان های عمیق پرو به گروگان گرفته شده اند. همانطور که ما عموماً از یک فیلم الی راث انتظار داریم، تعداد زیادی قصابی وجود دارد و تعداد زیادی رفتار دوگانه وجود دارد. در واقع، فیلم گاهی اوقات خود را با پورنوگرافی عذاب آور سرگرم می کند. در واقع، دوزخ سبز - علیرغم ارزش‌های خلقت نسبتاً بالایی که دارد - برای برخی از شخصیت‌های بسیار ارزان قیمت و چند شخصیت کلیشه‌ای، حال و هوای آشفته‌ای دارد. به طور همزمان، دوزخ سبز من را در تمام مدت درگیر کرد. چند فکر زیرکانه و چند چرخش به سمت پایان داشت که واقعاً پیش‌بینی نمی‌کردم. همچنین، تنش هرگز ناپدید نشد، که اغلب در فیلم The Green Inferno‌های گور رخ می‌دهد.

شاید به طرز تکان‌دهنده‌ای، آتش جهنم سبز چند موضوع سیاسی و اجتماعی جذاب را بررسی می‌کند. علی‌رغم داشتن حسی از فیلم B، آخرین عکس‌های فوری فیلم واقعاً چند پرسش عمیق را ایجاد می‌کنند: پیشرفت اجتماعی چیست؟ کجا و چگونه می‌توانیم در زمینه‌های بشردوستانه با چیزی که از منظر اجتماعی ما شبیه رفتار بد است، شفاعت کنیم؟

من را اشتباه نفهمید: دوزخ سبز نیز مانند جد ماورایی‌اش Savage HOLOCAUST کاملاً خصمانه است و مطمئناً خیر. در اکثر جبهه‌ها کاملاً حساس است، برای مثال در عجیب‌سازی جوامع ظاهراً «ابتدایی». اگر شما یک انسان شناس یا اساساً هر کسی باشید که حساسیت اجتماعی دارد، از نحوه به تصویر کشیدن «بومی ها» مضطرب خواهید شد. همچنین، دیدگاه منفی در مورد کنشگری دوستانه قطعاً فراتر از مضحک است. علیرغم اینکه مطرح کردن این موضوع که آیا کنشگری اجتماعی فریبکارانه است یا نه، بسیار خوب است، من تاکید می کنم که افرادی که در حال حاضر کنشگری را به سخره می گیرند با توجیه افکار خود دوزخ سبز را ترک می کنند. با این حال، تعداد زیادی از این مسائل اجتماعی به روشی ساده مدیریت می شوند، بنابراین شما آزاد هستید که چگونه آنها را رمزگشایی کنید! علاوه بر این، وقتی با شوک و درگیری به ولخرجی The GREEN FERNO نگاه می کنید، فیلمی هیجان انگیز با منحنی داستانی جذاب و چند شخصیت جذاب و جذاب خواهید دید. با فرض اینکه قتل عام و فیلم های B را دوست دارید، همه چیز را در خط مقدم قرار دهید.