🎥 دانلود فیلم Cool World 1992 (دنیای باحال) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

یکی از شخصیتهای کمیک تلاش می کنند سازنده خود را گمراه کرده تا بتواند از این طریق وارد دنیای واقعی شود...
وقتی جک دیبز در زندان است با خلق دنیایی خیالی راه فراری برای خود پیدا میکند به دنیای یک ابرشرور بنام" هالی وولد "

جهت دانلود فیلم Cool World 1992 (دنیای باحال) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

در اواسط دهه 1990، رالف باکشی، تهیه کننده باورنکردنی، ایده ای را در مورد تصویرگری آشفته به Foremost ارائه داد که یک نژاد نیمه انسان نیمه انسان تولید می کند که به دنبال مجازات برای پدرش است. چیزی که عموم مردم به آن دست یافتند، کاملاً چیز دیگری بود به نام «دنیای خنک»، که در آن تصویرگر در دنیای پرانرژی که تصور می‌کرد خلق کرده است گرفتار می‌شود و توسط یک جنین زن که باید انسان شود وسوسه می‌شود. دنیای باحال در ارائه منحصربه‌فردش چه از نظر اساسی و چه از نظر صنعتی، چنان بی‌اثر شد که حتی خود باکشی هم آن را تحقیر کرد. فکر کردن به آن تقریباً 30 سال پس از این واقعیت، بسیار منطقی به نظر می رسد.

اکنون برخلاف اولین رویکرد دافعه ذهنی که باکشی در نظر گرفت، آخرین فیلم حول محور یک کهنه سرباز جنگ جهانی دوم، پلین هریس است که در انیمیشنی مانند جهان به نام Cool World، به این ترتیب زندگی او به عنوان یک محقق را از سر می گیرد. هدف اصلی او جلوگیری از رسوایی هالی وولد از فریب دادن جک دیبز سازنده مطرح جهان و وارد کردن آنها به "دنیای واقعی" است. با ایده ای به این وحشی و بیرونی، می توان یک داستان تحقیقاتی دیوانه و در عین حال کاملاً فریبنده را تصور کرد، با این حال نگران کننده ترین موضوع فیلم بیش از هر چیز در زمان اجرا به پایان می رسد. به‌عنوان یک قاعده کلی، فیلم از یک فرد جدی درگیر می‌شود تا یک فیلم عجیب و غریب که در «دنیای خنک» اتفاق می‌افتد، به‌طوری‌که نمی‌تواند انتخاب کند که آیا باید یک تلاش مضحک باشد یا یک تلنگر درشت نئونوآر. همچنین، در رابطه با نحوه اتصال Cool World و این واقعیت کنونی به قدری توضیح کمی وجود دارد که هر نتیجه ای از آنچه برای مردم و doodles می افتد کاملا ساخته شده است. واقعاً عجیب است که چگونه فیلمی در مورد یک زن جنین انیمیشنی که نیاز به انسان بودن دارد می‌تواند تا این حد پیچیده باشد.

خود شخصیت‌ها نیز نزاکت‌های متعددی را به فیلم ارائه نمی‌کنند، زیرا از یک نت تا کاملاً نامناسب متغیر هستند. . علی‌رغم این واقعیت که کیم باسینجر همه چیز را به عنوان هالی وولد با ذات جنسی به او می‌دهد، خود شخص آنقدر پیچیده است که نمی‌تواند به هیچ‌وجه متفکر باشد و بیش از آن کج خلق است که نمی‌توان با او به شکلی جدی رفتار کرد. گابریل برن در نقش Raise Deebs نیمه دیوانه به نظر می رسد، اما به عنوان یک ابزار داستانی به پایان می رسد و براد پیت به نظر می رسد ترجیحاً در جای دیگری باشد تا در نقش Plain Harris بازی کند. بهترین فرد در کل فیلم باید لونت ابله قدیمی فرانک باشد، زیرا رابطه او با یک فرد واقعی بیشترین احساس را دارد. یک نفر تقریباً آرزو می‌کند که فیلم زمان بیشتری را برای نمایش به او می‌بخشد، به‌ویژه اینکه باگ فرانک مانند همدست نیلز، که بیشتر به جای کمک کمدی، ناله‌کننده‌تر است. در یک یادداشت جانبی، حتی با وجود تلاش‌های VA کهنه‌کار مانند موریس لامارش، کندی میلو و چارلی آدلر، هدایای متفاوت آنها برای نجات فیلم از دست تعداد زیادی از شخصیت‌ها که عملاً هیچ اثری از جذابیت ندارند، کافی نیست. تقریباً می توان آرزو کرد که این بازیگران زودتر حذف شوند.

در مورد سرزنده بودن واقعی، آن را به عنوان یک توده عظیم الجثه تبدیل می کند، که در بیشتر موارد بستگی به نحوه استفاده از آن دارد. طرح خلق Cool World خود یک ویژگی بصری واقعی است، زیرا کار عالی بری جکسون ترکیب مناسبی از صحنه های ترسناک و شرایط زمخت را به تصویر می کشد که فقط یک آدم دیوانه می تواند در نظر بگیرد. همچنین، تماشای بسیاری از سرزندگی افراد به تنهایی بسیار لذت بخش است، علیرغم این واقعیت که گاهی اوقات آنها می توانند با سرعتی بسیار سریع برای پردازش حرکت کنند. با این وجود، معمولاً وقتی ابله‌ها با شخصیت‌های واقعی ارتباط برقرار می‌کنند، ترکیب بندی تا حدی قانع‌کننده به نظر نمی‌رسد که فریب ارتباط را از بین ببرد. این کمکی نمی کند که در بیشتر مواقع، تون ها به نظر می رسند که در حال حرکت به اطراف هستند، برخلاف احساس منطقه ای از سیاره. در خاتمه، آهنگ‌های سنگی واقعاً سرگرم‌کننده‌ای در فیلم Cool World وجود دارد که سرتاسر آن پخش شده‌اند و امتیاز انرژی الکتریکی Imprint Isham به اندازه کافی از تجارت آن مراقبت می‌کند و حس دنیایی پرفراز و نشیب را با جنون و وحشت ایجاد می‌کند. با این حال، حتی در آن زمان، واقعاً می توان گفت که این عنصر چقدر وحشتناک است وقتی که حتی نمادهایی مانند دیوید بووی و آتی سیناترا جونیور هم نمی توانند آن را نجات دهند.

این عنصر بیشتر ضعیف و آزاردهنده است تا تخیلی مسحورکننده. تعجب می کنم که چرا حتی خود رالف باکشی نمی تواند Cool World را تحمل کند. صرف‌نظر از چند ایده جذاب و چند کاردستی عالی در نمای ساده، فیلم به‌طور بی‌اثر، طرحی گیج‌کننده، شخصیت‌های سطحی، حرکت غم‌انگیز و درست به ترکیب زندگی و نمونه‌ای غیرقابل انکار از نفوذ در استودیو را تجربه می‌کند. به جز اگر شما از طرفداران سرسخت باکشی هستید، من حتی این را برای هر جمعیتی که به طور ضمنی به آن اشاره می شود تجویز نمی کنم. به سختی می توان گفت که آیا اندیشه منحصر به فرد باکشی استثنایی بوده است یا نه، با این حال اساساً موجزتر از آنچه روی پرده ظاهر می شود احساس می شود.

این نظرسنجی من از فیلم شگفت‌انگیز و واقعی رالف باکشی، «دنیای خنک» در سال 1992 است. برخلاف احساسات دیگران نسبت به این فیلم، باید به من بگویم که «دنیای باحال» یک فیلم نیمه آبرومند و نیمه وحشتناک است. اجزایی در آن وجود دارد که واقعاً تکان می‌خورند، اما اجزای مختلفی در آن وجود دارد که واقعاً مکنده هستند. یک بخش در مورد آن که شگفت انگیز است حرکت است. مطمئناً صد در صد قانع کننده به نظر نمی رسد که به سرگرم کننده های زنده ملحق شده است، مطمئناً تعداد زیادی DOODLE وجود دارد که به حرکت طرح ناکارآمد کمک نمی کند، با این حال من واقعاً احساس می کنم که شخصیت های پرانرژی همه ترسیم شده و سایه زده شده اند. همه جا خوب است، و اینکه چگونه به آنها سرزنده شده اند یکی از چیزهای مفیدی است که دیگران واقعاً دنیای باحال را به خاطر این که تصاویر دستی واقعاً عالی به نظر می رسند ستایش می کنند.

درباره اعدام کیم بسینجر در نقش هالی وولد ; او در صداپیشگی او کار بسیار خوبی انجام داد، باید بگویم که من (هنوز) از صدای عالی کیم خیره شدم. با این حال، هنگامی که او نوید هالی را بازی کرد، کیم واقعاً سست شد. فکر می‌کنم او تلاش می‌کرد تا به تصویر بکشد که چگونه یک شخصیت پرانرژی که تبدیل به جسم شده است، در تلاش برای تغییر مطابق با زندگی در واقعیت عمل می‌کند، اما وقتی فیلم را تماشا کردم، اعدام واقعی هالی از کیم به هیچ وجه متقاعدکننده نبود. شخصیت جک دیبز گابریل بایرن باید قهرمان اصلی فیلم باشد، با این حال او خلق نشده ترین فرد بنیادی در تمام وجود شخصیت های اصلی فیلم بود. برد پیت (در نقش صادق هریس) سرگرم کننده اصلی از کل بازیگران بود که واقعاً بازی کرد. او واقعاً کار بسیار خوبی در به تصویر کشیدن این مرد انجام داد که زندگی اش غم انگیز شد (شما باید شروع فیلم را ببینید تا منظورم را بفهمید) و اینکه چگونه این واقعیت کنونی دیگر برای او واقعی نیست، اما جالب است. دنیا انجام داد.

«دنیای باحال» دارای مولفه‌های داستانی/روایتی خارق‌العاده‌ای است که یا به سختی در هیچ نقطه‌ای از فیلم معنا پیدا می‌کنند یا به هیچ وجه معنا پیدا نمی‌کنند. یکی از این مولفه‌های پر از روزنه‌ها که به طور کامل توضیح داده نشده است، مکانیزم‌های مربوط به این است که چگونه رابطه جنسی بین یک نوید و یک ابله، بافت لایه‌ای بین دنیای خنک و این واقعیت کنونی را می‌شکند (و اینکه چگونه نویدها می‌توانند به سرعت به ابله تبدیل شوند. هنگامی که دو جهان تاثیر می گذارد). انتقال جادویی به این و آن طرف بین آنها را فعال می کند. یکی دیگر از اجزای اصلی گمشده: کل داستان جک دیبز. ما می دانیم که او به دلیل یک اشتباه انرژی روانه زندان شده است (یک بار دیگر، فیلم را ببینید تا بفهمید من در مورد چه چیزی بحث می کنم)، با این حال ممکن است این قسمت نه چندان دور بیشتر توضیح داده شود. به‌علاوه، او تا چه اندازه رویای «دنیای سرد» را برای ساخت مجموعه‌ای از کتاب‌های مصور در مورد آن در نظر گرفت؟ چگونه دقیقاً هولی بیش از یک بار جک را به آنجا برده و او را به این توهم می‌فرستد که او در حال رویاهای دیدنی/رویاهای دنیای جالب است؟ این چیزها واقعاً نیاز دارند که به طور کامل معنا شوند، نه تکه تکه.

در کل، من فکر نمی‌کنم «دنیای خنک» به هیچ وجه فیلم وحشتناکی باشد. این یک فیلم مناسب و جذاب است، هر چند که پر از افتتاحیه و تا حدی کامل است. از آنجایی که من چیزهایی را در دنیای باحال می بینم که باید در حد پیشرفت طرح و شخصیت ظاهر شوند. من واقعاً اعتماد دارم که در آینده ای نه چندان دور (در حالت ایده آل) در دنیای باحال تجدید نظری صورت خواهد گرفت. بازسازی یک فیلم "بد" مانند "دنیای خنک" (مهم نیست دقیقا چه زمانی باشد) واقعاً می تواند فیلم را "نجات دهد" تا بتوان با بهتر کردن داستان و شخصیت های فیلم اول کاملاً صحبت کرد. به عنوان مثال، فیلم رؤیایی «ترول» در سال 1986 که توسط جان کارل بوچلر هماهنگ شده بود، زمانی که قبلاً ظاهر شد تا حد زیادی با واکنش های اساسی تاسف بار روبرو شد، با این حال، آقای Buechler آن را برای یک نمایش دراماتیک در اواخر سال 2012 تغییر داد. مدل دیگر «گربه در کلاه» که به طرز شگفت‌انگیزی واقع‌گرایانه در سال 2003 به نمایش درآمد، واکنش‌های منفی غول‌پیکری را هنگام نمایش دریافت کرد. در حال حاضر، استودیو سازنده "The Lorax" در حال پیش بینی بازسازی CGI "The Feline in the Hat" است. و اغلب، تغییر یک فیلم "بد" بسیار بهتر از فیلم اول (از لحاظ پولی و اساسی) است. برای این منظور، «دنیای خنک» یک امکان باشکوه برای بازسازی است، با توجه به این واقعیت که تعداد زیادی بخش کم در آن وجود دارد که می‌توان آن‌ها را پر کرد، معنا پیدا کرد، شخصیت‌ها در هر صورت می‌توانند در آن خلق شوند. کامل، و این داستان را مشخص خواهد کرد.

من برای همیشه عاشق حضور افراد واقعی در مقابل دوربین با شخصیت های انیمیشن بودم. این ایده چه در چیزی مشابه یا در جهان های مختلف زندگی کنید، فکر کردن و تجسم درباره آن لذت بخش است. بدیهی است که باید کار ماهرانه ای در آن گنجانده شود. علاوه بر این، مشکل Cool World این است که مقدار زیادی از آن بدون پرداخت به نظر می رسد. مدل‌های مختلفی وجود دارد که این مدلی که سرزندگی را نشان می‌دهد می‌تواند واقعاً صاف به نظر برسد. بهترین مثال خوب، Who Outlined Roger Bunny (1988) است، سپس موارد دیگری مانند Space Jam (1996) و Looney Tunes: Back In real Life (2003) می آیند. هیچ جنبه ای بین آنچه واقعی است و نمایش های کودکانه وجود ندارد. همه چیز دوبعدی است.

حتی شگفت‌انگیزتر این است که چگونه شخصیت‌های انیمیشن خسته کننده به نظر می‌رسند. دو شخصیت اصلی که خود را مورد توجه قرار می دهند عبارتند از هالی وولد با تناسب مناسب توسط کیم بسینجر و لونت با صداپیشگی Candi Milo. شخصیت های دیگر چشم برمی دارند. با توجه به این واقعیت که Holli Would و Lonette شخصیت‌های اصلی بیش از حد انسان مانندی هستند که در جهان Cool World هستند، غیرمعمول است. همه چیزهای دیگر موجوداتی مانند حیوانات هستند که شخصیت های تحریف شده دارند. علاوه بر این، این آنها را خیلی خنده دار نمی کند.

طرح اصلی این است که سازنده Cool World، جک دیبز، با بازی گابریل برن، به دنیایی که او ساخته است کشیده می شود. توجیه مانور دادن به دنیای خنک این است که خلقت شماره یک او، هالی وولد، باید انسان شود. با این حال، اصلی‌ترین راهی که او می‌تواند انسان شود، برقراری روابط جنسی با انسان دیگری است، یا به قول آن‌ها در Cool World، "Noid". همچنین فردی که این تخلف را کنترل می‌کند، تحلیلگر پیشرو هریس با بازی برد پیت است. این تعداد زیادی از سرگرمی‌کنندگان مسئولیت‌های خود را بر عهده می‌گیرند، اما هیچ چیز تمام نشده است تا آنها را از فیلم‌های دیگر متمایز کند.

چند چیز بود که از آنها لذت بردم، اما از آنها سیر نشدم. من در قطعه ملودیک ارائه شده Imprint Isham شرکت کردم. بخش زیادی از آن با طنین مداوم ساکسیفون در پشت صحنه پرانرژی است. علاوه بر این، من نسبت به تعامل ویژه بین هریس و لونت، جذابیت بیشتری احساس کردم. در زمانی که آنها با هم روی پرده بودند، من نیاز داشتم که بین آنها چیزی بیشتر از مشاجره در مورد اینکه چگونه هریس در شغل خاص خود بی فکر است، ببینم. این دو شخصیت پتانسیل بالایی داشتند و رالف باکشی، رئیس رالف باشی، برای آن‌ها به پایان رسیده بود. بسیار ناامیدکننده است.

در نهایت، تشخیص اینکه چه کسی قهرمان و مرد بد در این داستان است، بسیار چالش برانگیز است. از همان ابتدا، به نظر می رسد که هالی وولد بی گناه است و هریس او را نگه می دارد. و بعد از اتمام فیلم، کارها عوض می شود. علاوه بر این، در پایان فیلم نیز اشاره شده است که هریس یک افسانه است، اما شخصیت برن افسانه بود و به ندرت به لطف او گفته می شد. برای نویسندگان مایکل گرایس و ایمپرنت ویکتور، نمی‌دانم که چگونه هر یک از اینها مشروع به نظر می‌رسد. انتظار داشتم یک برخورد جایگزین داشته باشم، اما تنها چیزی که به دست آوردم ناخوشایند بود.

تصویرها گیج کننده هستند و حرکت به هم ریخته است. بخش های اصلی که از هم جدا می شوند موسیقی ایشم و ارتباط بین هریس و لونت است.

Cool World را آن دسته از افراد کمیاب که ممکن است در مورد حضور آن بدانند، به عنوان فیلم «دیگری» می‌شناسند که در آن شخصیت‌های به‌طور شگفت‌انگیز واقع‌گرای حوزه‌ای مشابه نمایش‌های کودکانه را اشغال می‌کنند. واضح است که مشهورتر، Who Outlined Roger Bunny است، الماس فوق‌العاده‌ای از فیلمی که همانطور که باید مورد توجه، شهرت و توجه ماندگار قرار می‌گیرد. (ما در مورد سومین مورد بحث نخواهیم کرد که شامل یک گوزن و سنجاب خاص است که واقعاً انتقاد نامطلوب آن است). Cool World به‌عنوان گوسفند سیاه این دو بدنام می‌شود، و از نظر برخی افراد (ایبرت به شدت به آن ضربه زد) به شدت از آن متنفر بود. اصلاً تفاوتی با راجر بانی نیست، که در واقع فیلم بهتر و ساده‌تر برای دوست داشتن و ارتباط با آن است. با این حال، این یکی با انجام خودش، اساساً برای من، عالی است. من عاشق روشی هستم که در آن از یک لحن موقر با مظاهر انسانی خود برای روشن کردن آنها هنگام ظهور تون ها استفاده می کند. کنجکاو و فوق‌العاده دور است، زیرا صحنه‌های خاصی صرفاً به دلیل نیاز به نمایش سبکی از نوع جریان پیوسته وجود دارد که چندان جلوی رویه‌ها را نمی‌گیرد و طعم رویایی خود را به آنها می‌دهد. برد پیت هریس سرراست است، بازمانده از یک بدبختی تکان دهنده پس از جنگ و با سر به دنیای انیمیشن پرتاب شد و در نهایت خود را به یک تحلیلگر در حوزه آنها تبدیل کرد. در خارج از واقعیت ما، جک دیبز، تصویرگر متروک (گابریل برن تصمیم زیرکانه ای برای این کار است) برای یکی از جلوه های خود، یک حس بلوند به نام هالی وولد (با صداپیشگی و بعدها در بافت توسط کیم بسینجر بازی کرد) می رود. هالی هر چند که ممکن است نفیس باشد، شیطون است، و تلاش می کند تا شیفتگی جک را به عنوان رهبر ارکستر درگیر کند تا به واقعیت ما فرار کند. خیلی زود مجموعه ای خیره کننده از حیوانات متحرک در اشکال، اندازه ها و انواع مختلف از جنبه های خود خارج می شود و به سمت ما سرازیر می شود و خرابی عظیمی را برای پیت ایجاد می کند تا آن را مرتب کند. بدون دیوانه بودن بسیار سرگرم کننده است، نزاع اغراق آمیز تون ها که توسط دنیای غمگین انسانی متمایز شده است، مبهوت کننده از درگیری و غیرمنتظره بودن چنین موقعیتی است. در واقع، شبکه این دو جنبه به نمایش دقیق، برنامه هزینه‌های عظیم و تکنیک‌های جدید راجر بانی داده نمی‌شود، با این حال ساختار جهانی و تزیینات اینجا هنوز جذابیتی دست‌نخورده دارد و درجه انحراف خیره‌کننده‌ای را ارائه می‌کند. پیت با شعله های سخت و جذاب بی گناه بی تفاوت است، بیرن به طور انحرافی آن را مستقیماً مرده بازی می کند، و بسینجر مادر مرده و جذابی است. او توجه همه را به خود جلب می کند، به خصوص به عنوان هالی در ساختار انسانی، و با گذراندن زمان شگفت انگیزی با سر هوای جوشان تلاش می کند تا یک بیان بی احساس را در واقعیت حفظ کند. Toons به طور کلی واقعاً یک بسته متفاوت هستند، از موجودات به چیزهای بی جان تا توده های ناز و ناز کوچک و در میانه، بدنه خود را با یک میاسم پر فراز و نشیب و جزئی پر می کنند که شایسته استودیو گیبلی است. بسته تحقیر در اطراف برای این یکی. از من چیزی پیدا نخواهید کرد، من فیلم را دوست دارم و آن را به خاطر ویژگی قابل قبول و آزمایشی آن بزرگ‌سالان می‌پذیرم. چیزهای خارق العاده

اگر آشنایی قابل توجهی با این موضوع ندارید، رالف باکشی محتوایی ساخته است که باید یک فیلم هیجان انگیز مخصوص بزرگسالان باشد که حرکتی ترکیبی و به طرز شگفت انگیزی واقع گرایانه درباره یک هیولای نیم تن/نیمه انسان است که در جنون خطرناکی پیش می رود. با این وجود، هنگامی که او به اولین روز فیلمبرداری آمد، متوجه شد که سازنده بلانت مانکوزو جونیور، علیرغم حسن نیتش، محتویات را به طور پنهانی اصلاح کرده است و تبدیل به یک ماهی «ماهی خارج از آب» شده است که به PG تبدیل شده است. -13 و او را مجبور به استفاده از این محتوا کرد. محتوا چیزی ندارد که مرتبط باشد، چیزی پیش نمی‌رود. همه چیز به سادگی خودسرانه اتفاق می افتد. اغلب به طور غیرمنتظره شخصیت‌های انیمیشن جدیدی را دنبال می‌کنیم که قبلاً یا از آن زمان ندیده‌ایم، در حالی که باکشی هر کار نامنظمی انجام می‌دهند که سازنده به او اجازه انجام آن را می‌دهد. ساختار جهان نه قافیه دارد و نه دلیل. برد پیت که نقش یک کهنه سرباز جنگ جهانی دوم را بازی می‌کند، ناخواسته مادرش را در یک تصادف دوچرخه‌سواری می‌کشد و به طور غیرمنتظره‌ای به دنیای انیمیشن آورده می‌شود، بدون هیچ توضیحی. سپس، در آن نقطه، ما با شخص اصلی در زندان 50 سال پس از ترسیم واقعیت آن جهان ملاقات می کنیم. به هر حال، جهان چگونه باید وجود داشته باشد اگر او هنوز آن را نساخته است؟ نه فقط این، در یک نقطه خاص، آنها متوجه می شوند که شخصیت اصلی کسی را کشته است، و هیچ کس در هیچ نقطه ای یک بار دیگر به آن اشاره نمی کند. در پایان، او به طور غیرمنتظره ای تبدیل به یک انیمیشن فوق بشری می شود. پیت گرد و غبار را گاز می گیرد، اما به طور غیرمنتظره ای به این معنی است که او نیز به یک انیمیشن تبدیل می شود. حتی انیمیشن عالی نیست. اکثریت قریب به اتفاق نمایش‌های کودکانه نیاز به پنهان‌سازی دارند، بنابراین هرگز با هم ترکیب نمی‌شوند و با هیچ یک از مواد یا نورپردازی به‌طور شگفت‌انگیز واقعی مطابقت ندارند. اغلب، حرکت بد به طور غیرمنتظره ای در مرکز صحنه ظاهر می شود و سعی می کند موقعیت های طولانی را ایجاد کند که انگار چیزی در حال رخ دادن است. بدیهی است که باکشی به مشت زدن به صورت مانکوسو جونیور ادامه داد. در واقع، روشی که او را به خاطر استفاده از محتوایی مانند این نکشت، دلیل خوبی است. وقتی کیم باسینجر به این نتیجه رسید که دنیای باحال باید به بچه‌هایی که در کلینیک‌های اورژانسی مراجعه می‌کند نشان دهد، اوضاع بهتر نشد و آنها را مجبور کرد که به میزان قابل توجهی جلوی مسائل را بگیرند. او که در اولویت اصلی قرار دارد، در اینجا باسن خود را در برابر بلانت سیناترا، افراد خصوصی جونیور خرد می کند و پس از آمیزش با گابریل برن، تبدیل به انسان می شود. باکشی از آن زمان تاکنون هیچ فیلم دراماتیکی را هماهنگ نکرده است، و فقط دو یا سه فیلم کوتاه زنده و یک فیلم تلویزیونی واقعی به کارگردانی جرد لتو ساخته است. من او را مقصر نمی دانم. واضح است که او تلاش می کند تا کار دیگری را به پایان برساند، علیرغم این واقعیت که در زمان آهنگسازی او 79 سال دارد. تبریک می گویم. در همین زمان، مانکوزو بعداً «من متوجه شدم چه کسی مرا کشت» را ساخت و برنده جایزه Razzie برای بدیهی ترین تصویر وحشتناک شد. در حال حاضر او قرار است بیل و تد 3 را بسازد. پروردگارا به ما رحم کن.